Druk druk druk... en warm dat het was... Bloedheet! Verbrand, hees en voldaan thuisgekomen besluit ik echter ook: het was vooral een zeer geslaagde festivaldag, met héél veel sfeer, goedgezinde mensen, maar vooral prima concertjes. Dan hebben we het over Werchter Classic '06 ...
ARSENAL, vorige week ook al te gast op de Werchterweide, mocht openen en deed dat met verve. De Triphop & Rock van dit groepje slaat echt wel aan.. en over de vocale prestaties van zangeres (en.. erh.. looks! ) én zanger ook niks dan goeds... De ondankbare taak om als eerste band te spelen, en voor een nog maar halfvolle wei te performen, leek hen niet te deren, en als u niet danste, dan lag dat vast aan u, want Arsenal deed alleszins flink haar best om dit te bewerkstelligen. Een mooi begin van eeen geslaagde festivaldag was het.
ROXY MUSIC was wat mij betreft al meteen een eerste hoogtepunt van de festivaldag. Dit was subliem. Ferry & co kunnen het nog altijd, en hoe! Naar dit optreden keek ik enorm uit - ik had de heren dan nog nooit aan het werk gezien - en ik was allerminst teleurgesteld. Bryan Ferry lijkt nooit oud te worden zijn onafscheidelijke maatpak staat hem voorbeeldig... De band putte vooral uit het bekende werk en deed dat met verve. Maar de grote klassiekers spaarden ze toch mooi voor het einde. Ferry & Co - hou die (piep) jonge gitarist Oliver Thompson in de gaten, deze jongen gaat het vast en zeker maken, als ladykiller of gitarist, dat laat ik in het midden - speelden de pannen van het dak, daarbij bijgestaan door enkele charmante jongedames voor de backings. Dat was de cameraman niet ontgaan en deze zoomde dan menigmaal - per ongeluk? - in op de weelderige boezem van een van de dames. Tsss!
Ferry zong prima, speelde heerlijk piano en mondharmonica... en het fluiten (nee, niet naar die dames) is hij ook nog niet verleerd (Jealous Guy). En enorm genieten was het ook van de saxofoon die prominent aanwezig was.... een goed uitgebalanceerde set, topmusici die een prachprestatie neerzetten. Alleen doodjammer dat publiek er nogal tam bij bleef...
Hoogtepunten waren zeker opener "Remake/Remodel", "Both Ends Burning" (!!!) en natuurlijk "Love's The Drug", "Virgina Plain", "Let's Stick Together", "Avalon", "More Than This", een subliem "Jealous Guy".... en niet te vergeten "Do The Strand"..
Prima optreden, maar wat mij betreft véél te kort.
Setlist Roxy Music:
RE-MAKE/ RE-MODEL
LADYTRON
PYJAMARAMA
WHILE MY HEART IS STILL BEATING
OUT OF THE BLUE
A SONG FOR EUROPE
MY ONLY LOVE
BOTH ENDS BURNING
AVALON
MORE THAN THIS
JEALOUS GUY
EDITIONS OF YOU
DO THE STRAND
LOVE IS THE DRUG
VIRGINA PLAIN
LET'S STICK TOGETHER
SIMPLE MINDS hebben net nog BOSPOP afgesloten in Weert en enkele uren eerder stonden ze dus op Werchter. Wil dat zeggen dat de sympathieke schotten daarom hun krachten spaarden voor 's avonds? Zeker niet! Net zoals ROXY MUSIC gingen ze ervoor, en hoe! Met dàt verschil dat zij er blijkbaar wel in slaagden om de weide tot bewegen aan te zetten....
Ik kon dit optreden meemaken vanuit de "snakepit" op de eerste rij en had daar een prima plaatsje. In die snakepit was ik al sinds Arsenal, maar dankzij de heel attente Bryan Adams fans, mochten ik en de andere Simple Minds-fans in mijn gezelschap, voor dat ene optreden hun zwaarbewaakte posities op de eerste rij in nemen. "Als we maar zeker daar niet bleven staan, want zij kwamen speciaal van ver voor Bryan Adams te zien". Dat leek ons een prima deal. In de snakepit was het één groot feest wat van de haast emotieloze gezichten in de VIP-ruimte niet gezegd kon worden. Ook op de weide was haast iedereen aan het meedoen, zo werd mij later verteld.
Simple Minds waren duidelijk in topform al merkte ik op dat Jim Kerr blijkbaar soms toch wat stemproblemen had .. ik dacht wel: als dat maar goed gaat vanavond...
De band speelde een strakke set met aan het begin drie nummers uit hun recentste album "Black & White 050505"; het fantastische "Stay Visible", de single "Home" en het bloedmooie "Different World" en deed verder zoals ook de andere bands vandaag: met een heuse best of uitpakken.
