Alea Iacta Est. Het langverwachte derde album van Beyond The Labyrinth is een feit. En laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: 'Chapter III: Stories' lost de hooggespannen verwachtingen moeiteloos in. Chapter III is een album vol kwaliteit en muzikale verrassingen. Erg sterke en catchy melodieën, pure power en uitstekende teksten. Potige rockers gaan hand in hand met midtempo nummers en doorleefde ballads. De verhalen die Beyond The Labyrinth vertelt op dit album zijn alle twaalf van een bijzonder hoog niveau.
Het album opent wel erg verrassend, niet met een bombastisch epic zoals je misschien zou verwachten, maar met het poppy en haast misdadige catchy ‘The Girl With X-Ray Eyes’. Eerst horen we Oosterse klanken waarop vervolgens de verschillende instrumenten invallen. En dan mag Jo De Boeck voor ’t eerst zijn mooie stemgeluid laten horen. En wat een groove heeft dit nummer zeg. Leuk die koortjes op de achtergrond. Een ietwat atypische song, en toch weer net niet. Catchy as hell en het refrein van dit nummer zit je dus meteen ook mee te zingen.
‘Where Kindred Spirits Meet’ is een aardige slepende midtempo rocker, met geweldige gitaarpartijen van Geert Fieuw, subtiele synths. Een bijna less is more-aanpak die zeker loont. En dan volgt het geweldige potente ‘Hidden Agenda’ dat in 2007 al een eerste - korte - leven kende, maar nu volledig herwerkt en 'revamped' werd. Een uitstekende typische melodisch hardrock song met ballen. “What’s Your Hidden Agenda”? Het nummer zit al een tijdje in de live set van de band waar het al bewees te stààn als een sterk gefundeerd huis.
Na het subtiele geweld van ‘Hidden Agenda’ is het tijd voor een kippenvelmoment. Jawel! 'Oceans Apart': een pakkende ballad met een erg mooie en aangrijpende tekst. Voor zanger Jo De Boeck betekent het nummer heel erg veel, want autobiografisch. Niet te verwonderen dus dat Jo erg veel gevoel in dit knappe nummer legt. En hoe! Kippenvel dus. Slik!
En dan mag er weer stevig gerockt worden met ‘Fear’s The Killer’, dat in wel erg sterke schoenen staat.De stevige gitaren, de geweldige feel die de song heeft en wat een meezinger zeg. De knappe gitaarsalvo's en soli zijn om duimen en vingers af te likken. Opvallend is – ook hier - het subtiele ingehouden toetsenwerk, haast op de achtergrond maar toch erg essentieel. Met 'Fear's The Killer' heeft 'Hidden Agenda' er een stevig broertje bij. Maar de familie wordt nog verder uitgbereid: read on!
Tijd voor één van de absolute hoogtepunten van het sterke album: het magistrale ‘The Darkest Page’. Het start erg bombastisch en dreigend, om dan iets te versnellen, maar dreigend en aangrijpend blijft het. De dramatische synths doen hier veel aan, Jo’s zang en geweldige lyrics die er niet om liegen ook. Mag ik toch ook nog eens die uitstekende ritmesectie vermelden; Michel Lodder en Gerry Verstreken. ‘The Darkest Page’ is één van de grote verrasingen op dit album. Een heel erg mooi nummer Wat een opbouw zeg. Opnieuw kippenvel. Zowel omwille van de thematiek als hoe die prachtig muzikaal hertaald wordt.
"Saturation Point, gonna reach Saturation Point, Enough is enough” luidt de niet mis te verstane boodschap van de potige meezinger, 'Saturation Point', niet voor niets één van de singlekeuzes die het album voorafgingen. Saturation Point - we komen allen wel eens op dat punt of niet?
Dan volgt er met ‘Stories Waiting To Be Told‘ opnieuw een mooie ballad, met een weerom erg overtuigende Jo. Iedereen heeft wel zijn verhaal te vertellen, of .. te verbergen... Sterk.
‘Raise The Horns’ start met een heavy gitaar riff en kent een aardig midtemporitme, en is een geweldige meezinger: “Raise The Horns, you will never be forgotten as long as the music keeps sounding on”. Er wordt verwezen naar ‘Heaven and Hell’, ‘Stand Up and Shout’,... Voor wie het nog niet begrepen had: dit is een subliem tribute aan Ronnie James Dio. Als hij dit hoort vanuit 'Rock 'n Roll Heaven or Hell' doet ie vast een vreugdedansje. Respect.
