De ietwat arty-farty avant-gardistische rock, van vreemde metaleend in de bijt: Tool. Ik wou dat wel eens live aanschouwen. En die kans kreeg ik gisteren, in Vorst Nationaal (Brussel). En het was goed hoor, knap zelfs, heel knap, indrukwekkend, haast perfect. Een schitterende lichtshow... Allemaal ongeloofelijk goed en nauwgezet gedaan. En daar wringt 'em dan ook het schoentje: want; o zo klinisch kil en koud... waar zat de emotie??? En waarom dat belachelijke gasmasker, meneer Maynard?
Was ook wel benieuwd naar het voorprogramma: Mastodon... maar door de files op de Brusselse Ring en afrit naar Vorst het voorprogramma dus volledig gemist.... Daar kan ik dus niets over melden.. Toen we aankwamen was Tool net klaar met "Stinkfist". Na wat gevloek vonden we toch een goed plaatsje en lieten ons in de TOOL-ervaring onderdompelen. Met:
STINKFIST
THE POT
FORTY SIX & 2
JAMBI
SCHISM
ROSETTA STONED
SWAMP SONG
LATERALUS
VICARIOUS (10,000 Days)
=
AENEMA
Uitstekende setlist, maar wel wat beknopt. Knappe show, prima sound, technisch perfect, maar ik miste dus "soul", "bezieling", "enthousiasme".... Voor Tool leek dit gewoon 'doing their job', 'business as usual'; voor hen is dat blijkbaar; perfect, strak, foutloos en kristalhelder spelen. Dat is zeker gelukt! Maar, wat mij betreft: misschien toch liever hier en daar een muzikaal-technisch foutje, maar met bezieling in plaats van andersom?
zaterdag, november 11, 2006
vrijdag, november 10, 2006
To hell and back: SLAYER & The Unholy Aliance II
Gisterenavond even naar de "hel" geweest..... maar toch weer behouden terug thuisgekomen... In de Brabanthal (Haasrode, Leuven) was hell awaiting voor The Unholy Alliance II, met Thin Eyes Bleed, Lamb of God, Children of Bodom, In Flames en vooral trashmetal-pioniers SLAYER!
Vooral geïnteresseerd in de hoofdact maar ook In Flames en een beetje nieuwsgierig naar Children of Bodom trokken we rond 19 uur naar Leuven. Goed en wel aangekomen, net op tijd voor Children of Bodom, enkele van 'the usual suspects' ontmoet, ons voorzien van gerstenat en klaar voor onze afspraak met The Unholy Alliance...
Children of Bodom: Liet me eigenlijk warm noch koud. Echt slecht klonk het allemaal niet, maar speciaal vond ik het ook niet. We stonden natuurlijk wel achteraan in de zaal, en ook waren daarom - anders dan de COB-fans in de eerste rangen - ook wel minder 'betrokken' bij het gebeuren.
Had al van verschillende personen gehoord hoe goed In Flames live wel zijn, maar ging dat nu zelf kunnen beoordelen. Na een korte pauze na Children of Bodom, mochten de zweden het podium betreden. De lichten doofden en... 'WTF!'... de tune van Knight Rider - inclusief flitsende rode ledjes en al op de lichtbatterijn op podium - weerklonk! Lachen... Wat volgde was een knappe en meer dan overtuigende show van deze heren. In Flames bracht een goede mix van het oudere werk en songs van - uiteraard - het recente "Come Clarity" album. Op de set ondermeer een magistrale versie van "Take this life", "Come Clarity" en "Colony". Meer dan overtuigend. Een band die ik wat meer van nabij ga volgen...
Per band werd het volume in de zaal aanzienlijk verhoogd. En bij In Flames al waren oordopjes géén luxe. Voor headliner Slayer stond het geluid dan ook, traditiegetrouw, loeihard. SLAYER; jawel. Dààr waren we voor gekomen natuurlijk. Ondertussen was ik wat verder naar voren afgezakt, niet té ver, want in de mosh pit waag ik me toch niet meteen, en 'ready to be slayed'. Zonder veel blabla betraden Tom Arraya, Kerry King, Jeff Hanneman en Dave Lombardo het podium en de Slayer-pletwals werd meteen in gang gezet.