Brilliant optreden dat barstte van de energie en enthousiasme zowel op het podium als in het publiek... er werd duchtig mee-gelalalalala't tijdens het onvermijdelijke "Don't You Forget about me" - ja deze notoire hater van die song ook - en in de handjes geklapt, en ook heel veel gedanst... Ja ja.. ondanks de hitte!
Setlist Simple Minds:
Intro: "Silent Shout" (The Knife)
STAY VISIBLE
HOME
DIFFERENT WORLD (Taormina.me)
SEE THE LIGHTS
MANDELA DAY
ALL THE THINGS SHE SAID
GHOSTDANCING - GLORIA
WATERFRONT
DON'T YOU FORGET ABOUT ME
SANCTIFY YOURSELF
NEW GOLD DREAM
ALIVE AND KICKING
SIMPLY RED dan. Daar kan ik kort over zijn wegens niet bewust meegemaakt. Besloot toen van eens wat naar bekenden op zoek te gaan op de weide en slaagde daar nog in ook. Op de achterground hoorde ik wel flarden bekende Simply Red deuntjes... maar dat was het dan ook. Merkte wel op dat de weide zich bleekbaar vrij gelaten aan zich voorbij liet gaan... Schril contrast met de vorige act dus ;-)
Maar dan....
STING was een ware revelatie voor mij. Ik vreesde voor te veel rusitge nummers en te weinig echte rockers zoals - naar men mij vertelde - wel eens het geval kan zijn bij Sting. Maar deze Gordon Summer speelde een uitstekende, gevarieerde set met toch veel plaats voor Rock, zowel in de vorm van de vele uitstekende POLICE-classics als de meer 'rockende' jasjes voor sommige van zijn jazzy songs... al wàren er natuurlijk wel zeer mooie rustpunten (zoals bvb. "Fragile": kippenvel!)
Alsof hij er vanaf wilde zijn opende STING met een potige 'in your face-versie' van "Message In A Bottle". De brave man moet het nummer wellicht evenveel spelen als pakweg Simple Minds "Don't You..". Meteen daarna, zéér tot mijn tevredenheid een hevige superversie van "Synchronicity II". Dit heb altijd al een prachtsong gevonden...
Sting was enorm goed bij stem en leek er enorm veel zin in te hebben, net zoals zijn band trouwens... hoogtepunten waren zeer zeker het al eerder vermeldde "Synchronicity II", "Fragile" en ook zijn versie van "A Day In A Life" van The Beatles. Ook héél zwaar de moeite: "Driven To Tears" en "When The Worlds is Running Down (you make the best of what is still around)". EN, niet te vergeten: de oeroude police-punksong "Next To You". Wow!
> Setlist STING:
MESSAGE IN A BOTTLE
SYNCHRONICITY II
IF I EVER LOSE MY FAITH IN YOU
WALKING ON THE MOON
AN ENGLISHMAN IN NEW YORK
SHAPE OF MY HEART
DRIVEN TO TEARS
EVERY LITTLE THING SHE DOES IS MAGIC
WHY SHOULD I CRY FOR YOU
FIELDS OF GOLD
A DAY IN A LIFE
IF YOU LOVE SOMEBODY (SET THEM FREE)
VOICES INSIDE MY HEAD
WHEN THE WORLD IS RUNNING DOWN YOU MAKE THE BEST OF WHAT IS STILL AROUND
ROXANNE/ SO LONELY/ ROXANNE
===
DESERT ROSE
EVERY BREATHE YOU TAKE
NEXT TO YOU
FRAGILE
Voor mij was dit eigenlijk de "hoofdact", want daarna ben ik vertrokken, de "Werchter Classic bus" in, en in Leuven net nog de trein naar Brussel gehaald, om daar dan naar Mechelen te treinen. Of BRYAN ADAMS goed of slecht was wéét ik dus niet. Bij boeit het werk van de Canadees niet, temeer omdat ik vind dat de brave man al jaren 'hetzelfde verhaaltje' vertelt en ook omdat het voor mij een te hoog gehalte "dertien in een dozijn" liedjes zijn. Maar élke Bryan Adams fan spreekt me ongetwijfeld tegen en zal dit wel het optreden van het jaar vinden!
Een zeer gezellige Werchter Classic was het, met een uitstkende affiche! En wat mij opviel was dat bij alle groepen het geluid heel erg zuiver stond, en zo was het echt genieten van een fluitende, mondharmonica spelende Bryan Ferry, de Sax bij Roxy Music.. de heerlijke bass van Sting, de vette strakke drums van Mel Gaynor, ... enzoverder... top!
Volgende jaar opnieuw een degelijke affiche en ik ben van de partij!
