Na een meer dan goede prestatie van U2 op vrijdag 10 juni, met een prima setlist, vooral gebaseerd op "how to dismantle an atomic bomb", "All that you can't leave behind", "Achtung baby" en "Joshua tree", was het zaterdagochtend 11 juni alweer vroeg opstaan om naar het 'verre' Gelderland te trekken. Daar vond nu al voor de derde keer ARROW ROCK plaats. Een festival waar vooral Classic Rock en Progressieve Rock acts het mooie weer maken. Veel melancholie van levende legendes die een come-back maken, maar ook bands die er gewoon nog steeds stààn... En hoe..
De hoogtepunten , oftwewel mijn persoonlijke top 5:
1. DREAM THEATER
2. GLENN HUGHES
3. THUNDER
4. KANSAS
5. STYX
VERWACHTINGEN INGELOST...
Waar ik het meeste naar uitkeek waren Glenn Hughes, Dream Theater en Kansas. Géén van deze drie bands stelde me teleur.
GLENN HUGHES: jawadde, wat een keel, wat een power! Wat een optreden!!! De man speelde maar twee eigen nummers, en voorts putte de voormalioge Trapeze frontman en Deep Purple bassist/vocalist uit de onvolprezen Deep Purple bijdragen zoals ondermeer "burn", "mistreated", "stormbringer". Pure Klasse!
KANSAS. De legendarische groep uit... erh.. Kansas. ja, die wou ik nu wel eens live zien!!! En amaai. Muzikaal absoluut fantastisch, zeer goede keuze betreffende de setlist, met ondermeer "point of known return", "he knew", "carry on wayward son", "dust in the wind", ...
Maar ik was wel een beetje (veel) geschrokken van de stem van Steve Walsh. Op de cd's die ik in huis heb klinkt de man's stem toch veel warmer en voller, hier kregen we een soort smurf te horen die veel te hoog en iel stond te janken. Echt niet mooi. Jammer! Muzikaal meer dan ok, maar dat stemmetje! Aaargh. Gelukkig was er ook nog viool-virtuoos en ook zanger Robby Steinhardt. Van hem kwam de uitspraak van de dag: "who says you're to old at 55 to Rock 'n Roll!"
DREAM THEATER
De allereerste keer dat ik zo goed vooraan stond op een Dream Theater gig (dankjewel, Ludo!), ook de allereerste keer dat ik ze in zo'n kleine ruimte zag spelen. En goh, wat een optreden zeg! Maar vééél te kort!!!! We kregen werk van het gloednieuwe album OCTAVARIUM te horen (ondermeer "Never Enough"), "Endless Sacrifice", "Learning to Live", een meesterlijk "Metropolis pt.1" en "The Spirit Caries on", ...
La Brie was ongeloofelijk goed bij stem, en de DT heren leken in een meer dan prima bui. Enne goed nieuws: ze komen op 12 oktober naar Brussel!
Setlijst van Dream Theater:
1. Six Degrees Of Inner Turbulence – Ouverture
2. About To Crash
3. Learning To Live
4. Never Enough
5. Endless Sacrifice
6. Sacrificed Sons
7. The Spirit Carries On
8. About To Crash ... Reprise
9. Losing Time - Grand Finale
ENCORE:
10. Metropolis Part 1: The Miracle and The Sleeper
Mijn verwachtingen werden dus meer dan ingelost! Maar er waren ook enkele andere goede ervaringen. THUNDER is daar één van. Ik kende de groep van hun eerste singles in 1989 maar dat was dan ook alles. De "hernieuwde kennismaking" gisteren was er een heel aangename, en ik wil zeer snel méér van deze band! TOP. Heb me alvast hun recentste album (The Magnificent Seventh) besteld bij proxis zonet, na het horen en zien van hun uitstekende show!!!!
Een andere aangename kennismaking was STYX. Daar waar ik vroeger met de weinige nummers die ik kende zowat mijn reserves had, ben ik nu overtuigd van hun talenten. Zeer knappe en leuke show ! Voor de geïnteresseerden, dinsdag 21 juni spelen ze in de AB.
En tot mijn aangename verrassing is LOU "Foreigner" GRAMM weer terug wat beter bij stem. Na zijn pijnlijke vertoning op de Night Of The Proms in Antwerpen, vorig jaar vreesde ik het ergste, maar het viel zeer goed mee... heb maar een deel van het optreden gezien, maar "Midnight Blues" en "Hot Blooded" waren zéér overtuigend!
SURVIVOR wou ik ook wel eens zien! Nu dat bleek een beetje een tegenvaller. Je zag daar een band hard zijn best doen, maar het geluid trok nergens op. Op bepaalde momenten hoorde ik zelfs enkel de zang en drums, en nul gitaar of keyboard.. en het hele optreden door bleven de geluidsproblemen. Een echt oordeel kan ik dus niet geven..
Gemist: CROSBY, STILLS & NASH.. omdat ik perse een goed plaatsje bij Dream Theater wou. Jammer maar een mens kan niet alles hebben... En Little River Band zegde mij niet zoveel moet ik eerlijk bekennen. Maar er is mij verteld dat de krasse knarren van CS&N het goed er vanaf brachten ;-)
En dan was er ook een absoluut dieptepunt... MEAT LOAF: Jezus Christus, wat een schande! We (Frank DP, Ludo en ik) gingen sowieso daar niet voor blijven, maar wat we toch nog "mochten" aanschouwen/horen (zeg maar gerust ondergaan) was werkelijk zielig. En zo meenden er blijkbaar velen want de weide liep langzaam maar zeker volledig leeg, terwijl de man zijn eigen repertoire stond te verkrachten. pijnklijk.
Voorts was het mij een aangename ervaring om Arrow Rock te mogen beleven in aangenaam gezelschap van Frank DP en Ludo, en later Claude. Alsook: Franky Bruyneel die ik nu ook eens mocht ontmoeten ;-) (Franky maakte onderstaande foto van de Gentse/Mechelse Arrow Rock Travellers, alsook de andere foto's in dit artikel)
Op de foto: Frank/ Markec/ Ludo
Frank en Ludo waren prima "reisgenoten", al hoop ik dat ze mijn soms stilzijn onderweg (jaja) vergeven, dit kwam door accuut slaap te kort, maar dat is een ander (niet boeiend) verhaal. Dank aan Ludo voor zijn interessante Thunder/Deep Purple/Whitsnake/Coverdale/Hughes.. tips (de goede man weet daar werkelijk ALLES over!) en om Frank en mezelf veilig naar Lichtenvoorde te rijden, dank ook om mij nog eens helemaal naar Mechelen te brengen ;-)
Groetjes,
Markec
Geen opmerkingen:
Een reactie posten