We kregen een setlist om U tegen te zeggen, aangevat met al meteen een absoluut hoogtepunt: "Disciple" en met verder toppers zoals "South of Heaven", "Reign in Blood" en "Death Skin Mask". Uit het nieuwe album "Christ Illusion" kregen we "Cult", "Consfearacy" en "Eyes of the Insane" en een schitterend "Jihad". De songs werden telkens vergezeld van knappe visuals, die thematisch bij de songs of het album waar de songs uitkwamen hoorden, en mochten we vergeten wie er aan het spelen was: regelmatig het Slayer-logo in the picture. Dé afsluiter was - hoe kan het ook anders - 'cultklassieker' Angel of Death, door de volle zaal meegebruld - of wat dacht u?
'Vollen bak' headbangen, de nummers meekelen met superstrot Arraya, genieten van het gitaarspel van King en Hanneman.... Het was genieten van A tot Z, maar mét oordopjes! Goh, Wat een set, wat een pletwals, wat een dynamiek; Slayer deed zijn uitstekende live-reputatie alle eer aan...
Dit was - voor zover ik het goed heb - de setlist:
1. DISCIPLE (God Hates Us All, 2001)
2. WAR ENSEMBLE (Seasons in the Abyss, 1990)
3. JIHAD (Christ Illusion, 2006)
4. CULT (Christ illusion, 2006)
5. DIE BY THE SWORD (Show No Mercy, 1983)
6. DEAD SKIN MASK (Seasons in the Abyss, 1990)
7. MANDATORY SUICIDE (South of Heaven, 1988)
8. SEASONS IN THE ABYSS (Seasons in the Abyss, 1990)
9. CONSFEARACY (Christ Illusion, 2006)
10. EYES OF THE INSANE (Christ Illusion, 2006)
11. CHEMICAL WARFARE (Haunting the Chapel, 1984)
12. RAINING BLOOD (Reign in Blood, 1986)
13. SOUTH OF HEAVEN (South of Heaven, 1988)
14. ANGEL OF DEATH (Reign in Blood, 1986)
Superkrachtig, ongeloofelijk goed, maar veel te kort natuurlijk... Maar de heren komen ongetwijfeld nog eens terug.
Vooral geïnteresseerd in de hoofdact maar ook In Flames en een beetje nieuwsgierig naar Children of Bodom trokken we rond 19 uur naar Leuven. Goed en wel aangekomen, net op tijd voor Children of Bodom, enkele van 'the usual suspects' ontmoet, ons voorzien van gerstenat en klaar voor onze afspraak met The Unholy Alliance...
Children of Bodom: Liet me eigenlijk warm noch koud. Echt slecht klonk het allemaal niet, maar speciaal vond ik het ook niet. We stonden natuurlijk wel achteraan in de zaal, en ook waren daarom - anders dan de COB-fans in de eerste rangen - ook wel minder 'betrokken' bij het gebeuren.
Had al van verschillende personen gehoord hoe goed In Flames live wel zijn, maar ging dat nu zelf kunnen beoordelen. Na een korte pauze na Children of Bodom, mochten de zweden het podium betreden. De lichten doofden en... 'WTF!'... de tune van Knight Rider - inclusief flitsende rode ledjes en al op de lichtbatterijn op podium - weerklonk! Lachen... Wat volgde was een knappe en meer dan overtuigende show van deze heren. In Flames bracht een goede mix van het oudere werk en songs van - uiteraard - het recente "Come Clarity" album. Op de set ondermeer een magistrale versie van "Take this life", "Come Clarity" en "Colony". Meer dan overtuigend. Een band die ik wat meer van nabij ga volgen...