Goed. na een geslaagd dagje Werchter....
Slaapwel!
verslag: © Markec
Foto: © Het Nieuwsblad (Sting)
ARSENAL, vorige week ook al te gast op de Werchterweide, mocht openen en deed dat met verve. De Triphop & Rock van dit groepje slaat echt wel aan.. en over de vocale prestaties van zangeres (en.. erh.. looks! ) én zanger ook niks dan goeds... De ondankbare taak om als eerste band te spelen, en voor een nog maar halfvolle wei te performen, leek hen niet te deren, en als u niet danste, dan lag dat vast aan u, want Arsenal deed alleszins flink haar best om dit te bewerkstelligen. Een mooi begin van eeen geslaagde festivaldag was het.
ROXY MUSIC was wat mij betreft al meteen een eerste hoogtepunt van de festivaldag. Dit was subliem. Ferry & co kunnen het nog altijd, en hoe! Naar dit optreden keek ik enorm uit - ik had de heren dan nog nooit aan het werk gezien - en ik was allerminst teleurgesteld. Bryan Ferry lijkt nooit oud te worden zijn onafscheidelijke maatpak staat hem voorbeeldig... De band putte vooral uit het bekende werk en deed dat met verve. Maar de grote klassiekers spaarden ze toch mooi voor het einde. Ferry & Co - hou die (piep) jonge gitarist Oliver Thompson in de gaten, deze jongen gaat het vast en zeker maken, als ladykiller of gitarist, dat laat ik in het midden - speelden de pannen van het dak, daarbij bijgestaan door enkele charmante jongedames voor de backings. Dat was de cameraman niet ontgaan en deze zoomde dan menigmaal - per ongeluk? - in op de weelderige boezem van een van de dames. Tsss!
Ferry zong prima, speelde heerlijk piano en mondharmonica... en het fluiten (nee, niet naar die dames) is hij ook nog niet verleerd (Jealous Guy). En enorm genieten was het ook van de saxofoon die prominent aanwezig was.... een goed uitgebalanceerde set, topmusici die een prachprestatie neerzetten. Alleen doodjammer dat publiek er nogal tam bij bleef...
Hoogtepunten waren zeker opener "Remake/Remodel", "Both Ends Burning" (!!!) en natuurlijk "Love's The Drug", "Virgina Plain", "Let's Stick Together", "Avalon", "More Than This", een subliem "Jealous Guy".... en niet te vergeten "Do The Strand"..
Prima optreden, maar wat mij betreft véél te kort.
Setlist Roxy Music:
RE-MAKE/ RE-MODEL
LADYTRON
PYJAMARAMA
WHILE MY HEART IS STILL BEATING
OUT OF THE BLUE
A SONG FOR EUROPE
MY ONLY LOVE
BOTH ENDS BURNING
AVALON
MORE THAN THIS
JEALOUS GUY
EDITIONS OF YOU
DO THE STRAND
LOVE IS THE DRUG
VIRGINA PLAIN
LET'S STICK TOGETHER
SIMPLE MINDS hebben net nog BOSPOP afgesloten in Weert en enkele uren eerder stonden ze dus op Werchter. Wil dat zeggen dat de sympathieke schotten daarom hun krachten spaarden voor 's avonds? Zeker niet! Net zoals ROXY MUSIC gingen ze ervoor, en hoe! Met dàt verschil dat zij er blijkbaar wel in slaagden om de weide tot bewegen aan te zetten....
Ik kon dit optreden meemaken vanuit de "snakepit" op de eerste rij en had daar een prima plaatsje. In die snakepit was ik al sinds Arsenal, maar dankzij de heel attente Bryan Adams fans, mochten ik en de andere Simple Minds-fans in mijn gezelschap, voor dat ene optreden hun zwaarbewaakte posities op de eerste rij in nemen. "Als we maar zeker daar niet bleven staan, want zij kwamen speciaal van ver voor Bryan Adams te zien". Dat leek ons een prima deal. In de snakepit was het één groot feest wat van de haast emotieloze gezichten in de VIP-ruimte niet gezegd kon worden. Ook op de weide was haast iedereen aan het meedoen, zo werd mij later verteld.
Simple Minds waren duidelijk in topform al merkte ik op dat Jim Kerr blijkbaar soms toch wat stemproblemen had .. ik dacht wel: als dat maar goed gaat vanavond...
De band speelde een strakke set met aan het begin drie nummers uit hun recentste album "Black & White 050505"; het fantastische "Stay Visible", de single "Home" en het bloedmooie "Different World" en deed verder zoals ook de andere bands vandaag: met een heuse best of uitpakken.