‘Hypersensitive’ begint met een synthriedeltje en beats die je haast doen vrezen dat Regi “laat zien die handjes” in de buurt is, maar we worden meteen gerustgesteld wanneer een ruimer atmosferische toetsenpartij en de gitaren invallen, en zodra Jo aan de zanglijnen begint, en ook Michels strakke drumpartijen invallen, gaan we naar een tempoversnelling. Geweldige glasheldere gitaarsoli. Dit is ook weer zo’n ingenieuze en verrassende Beyond The Labyrinth-constructie. En een killer van een song. Geweldige tekst ook weer.
“You’re just another victim of the Peter Principle everything’ gone wrong - nothing’s going right just another victim of the Peter Principle that’s why you can’t sleep at night” zingt Jo De Boeck overtuigend in het refrein. Een catchy refrein dat je meteen onthoudt en de song heeft eigenlijk alles in zich om een hit te worden, maar dan moet natuurlijk wel een radiostation dit op (willen) pikken! ‘The Peter Principle’ heeft een goede drive en opbouw met inbegrip van de knappe ritmesectie. Het begint met een bescheiden toestenpartij, dan valt meteen de gitaar in met de melodie die doorheen de hele song herhaald wordt, door gitaar en ook door bas. Het drumwerk is geweldig. En Jo is ook hier in goede doen, ook in het karakteristieke rustige tussenstuk in het nummer. Geert Fieuws gitaarsoli naar het einde van de song toe zijn ook erg mooi. 'The Peter Principle' heeft alles in zich om een Beyond The Labyrinth-classic te worden, en zal zeker niet misstaan in de live sets.
Een Savatage-cover? Nee, toch niet. Maar ‘Strenght’, dat het album besluit, is een opus dat niét Jon Oliva maar wel Beyond The Labyrinth schreef. Het resultaat is minstens even goed! Hallelujah! Deze erg mooie power ballad, gedreven op een mooie pianopartij, met knappe koortjes en voorzien van de nodige knappe, gepaste bombast, is Savatage-achtig, maar dan op zijn Beyond The Labyrinths met weerom sublieme zanglijnen van Jo. Een nummer met vele lagen en een wel erg rijk instrumentarium. Een erg mooie boodschap wordt ook meegegeven: ‘poog de kracht in jezelf te vinden in moeilijke tijden’. En zo besluit de band het album met, alweer, een hoogtepunt.
Een paar maanden geleden, toen ik één van de vijf vooraf verschenen singles besprak, schreef ik: “Dat nieuwe album belooft een juweeltje te worden”. Ik zat er helemaal niet ver naast!
Met dit album eist Beyond The Labyrinth, meer dan terecht, zijn unieke plaats op in het rocklandschap, en het zou misdadig zijn als ‘Stories’ niet – eindelijk – de nodige deuren zou openen. Dit is melodic hard rock zoals je het maar zelden hoort, ingenieuze composities, ijzersterke teksten. Een geweldige ritmesectie met drummer Michel Lodder en bassist Gerry Verstreken, de o zo mooie stem van Jo De Boeck en het fraai gitaarwerk van Geert Fieuw. Het maakt de unieke Beyond The labyrinth-sound.
Het album is vanaf vandaag, 13 mei, te koop. Doe jezelf een groot plezier en koop deze fantastische plaat!
Tracklisting:
1.The Girl With The X-Ray Eyes
2.Where Kindred Spirits Meet
3.Hidden Agenda
4.Oceans Apart
5.Fear’s The Killer
6.The Darkest Page
7.Saturation Point
8.Stories Waiting To Be Told
9.Raise The Horns
10.Hypersensitive
11.The Peter Principle
12.Strength
Op 21 mei stelt de band haar nieuwe album voor in Zaal Bret in Genk. Meteen ook de livedoop van de nieuwe, extra gitarist Mark Wenkin.
Meer info over het nieuwe album, tourdata, enz. vind je op de bands webstek: http://www.beyond-the-labyrinth.com/
2 opmerkingen:
Hey! Mijn exemplaar heeft vandaag alleen al meer gedraaid dan de vorige BTL-cd. Idd een geweldige schijf! Ben bezig aan mijn foto's en tekst ivm zaterdag. Ik heb je gevonden, jij mij, we volgen mekaar op! groetjes!
Zo is dat Tarkus, gaan we doen!
Mijn verslagje is voor later op de avond, of morgen...
Een reactie posten