Per band werd het volume in de zaal aanzienlijk verhoogd. En bij In Flames al waren oordopjes géén luxe. Voor headliner Slayer stond het geluid dan ook, traditiegetrouw, loeihard. SLAYER; jawel. Dààr waren we voor gekomen natuurlijk. Ondertussen was ik wat verder naar voren afgezakt, niet té ver, want in de mosh pit waag ik me toch niet meteen, en 'ready to be slayed'. Zonder veel blabla betraden Tom Arraya, Kerry King, Jeff Hanneman en Dave Lombardo het podium en de Slayer-pletwals werd meteen in gang gezet.
We kregen een setlist om U tegen te zeggen, aangevat met al meteen een absoluut hoogtepunt: "Disciple" en met verder toppers zoals "South of Heaven", "Reign in Blood" en "Death Skin Mask". Uit het nieuwe album "Christ Illusion" kregen we "Cult", "Consfearacy" en "Eyes of the Insane" en een schitterend "Jihad". De songs werden telkens vergezeld van knappe visuals, die thematisch bij de songs of het album waar de songs uitkwamen hoorden, en mochten we vergeten wie er aan het spelen was: regelmatig het Slayer-logo in the picture. Dé afsluiter was - hoe kan het ook anders - 'cultklassieker' Angel of Death, door de volle zaal meegebruld - of wat dacht u?
'Vollen bak' headbangen, de nummers meekelen met superstrot Arraya, genieten van het gitaarspel van King en Hanneman.... Het was genieten van A tot Z, maar mét oordopjes! Goh, Wat een set, wat een pletwals, wat een dynamiek; Slayer deed zijn uitstekende live-reputatie alle eer aan...
Dit was - voor zover ik het goed heb - de setlist:
1. DISCIPLE (God Hates Us All, 2001)
2. WAR ENSEMBLE (Seasons in the Abyss, 1990)
3. JIHAD (Christ Illusion, 2006)
4. CULT (Christ illusion, 2006)
5. DIE BY THE SWORD (Show No Mercy, 1983)
6. DEAD SKIN MASK (Seasons in the Abyss, 1990)
7. MANDATORY SUICIDE (South of Heaven, 1988)
8. SEASONS IN THE ABYSS (Seasons in the Abyss, 1990)
9. CONSFEARACY (Christ Illusion, 2006)
10. EYES OF THE INSANE (Christ Illusion, 2006)
11. CHEMICAL WARFARE (Haunting the Chapel, 1984)
12. RAINING BLOOD (Reign in Blood, 1986)
13. SOUTH OF HEAVEN (South of Heaven, 1988)
14. ANGEL OF DEATH (Reign in Blood, 1986)
Superkrachtig, ongeloofelijk goed, maar veel te kort natuurlijk... Maar de heren komen ongetwijfeld nog eens terug.
woensdag, november 08, 2006
Bruce Springsteen bracht folk en rootsrock naar Antwerpen: Meer dan twee uur genieten!
Gisteren (dinsdag 7 november) gaan kijken naar BRUCE SPRINGSTEEN & THE SEEGER SESSIONS BAND.... Amai...
Een volgepakt Sportpaleis, en allen luisterden ze even aandachtig naar de prachtige gospel, roots- en folksongs die Springsteen & co ten gehore brachten... Ook gingen de meesten gezellig uit hun dak en werd er hartelijk meegezongen.... Prachtige traditionals, destijds bekend gemaakt door levende legende (87 jaar) Pete Seeger, nu stijlvol gebracht door Bruce, afgewisseld met Springsteen-classics waaronder oud en recent werk....
En het was allemaal fantastisch....
Haast ongeloofelijk, maar de "sound" in het Antwerpse Sportpaleis viel méér dan mee....
Spingsteen begon eraan om 20.45 en stopte pas om 23.10. Een goeie tweeënhalf uur topgenot dus. En géén moment verveelde het.. intgendeel: het werd alsmaar beter, en het was veel te snel voorbij...