Brilliant optreden dat barstte van de energie en enthousiasme zowel op het podium als in het publiek... er werd duchtig mee-gelalalalala't tijdens het onvermijdelijke "Don't You Forget about me" - ja deze notoire hater van die song ook - en in de handjes geklapt, en ook heel veel gedanst... Ja ja.. ondanks de hitte!
Setlist Simple Minds:
Intro: "Silent Shout" (The Knife)
STAY VISIBLE
HOME
DIFFERENT WORLD (Taormina.me)
SEE THE LIGHTS
MANDELA DAY
ALL THE THINGS SHE SAID
GHOSTDANCING - GLORIA
WATERFRONT
DON'T YOU FORGET ABOUT ME
SANCTIFY YOURSELF
NEW GOLD DREAM
ALIVE AND KICKING
SIMPLY RED dan. Daar kan ik kort over zijn wegens niet bewust meegemaakt. Besloot toen van eens wat naar bekenden op zoek te gaan op de weide en slaagde daar nog in ook. Op de achterground hoorde ik wel flarden bekende Simply Red deuntjes... maar dat was het dan ook. Merkte wel op dat de weide zich bleekbaar vrij gelaten aan zich voorbij liet gaan... Schril contrast met de vorige act dus ;-)
Maar dan....
STING was een ware revelatie voor mij. Ik vreesde voor te veel rusitge nummers en te weinig echte rockers zoals - naar men mij vertelde - wel eens het geval kan zijn bij Sting. Maar deze Gordon Summer speelde een uitstekende, gevarieerde set met toch veel plaats voor Rock, zowel in de vorm van de vele uitstekende POLICE-classics als de meer 'rockende' jasjes voor sommige van zijn jazzy songs... al wàren er natuurlijk wel zeer mooie rustpunten (zoals bvb. "Fragile": kippenvel!)
Alsof hij er vanaf wilde zijn opende STING met een potige 'in your face-versie' van "Message In A Bottle". De brave man moet het nummer wellicht evenveel spelen als pakweg Simple Minds "Don't You..". Meteen daarna, zéér tot mijn tevredenheid een hevige superversie van "Synchronicity II". Dit heb altijd al een prachtsong gevonden...Sting was enorm goed bij stem en leek er enorm veel zin in te hebben, net zoals zijn band trouwens... hoogtepunten waren zeer zeker het al eerder vermeldde "Synchronicity II", "Fragile" en ook zijn versie van "A Day In A Life" van The Beatles. Ook héél zwaar de moeite: "Driven To Tears" en "When The Worlds is Running Down (you make the best of what is still around)". EN, niet te vergeten: de oeroude police-punksong "Next To You". Wow!
> Setlist STING:
MESSAGE IN A BOTTLE
SYNCHRONICITY II
IF I EVER LOSE MY FAITH IN YOU
WALKING ON THE MOON
AN ENGLISHMAN IN NEW YORK
SHAPE OF MY HEART
DRIVEN TO TEARS
EVERY LITTLE THING SHE DOES IS MAGIC
WHY SHOULD I CRY FOR YOU
FIELDS OF GOLD
A DAY IN A LIFE
IF YOU LOVE SOMEBODY (SET THEM FREE)
VOICES INSIDE MY HEAD
WHEN THE WORLD IS RUNNING DOWN YOU MAKE THE BEST OF WHAT IS STILL AROUND
ROXANNE/ SO LONELY/ ROXANNE
===
DESERT ROSE
EVERY BREATHE YOU TAKE
NEXT TO YOU
FRAGILE
Voor mij was dit eigenlijk de "hoofdact", want daarna ben ik vertrokken, de "Werchter Classic bus" in, en in Leuven net nog de trein naar Brussel gehaald, om daar dan naar Mechelen te treinen. Of BRYAN ADAMS goed of slecht was wéét ik dus niet. Bij boeit het werk van de Canadees niet, temeer omdat ik vind dat de brave man al jaren 'hetzelfde verhaaltje' vertelt en ook omdat het voor mij een te hoog gehalte "dertien in een dozijn" liedjes zijn. Maar élke Bryan Adams fan spreekt me ongetwijfeld tegen en zal dit wel het optreden van het jaar vinden!
Een zeer gezellige Werchter Classic was het, met een uitstkende affiche! En wat mij opviel was dat bij alle groepen het geluid heel erg zuiver stond, en zo was het echt genieten van een fluitende, mondharmonica spelende Bryan Ferry, de Sax bij Roxy Music.. de heerlijke bass van Sting, de vette strakke drums van Mel Gaynor, ... enzoverder... top!
Volgende jaar opnieuw een degelijke affiche en ik ben van de partij!
Goed. na een geslaagd dagje Werchter....
Slaapwel!
verslag: © Markec
Foto: © Het Nieuwsblad (Sting)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten