zondag, juni 08, 2008

Levende Legendes heersen op TW Classic

GEWELDIGE SCABS, GOEDE STOOGES EN FENOMENALE POLICE !
Op de laatste tonen van dat éne liedje dat ik van JUANES kén, kwamen we het festivalterrein van Werchter op. Eerst even ons voorzien van de veel te dure (€ 2,5 !) drankbonnetjes (Werchter het goedkoopste festival van Europa, Herman?), schoven we, terwijl de Juanes-fans zich richting togen of uitgang haastten, goed naar voren om ons alvast een goede plaats te verzekeren voor The Scabs.
> THE SCABS
De grote doek, die er ook in dat unieke reünieconcert in de AB was, met het bandlogo, simpel maar duidelijk "The Scabs", hing er al, en toen dan eindelijk de aankondiging van 'de mannen van Diest' kwam door Hans Otten (of all people, maar goed...), steeg bij zowat iedereen de adrenaline. En daar waren ze dan Guy, Willy Willy, Frankie, Fons, aangesterkt door Jan Hautekiet en Patrick Riguelle - de Royalty In Exile-bezetting dus. THE SCABS openden sterk met "(Ain't No One Gonna) Take My Soul Away", alleen leek het geluid toen niet echt goed te zitten, maar dat euvel bleek snel verholpen tijdens het tweede nummer van de set: "Hello Lonesome", een van de vele parels van het toen helaas slecht geproducedte "Jumping the Tracks", en live telkens, ook dus in hun 'hey days' een succesnummer...

Er zou nog uit "Jumping the Tracks" geput worden, maar meer nog uit "Royalty In Exile", misschien toch wel hun allerbeste album dat ze vorig jaar (september 2007) in de AB nog integraal brachten. Zo-ook dus met een nummer als "You don't Need A Woman", dat volgde, als later in de set "Little Lady" en het o zo simpele maar ijzersterke "I Need You". En jawel, uiteraard, of wat dacht u, kregen we ook en sublieme versie van "Hard Times" en ook het al even geweldigee "Time" was van de partij. Maar dé Royalty-adrenalinestoot bij uitstek was toch wel, zo bleek eens te meer, "Crime Wave", dat Guy Swinnen opdroeg aan alle ladies... Uit "Skintight" kregen we het aboslute feestnummer bij uitstek "Let's have A Party", ook "inbetweenies" kwam aan bod met het breekbare "Can't Call me Yours" én de country-pastiche "Four Aces" (uit "Dog Days Are Over") was ook best leuk...

Het spelplezier bij deze Vlaamse Clash/Rolling Stones droop er af, ze hadden er duidelijk zelf kilometers plezier in! Ja, het moge duidelijk zijn. The Scabs waren in bloedvorm en men zou stiekem gaan hopen dat deze reünie een nieuw begin wordt, en zo niet: dan mogen ze alleszins om de zoveel jaar nog eens live aantreden. De Scabs-klassiekers blijven fantastisch en de heren doen het nogaltijd met verve. En gisteren werd dus ook nog eens duidelijk welke wonderlijke ROCK & ROLLgroep we dus eigenlijk kwijt zijn.. Want tot nader order zijn The Scabs niet meer, en kaderen hun festivaldoortochten (ze zouden ook naar Suikerrock komen ving ik gisteren op) in een eenmalige reunie..

Dat THE SCABS destijds, tot aan hun split in '95, dé ultieme live-sensatie waren in onze contreien, werd opnieuw, en met verve bewezen...The Scabs maakten er een echt feest van met de eerder genoemde topsongs, maar uiteraard ontbraken ook klassebakken zoals "Keep On Driving" en"Robbin' The Liquor Store" niet.... En.. jawel, ook "Matchbox Car". Toen werd het publiek - voor zover dat al niet het geval was - hélémaal wild !

Als Neil Young-fan ben ik natuurlijk telkens blij als Guy Swinnen een NY-cover ten beste geeft. Dat doet hij met zijn band Swinnen ei zo na altijd, dat deed hij destijds met The Scabs ook. En ja hoor: ook gisteren kregen we een denderende, nu nog nazinderende versie van "Rocking In the Free World".

The Scabs op Werchter, voor de derde keer dus. En hopelijk niet voor het laatst (een mens màg hopen he!)

> SETLIST:
1. (AIN'T NO ONE GONNA) TAKE MY SOUL AWAY
2. HELLO LONESOME
3. YOU DON'T NEED A WOMAN
4. LET'S HAVE A PARTY
5. DON'T YOU KNOW
6. LITTLE LADY
7. I NEED YOU
8. CAN"T CALL ME YOURS
9. FOUR ACES
10. HARD TIMES
11. TIME
12. CRIME WAVE
13. MATCHBOX CAR
14. KEEP ON DRIVING
15. NOTHING ON MY RADIO
16. ROBBIN' THE LIQUOR STORE

#encore:
17. ROCKING IN THE FREE WORLD (Neil Young)

> IGGY & THE STOOGES
Na het erg goede optreden van The Scabs, met al een eerste punkuitstapje, onder de vorm van "Matchbox Car" was de toon al gezet voor de oerpunk van Iggy & The Stooges. Al had ik geen héél grote verwachtingen, feit is dat Iggy live altijd wel synoniem staat voor tonnen energie en entertainment. Maar het optreden van The Stooges was voor mij zeker geen hoogtepunt.

Foto: (c) Luc Swaenen - Liveshowz


Onaangekondigd, en plotseling, we stonden nog rustig een veel te duur pintje te drinken, knalde "LOOSE" over de weide.. 'ah The Stooges' zijn al bezig...' We haasten ons naar richting podium en zagen de wildeman van de punkrock zoals altijd in ontbloot bovenlijf wild om zich heen slaan. En het was een goed optreden, het moet gezegd. Met zowat alle Stooges-klassiekers; al vrij vroeg in de set "1969" en "I Wanna Be Your Dog", wat ik vreemd vond, en verder uiteraard ook "No Fun" en "Search & Destroy".

Iggy, ondanks zijn leeftijd, nog steeds erg lenig en goed bij stem. Het was best goed, en het klonk zeker niet slecht, en waardig ouder worden in de punkrock is de heren zeker gelukt, maar écht beklijven deed het niet voor mij. Dat sommige nummers nodeloos werden uitgesponnen (hallo, dit is punkrock heren?) deed er geen goed aan... Ja, Iggy was in form, en ook nu weer werden de fans op het podium gevraagd om een dansje te placeren tijdens "No Fun"...

Foto: (c) Luc Swaenen - Liveshowz

Dé adrenalinekick, die je toch van The Stooges zou kunnen verwachten, bleef echter uit. Al was de aanzet er wel bij opener "Loose" en in "1969" maar zelfs "I Wanna Be Your Dog" klonk vrij ongeïnspireerd en op de automatische piloot gespeeld. Toch wel jammer.

Goed dus, maar niet geweldig...

> SETLIST:
1. LOOSE
2. DOWN ON THE STREET
3. 1969
4. I WANNA BE YOUR DOG
5. TV EYE
6. DIRT
7. REAL COOL TIME
8. NO FUN
9. 1970
10. MINDROOM
11. FUN HOUSE/ L.A. BLUES
12. SKULL RING
13. MY IDEA OF FUN
14. SEARCH & DESTROY

#encore
15. I GOT A RIGHT
16. LITTLE ELECTRIC CHAIR

*Foto's van de show van Iggy & The Stooges op LiveShowz


> THE POLICE
Alle sceptici en sommige negatieve concert-reviews ten spijt was ik enorm benieuwd en vervuld van heel hoge verwachtingen naar het optreden van THE POLICE toe ! En het was ook de hoofdreden om naar TW Classic af te zakken. De heren hadden ook nog wat goed te maken na hun agelaste show in Antwerpen, dus ik had zoiets van "it better be good". Welnu. It wasn't good. It was fantastic! Hallelujah! Wat een show zeg!

