Enne... DAMIAN WILSON mocht dan wel de "support act" zijn voor STREAMS OF PASSION, ik noem hem liever één van de twee HOOFDacts!!
Akoestisch Crowdsurfen, Vocaal & Annekdotisch Feest
Om 20.30 uur, de zaal zat dan al stampvol, begon DAMIAN WILSON aan zijn set. Gewoon één man en één gitaar. Nou ja. Gewoon? De man beschikt natuurlijk wel over een meer dan gewone stem! Zelf kende ik slechts enkele Treshold nummers en zijn bijdragen aan Arjen Lucassen aka Ayreon's Electric Castle en Universal Migrator. En dat ik niet meer van de man kende is/was een gemis, dat weet ik nu! Maar daar heb ik ondertussen al iets aan gedaan!!Een zeer praatgrage Damien Wilson deed heel mooie dingen met zijn prachtige stem en akoestische gitaar. Menig nummer werd met een grappige anekdote ingeleid... en zeer gesmaakt door het talrijke publiek, dat op een enkele praatgrage 'ambetanterik' na, zeer attent en stil was! Juweeltjes zoals 'Naked', 'Just the way it goes', 'When I leave this land'.... prachtig gewoon... en dan wanneer hij er een knap "Dutch Girl" bijhaalt, Yolanda, die niemand minder dan 'mevrouw Lucassen' te zijn, waarmee hij samen "Please don't leave me til I leave you" brengt... alsook enkele ander mooie songs....
Het prachtige "Homegrown"... - alleen die song al maakte zijn optreden fantastisch: die tekst!! - zijn ongeloofelijke knappe interpretatie van "Satisfaction" van The Stones, waarbij Wilson even de zaal in loopt om daar mee te gaan zingen,.. hij stond trouwens op gegeven moment pal naast mij ... Wilson die zich op de akoestische tonen, dan overgenomen door gitaarroadie Martin, laar crowdsurfen doorheen de hele Biebob ... Ik heb de eer te mogen zeggen dat ik (en met mij velen) Damian Wilson "gedragen" heb.
Sappige, leuke humor, prachtige teksten en mooie liedjes... dàt was Damian Wilson. En ik ben helemaal verkocht. Voor mij kon de avond al niet meer stuk. En dan moest Streams Of Passion nog komen...
Stromen Van Passie, ook in het Elektrisch Kasteel
Een klein halfuurtje na Wilson's imponerende set was het dan zover. STREAMS OF PASSION.De dreigende onweersintro van 'Spellbound' weerklonk en één voor één verschenen de bandleden van STREAMS OF PASSION. En het was al vrij snel duidelijk, dit zou een zeer sterk concert worden. Het hele oeuvre, hehalve het titelnummer zou de revue passeren.
En voor hen die blijven beweren dat "Embrace The Storm" (de CD) maar soft is.. Geloof me, live gaat het er een pakje steviger aan toe.
Het heeft iets aparts: de vertederende vocalen van Marcella Bovio in contrast met de harde gitaren en mokerslagen van drums, maar evengoed de de subtiele toetsenpartijen en Marcella op viool...
Hoogtepunten waren zeer zeker "Passion", "Haunted", "Wherever you Are", "Out In the Real World" en "Nostalgia" (kippenvel!) ...
Marcella Bovia met haar unieke stemgeluid.. prachtig gewoon... En ook haar zusje mocht meedoen, ook al niet gespaard van een knap stemgeluid, en dito looks, net als zusje lief...
Het was ook genieten van het gitaarduel tussen Arjen Lucassen en Lori Linstruth, laatstgenoemde is trouwens ook geen 'misse verschijning'
De drums waren lekker strak (Davy Mickers) en ook de bas (Johan Van Stratum) was niet van de poes. Op de subtiele toetsen: Alléjandro Millan.
Te midden in de STREAMS OF PASSION set was het een meer dan welkome en aangename verrassing om Ayreon's "Day Three: Pain" met de Bovio zusjes & Arjen on vocals te horen... en wat later, DAMIAN WILSON terug op het podium te zien verschijnen voor een schitterend "The Castle Hall" te ondergaan!!! Wat een unieke stem heeft die man toch! En meteen ook een ander hoogtepunt in de SOP set !
In de bisronde kregen we nog meer Ayreon...als ik me niet vergis "The Two Gates", weerom met Wilson...
Enige MINPUNT van de hele avond was toch wel de interpretatie van Led Zeppelins "When The Levee Breaks". Door Arjan triomfantelijk aangekondigd.. maar sorry.. Dit sloeg nergens op. Ik kon Led Zeppelin er met moeite in herkennen. Het orgineel werd hier allerminst eer aangedaan, sterker nog: de vernieling ingespeeld: alle subtiliteit was zoek bij deze song. Jammer, en gelukkig het enige minpuntje van de avond...
In de tweede bisronde kregen we ook nog "Day Eleven: Love".. lichtjes fantastisch!!! [net zoals "Pain" afkomstig uit het vorig jaar verschenen album "The Human Equation"]
Niet veel later was het dan volledig gedaan, finito... maar voor mij had het gerust nog wat langer mogen duren!
Heb géén seconde geaarzeld om na het optreden de CD "Cosmas" van Damian Wilson aan te schaffen (€10) alleen al voor het nummer "Homegrown" en "Please don't Leave Me Till I leave You" , of ook "when I leave this land" is het de moeite!
Een zeer aangename concertavond was het... het was (jaja, nu pas..) mijn eerste kennismaking met "den Biebob", meteen schot in de roos... democratisch prijzen, vriendelijke mensen, toffe sfeer, goede sound... ik kom zeker terug. Al zeker in april voor Beyond The Labyrinth & Riverside.
Op de terugweg naar Mechelen hebben we nog met volle teugen genoten van Damien Wilson... en wat later op Café waar het dan toch weer veel te laat/vroeg werd hadden we het nog een hele poos over de knappe optredens van de avond! Het was potverdorie lichtjes formidabel!!
Zij die er niet bij konden zijn gisteren: Vanavond staan Damien Wilson & Stream Of Passion in The Spirit of 66. Zéker gààn! Het is verdorie méér dan de moeite! Niet aarzelen. Doén!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten