Na op de radio (en Laïs-webstek) enkel "Joskesong" gehoord te hebben, en daar niet bepaald wild van te zijn, de interviews gelezen te hebben, waaruit je zou kunnen afleiden dat Laïs zich afkeert van de Folk én de echo's dat "de nieuwe CD iets helemaal anders gaat zijn" ging ik toch met gemengde, negatieve gevoelens de persvoorstelling in de AB Club tegemoet.... (ten onrechte zo zou snel blijken.... )
Rond 19.40 uur kwam ik de AB Club binnen. "zo weinig volk, 't is toch uitverkocht?" was mijn eerste impressie. Maar die vrees was ongegrond, want zodra het 20.00 uur was zou de club stilaan vollopen... ik spotte al snel Jorunn's en Annelies' ouders. En diegenen die ik niet spotte, Tina, Jan en Tina, "old friends" van de Laïs-mailinglijst, hadden mij blijkbaar wél gespot en stonden plots achter me. Fijn om hen nog eens te zien/ spreken !
'k stond vrij goed vooraan (initieel derde rij, uiteindelijk vierde rij) en had dus een goed zicht, al dreigde dat zicht wel "weg te zijn" toen die twee grote "loebassen" het nodig vonden om pal voor me te komen staan. Zoals ik gisteren tegen een mede-concertganger nog zei "men zou moeten een verbod inleggen: mensen die te groot zijn zouden niet vooraan mogen staan".
Uiteindelijk zou het allemaal best meevallen; "sound & vision" (Bowie-pun intended! - ja, ik droeg mijn Bowie "Reality-shirt", so what... )
20.38 uur; daar kwamen ze dan, haast onopgemerkt het podium up: de dames en muzikanten.... Laïs... Nathalie's haar NOG langer (erh.. is dat écht of aangevlochten?), Jorunn met een soort '50's erh kapsel en Annelies de haren klassiek lang... alledrie gehuld in witte kleedjes ... onschuldig of broos of... hm.. al lang gelooft geen kat nog dat dit "de drie maagdekens" zijn. Ze zagen er alleszins alledrie.. erh.. betoverend uit !
Het eerste nummer werd ingezet, een nogal slome song, waarin precies niet echt iets leek te gebeuren. "Leda en de Zwaan" moet dat geweest zijn denk ik.... En hm. Nu... het dééd met niet echt iets.... (goed: op de CD, ondertussen in mijn bezit, kon ik de song alleszins appreciëren, maar een favoriet is het niet). Het volgende nummer (Tumbling?) vond ik al een heel stuk interessanter, maar ook hier was ik nog niet echt ten volle overtuigd....
Met The Ladies' Second Song, titelnummer van het nieuwe album, was ik metéén mee, en ik voor ik het goed en wel besefte stond ik al volop "mee te doen" en mee te zingen: "Lord, have merci upon us, Lord have merci upon us...;" een "instant classic" & favoriet wat mij betreft... Dat was mijn indruk gisteren op 't moment zelf, vlak na 't optreden, en dat is het nu nog !!! Fantastische mid-tempo jazzy-pop-gospel-sing-a-along song... En de stemmen van Annelies, Nathalie en Jorunn komen hier prachtig tot uiting ! Zet dit maar op single, dames !
Een "goedkoop" synthesizer-loopje die aan Vive La Fête (u weet wel die meesters in het vermassacreren van '80's muziek) refereert - maar gelukkig de rest van de song niet, trouwens: de dames van Laïs kunnen, anders dan La Els Pynoo, ZINGEN. - , kondigt "Ni Vandaag" aan.... "k zien u zo graag, 'k zien u zo graag, maar niet vandaag".... een perfect huwelijk van electronica, groove en de stemmenpracht van Laïs... ik zie nu al een remix opduiken die het op de dansvloer zeker niet slecht zou doen. Laïs meets the '80s, meets Daan (tiens?! ) .... Maar meer dan geslaagd dus !!
Daarna volgde "Joskesong" dat we dus al kenden van de radio... Live vond ik de song alvast een stuk beter, maar het is nog steeds mijn ding niet.... Vervolgens kondigde Annelies "nog een op Yeats gebaseerde song" aan "die we zoals gebruikelijk anders noemden". En we kregen het zeer mooie en jazzy "The Wild Swans At Coole (The Woodlands)". Sfeervol ! Je waande je in een of andere nachtclub..... Misschien een idee: Laïs enkele nummers in Jazzy-arrangementen laten brengen in "The Music Village"?
Goh. En dan..... "we hebben een Heksensong gemaakt, op het verkeerde akkoord, het duivelsakkoord...".... ik dacht spontaan al aan "666" , "The Number of the Beast" en Iron Maiden/ Slayer en een soortement 'Laïs goes metal'. Welnu. Bijna! Wat zou volgen was een wel zeer energiek "Hem-Sortilegium".... met hier en daar wat disonante klanken, en de meisjes die behalve zingen allerlei knappe toeren met hun stemmen uihaalden... behekst, begeesterd... klonk het zeker.... met echo's van (early) Black Sabbath: sfeer, thematiek enerzijds en punk-invloeden anderzijds: het rime: 't zenuwachtige drumwerk... Enne... zeker in de Live-uitvoering: voer voor .. erh.. jaja, GRASPOP !
Trouwens: die drummer: het was een feest om hem bezig te zien .. wat een overgave. Respect !
Een andere "instant classic", wat mij betreft, is "Before The World Was Made", donker en dreigend, met zalige zang, een knap ritme, toffe drumloop en knappe gitaarpartijen !!! Top !
Helaas niet op het album, zo vertelde Annelies' vader ons na afloop, was de super-intense versie van een der Värttinä juweeltjes (wie weet de titel?), dat hier een haast punk-interpretatie kreeg (ja!!!!). Al heb ik voor dit soort nummers meestal liever de "pure folkinterpretatie": het hàd wel iets....
Annelies: "hebben jullie onze Zwaan eigenlijk wel gezien". (op het podium stond vooraan een grote [ opgezette? ] zwaarn) Publiek: ja, Neen!. Waarop Jorunn de zwaan in de lucht stak
Tenzij ik me vergis volgde dan "Pandora", mooie zang, en lekkere groove, supergitaarwerk... met aan het einde een prachtige "guitarscape" die me bijwijlen aan Mogwai/ Godspeed You! Black Emperor deed denken.... nu ja... (Op de CD wordt de gitaar nogal snel uitgefaded... en dat is wel jammer)
Afsluiter van de set was "Witte Bij", dat nog het meest aan de "Vintage Laïs" sound doet denken, dit nummer zo zou op "Dorothea" kunnen staan hebben, zeker qua sfeer. Hier is het vooral genieten van de stemmenpracht..... zij die het met de nieuwe sound van Laïs wat moeilijk hebben, gaan hun hartje ophalen aan dit nummer, dat dus nog het "meest" aanknoopt bij de Laïs zoals we ze al kenden....
En zo hadden we alles gehad van "The Ladies' Second Song". of toch bijna. De dames kwamen één keer terug en brachten nog het van Charles Trenet afkomstige "Serenade Portugaise", dat ook op de nieuwe CD staat en een zeer energieke en dansbare versie van Djamel's "Babour". En dan was het echt gedaan........
Mijn grootste zorg gisteren: de stemmen kwamen er niet altijd mooi door en dreigden soms te verdrinken in de Bas en Drum die nogal luid stonden.... Maar, daar kan natuurlijk nog aan worden bijgeschaafd... de gitaarpartijen waren lichtjes subliem...
De nieuwe sound, 't was even wennen gisteren.. maar nu, een paar uur later, en al enkele luisterbeurten van de CD achter de rug, ben ik verkocht, toch voor iets meer dan 3,5/4 (want niet alle nieuwe songs vind ik even super, maar goed toch al meer dan 3,5 / 4 - jaja, ik en breuken....).
Maar: benieuwd, heel benieuwd hoe de dames en de band gaan klinken over enkele maanden als ze al even "on the road" zijn met de muziek. Benieuwd ook met wat dan de setlist gaat zijn. En nee, beste dames, jullie hoeven wat mij betreft niet perse nog eens "T Smidje" te brengen... maar "Rinaldo", "Le Renard et la Belette", "Klacht van een Verstoten Minares", "Wanhoop van een Mees", mogen er gerust bij ;-)
.
