Een van de Dijlefeesten-pioniers, en voormalig uitbater van 't Klapgat "Bodo" mocht deze eerste Dijlfefeesten avond aan mekaar praten. Hij deed dat met zichtbaar plezier, enthousiasme en met grote stijl.
De eerste band, QT, heb ik helaas gemist gisteren, 19.30 haalde ik niet, het was nog haasten om tijdig te zijn voor De Laatste Showband. Dat De Laatste Showband stuk voor stuk goede muzikanten zijn, wisten u en ik, en zeker de te trouwe kijkers van "De Laatste Show", natuurlijk al, maar met ze gisteren te mogen live aan het werk zien en horen, is mijn respect voor deze jongens alleen maar toegenomen. De muzikanten schakelen zonder enig probleem over van genre op genre, of het nu Punk, Rap, Kleinkunst, Blues, Rock, of pure onzin is... het is voor hen a piece of cake.
Belgian Asociality boegbeeld Mark Vosté mocht enkele B.A klassiekers komen erh.. Brullen... we kregen het onvolprezen "Morregen" [Morregen/ Da'k Et Morregen zal Doen/ Morregen zeker voor de noen/ ...], en ook het Belgian Asociality credo "Jupiler Reggae".
De Mechelse rappers van ABN hadden er ongeloofelijk veel zin in en een groot deel van het publiek scheen er wel pap van te lusten, maar mijn ding is het allerminst, maar het feit dat ik sowieso al niet echt gevonden ben voor hiphop en rap zal hier wel een belangrijke subjectieve factor zijn. Dieptepunt was een "nummer" getiteld 'Barbietrut', met een zeer hoogdravende tekst zoals "Barbietrut natte kut" (ja dan weet je het wel)... Maar als het goed is zeg ik het ook, het laatste nummer van de ABN set, gezongen door Quinte en Patrick Riguelle vond ik zeer knap. Aandoenlijk bijna.
Kathleen Vandenhoudt, wellicht ook bekend door haar bijdragen aan menig Kloot Per W-project, en ook al met vele andere muzikanten werkte, te vaak op de achtergrond, bewees nog maar eens dat ze een nog te vaak ondergewaardeerde en veelzijdige zangeres is, en zette een stevige show neer. Er komt wellicht verandering in, haar eerste solo CD "Heart & Wings" is al een tijdje uit, en een nieuwe is op komst... (en dan kwestie van massaal kopen dat ding!)
Bert De Coninck zorgde voor een eerste absolute hoogtepunt op vrijdagavond. De man die ons ondermeer het prachtige liedje "Evelyne", albums zoals "Enfant Terrible", "Crapule de Luxe" en "Pomme D'Amour" schonk, en ook even actief was in Der Polizei, woont ondertussen in Portugal, maar kwam met zichtbaar plezier even terug naar Vlaanderen.
De Coninck pakte de Vismarkt zonder problemen in met mooie luisterliedjes, waaronder het eerder vermelde "Evelyne" [Suiker, zegt ze en ze lacht haar tanden bloot/Ze drinkt oranje bloesem/ ze eet geroosterd brood/ ...]. Maar ook "De Katvis" werd zeer overtuigend gebracht, en ook nog andere topsongs.Snel al zou blijken: Bert De Coninck is allerminst vergeten bij het publiek.
Zoals de meeste artiesten die gisteren aantraden met De Laatste Showband, bracht ook De Conick een cover van een rockicoon. Dat werd "The Passenger" van Iggy Pop. Het was een iets beschaafdere/ bravere versie dan wat we van the real wild child gewend zijn, maar wel erg leuk. Nagenoeg iedereen zong uit volle borst mee. De Coninck werd op handen gedragen werd, zoveel is duidelijk. Dat komt goed uit, er staat immers een nieuwe CD op stapel van Bert De Coninck (te verschijnen bij Parcifal).Er was ook een ietwat vergeten Mechels talent dat op het podium mocht schitteren Sjarel Van Den Bergh die vroeger als Bizjoe furore maakte... "mijn handen zweten aan het stuur/ Ik ben het wachten moe/ Ik kom vanavond naar je toe/" ... prachtig nummer. Kiekenvlees en koude rillingen! Het liedje heet "Rijden" en dateert van 1976. Ik stond er niet zonder enige trots van te genieten, deze grote meneer is een collega van mij.. ;-)
Sjarel, die er zichtbaar van genoot, mocht relatief lang spelen, en bracht naast eigen werk ook nog een knap blues nummer. Klasse.