The Police was blijkbaar erg gretig en ogeduldig, want de band begon een kwartier te vroeg aan haar set, met een knallend "Message in A Bottle"! Kwestie van meteen een statement te maken: "hier zijn we". Ja, daar waren ze. En hoe! F*ck alle sceptici. En de negatieve concertreviews die al las... hadden die schrijvers dan St*** in hun oren? ;-)

De sound die The Police neerzetten was geweldig. Gordon Summer, beter bekend als Sting, met baard deze keer, was ongeloofelijk goed bij stem, zijn bas klonk lekker strak. De gitaarpartijen van Andy Summers waren subliem en een echt oorgasme voorwaar! Stewart Copeland is nog steeds de geweldige 'the Rhythmatist" met zijn strakke en perfecte drum- en percussiewerk.

De setlist bevatte behalve de verwachtte hits zoals "Message In A Bottle", "Walking On The Moon", "Don"t Stand So Close To Me" (gelukkig niet in de '86-versie maar de '80-versie), "De Do Do Do De Da Da Da", "Roxanne" en het door merg en been gaande, immer mooie "Every Breathe you Take", ook minder voor de hand liggend songs zoals "Demolition Man", "Hole In My Life" en "When the World is Running Down, You Make The Best of What's Still Around" !

Net zoals bij The Stooges, kregen sommige nummers een wat langer uitgesponnen versies, maar bij The Police bleek dat duidelijk wél goed te werken, met daar dan de kans voor Andy Summers om ons zijn practige gitaarspel te presenteren.

Het publiek, waaronder uw dienaar, genoot met volle teugen. En dat kon ook niet anders. We kregen stuk voor stuk sublieme versies van songs uit de rijke Police-catalogus. Mijn stem, en ik ben wellicht niet de enige die dit ervaart, is nu ei zo na wég, want zoals velen brulde ik de vele klassiekers woord voor woord mee ;-)

En een ding is duidelijk: dit was 'af', geweldig goed! Nee, wat zeg ik: FENOMENAAL!!!!!!!

Absolute hoogtepunten, wat mij betreft dan toch, waren zeer zeker: "Demolition Man', 'When The World is Running Down', 'Don't Stand So Close To Me', 'Every Little Thing She Does', 'Invisble Sun' (ook zonder het toestenwerk bijzonder sfeervol!), het fantastische 'I Can't Stand Losing You', het - als bis - oeroude 'Next To You' én "Every Breath You Take'...

De Police-machine is duidelijk goed geölied en draait op volle toeren, jammer dat het bijna (en vermoedelijk definitief) gedaan is...

> SETLIST:
1. MESSAGE IN A BOTTLE
2. WALKING ON THE MOON
3. DEMOLITION MAN
4. VOICES INSIDE MY HEAD
5. WHEN THE WORLD IS RUNNING DOWN, YOU MAKE THE BEST OF WHAT'S STILL AROUND
6. DON'T STAND SO CLOSE TO ME
7. DRIVEN TO TEARS
8. A HOLE IN MY LIFE
9. EVERY LITTLE THING SHE DOES IS MAGIC
10. WRAPPED AROUND YOUR FINGER
11. DE DO DO DO DE DA DA DA
12. INVISBLE SUN
13. I CAN 'T STAND LOSING YOU

#encore 1
14. ROXANNE
15. KING OF PAIN
16. SO LONELY
17. EVERY BREATHE YOU TAKE

#encore 2
18. NEXT TO YOU

The Police zorgde duidelijk, wat mij betreft toch, voor één van de betere concerten van 2008, en halen op zijn minst een top 10 plaats in mijn concerappreciatie van 2008.

En misschien was dit wel de beste hoofdact 'ooit' van het nog jonge TW Classic!"
#