Foto's vlnr.: Bizjoe op De Dijlefeesten, 1979 - Sjarel tijdens de repetitie van 18.08.2005.
"Tot over 15 jaar", zei Sjarel, die er met Bizjoe in 1979 ook op de Dijlefeesten stond, toen hij off stage ging. Hm. ... Als het aan mij ligt, het mag vroeger ook hoor!
Er was ook de Mechelse Blues met Jean De Vetter, die - hoe kan het ook anders - de Vismarkt in 'Oep z'n Mechels" toesprak. En het was nog niet gedaan. De voorlaatste gast was "2/3 van De Nieuwe Snaar", de gebroeders Jan en Kris De Smet schonken De Vismarkt "Die ogen van jou" en "De Albert Rap" (upgedate Boudewijn Rap). Na amper twee liedjes gingen de heren alweer af, zeer tot verbazing en lichte verontwaardiging van het publiek.
"Does humour belongs to music?" vroeg Frank Zappa zich al eens af. Zélf kende hij het antwoord: Ja, natuurlijk!. Een antwoord waarmee Hugo Matthijsen zeker kan akkoord gaan, dat bewees de man ook met zijn optreden met De Laatste Showband, 'de kers op de taart', zoals Bodo het aankondigde. Matthijsen bracht een korte set doorspeend met typische Matthijssen/Leugenpaleis humor/ironie. Zo dankte hij de directie van Leuven Centraal dat die de muzikanten van De Laatste Showband voldoende penintiair verlof had gegeven om te kunnen repeteren en op De Dijlefeesten te staan. Maar ook zijn grapjes over Ben Crabbé gingen erin als zoete koek.
Songsgewijs kregen we Sabrina, het droeve verhaal van Eddy Borremans, beide uit Matthijsen's eerste album "Dankuwel" (1991). Dan was het tijd voor een "cover"; van een klassiek meester bekend bij de luisteraars van Klara" poogde Matthijsen het publiek op de mouw te spelden... "hum.. Clement Peerens dus"; dacht ik, en ja hoor: "Assenbak Van Sid Vicious". Hilarisch! Hugo Matthijsen besloot met het door alle kelen meegebrulde "Blankenberge".SUPERMAN IS BACK !
Na een korte pauze was het dan tijd voor Gruppo Sportivo, de hoofdact waarvoor toch de meesten waren gekomen. Ook hier geldt: Does Humour Belongs To Music? Yes!
Gruppo Sportivo stelde allerminst teleur en bracht een goed uitgebalanceerde set met enkele nummers uit hun nieuwe CD die pas verscheen en verder natuurlijk alle klassiekers... "Superman's Back", "Hey Girl", "Beep Beep Love", "Rock 'N Roll", "Disco Really Made It", "Superman", ...
Het was één groot feest en de hele vismarkt stond te dansen en mee te zingen, vooral de 40'ers en 50'ers dan, en na verloop van tijd zowat iedereen, waaronder ondergetekende. De dames "onze B52's" zou de zanger later zeggen, zijn nog steeds goed bij stem en swingen als de besten. Gruppo Sportivo kreeg jong en oud aan het dansen, en dat is natuurlijk bijzonder leuk.
Na een vreugdevuur dat werd aangestoken, het was ondertussen al 1 uur geweest besloot ik stilletjesaan naar huis te rijden, met mijn fiets die er gelukkig nog stond (anders dan met Maanrock of Parkpop voorziet de stad NIET in bewaakte fietsenstalling bij De Dijlefeesten)...
De Dijlefeesten gaan nog verder vandaag en morgen, met ondermeer Maksesmachine, Durango en Ghinzu. Allen daarheen!