> De set:
1. Blinded By The Light
2. John Henry
3. Ol' Dan Tucker
4. Further On
5. Jesse James
6. O Mary Don't You Weep
7. Bobby Jean
8. Erie Canal
9. My Oklahoma Home
10. Ghost of Tom Joad
11. Mrs. McGrath
12. How Can A Poor Man Stand Such Times and Live?
13. Jacob's Ladder
14. Long Time Comin'
15. Jesus Was an Only Son
16. Open All Night
17. Pay Me My Money Down
(encore)
18. Fire
19. You Can Look (But You Better Not Touch)
20. When the Saints Go Marching In
21. This Little Light of Mine
22. American Land
Genieten was het!! Wat een festijn......
Met als persoonlijke favorieten:
"The Ghost of Tom Joad"
"Blinded by Light"
"John Henry"
"Fire" (bekend van The Pointer Sisters, maar van den Bruce.. en wat een versie !!!!)
"Further On"
"Pay me My Money Down" (ambiance!!!)
"When the Saints Go Marching In"
Maar eigenlijk vond ik het allemaal fantastisch ;-)
Wie een impressie wil van hoe het er ongeveer aan toe ging, kan volgende filmpje bekijken: "When The Saints Go Marching In" (Juli, 2006). Met dank aan Marc voor de link en het bezorgen van de setlist....
Morgen, vrijdag en zaterdag, weer concertjes doen, maar deze keer van een ietwat zwaarder kaliber: Slayer / Tool/ Exodus (Ja!)
Een volgepakt Sportpaleis, en allen luisterden ze even aandachtig naar de prachtige gospel, roots- en folksongs die Springsteen & co ten gehore brachten... Ook gingen de meesten gezellig uit hun dak en werd er hartelijk meegezongen.... Prachtige traditionals, destijds bekend gemaakt door levende legende (87 jaar) Pete Seeger, nu stijlvol gebracht door Bruce, afgewisseld met Springsteen-classics waaronder oud en recent werk....
En het was allemaal fantastisch....
Haast ongeloofelijk, maar de "sound" in het Antwerpse Sportpaleis viel méér dan mee....
Spingsteen begon eraan om 20.45 en stopte pas om 23.10. Een goeie tweeënhalf uur topgenot dus. En géén moment verveelde het.. intgendeel: het werd alsmaar beter, en het was veel te snel voorbij...
> De set:
1. Blinded By The Light
2. John Henry
3. Ol' Dan Tucker
4. Further On
5. Jesse James
6. O Mary Don't You Weep
7. Bobby Jean
8. Erie Canal
9. My Oklahoma Home
10. Ghost of Tom Joad
11. Mrs. McGrath
12. How Can A Poor Man Stand Such Times and Live?
13. Jacob's Ladder
14. Long Time Comin'
15. Jesus Was an Only Son
16. Open All Night
17. Pay Me My Money Down
(encore)
18. Fire
19. You Can Look (But You Better Not Touch)
20. When the Saints Go Marching In
21. This Little Light of Mine
22. American Land
Genieten was het!! Wat een festijn......
Met als persoonlijke favorieten:
"The Ghost of Tom Joad"
"Blinded by Light"
"John Henry"
"Fire" (bekend van The Pointer Sisters, maar van den Bruce.. en wat een versie !!!!)
"Further On"
"Pay me My Money Down" (ambiance!!!)
"When the Saints Go Marching In"
Maar eigenlijk vond ik het allemaal fantastisch ;-)
Wie een impressie wil van hoe het er ongeveer aan toe ging, kan volgende filmpje bekijken: "When The Saints Go Marching In" (Juli, 2006). Met dank aan Marc voor de link en het bezorgen van de setlist....
Morgen, vrijdag en zaterdag, weer concertjes doen, maar deze keer van een ietwat zwaarder kaliber: Slayer / Tool/ Exodus (Ja!)
zondag, november 05, 2006
Blikfest III: Herfst - Double Diamond !!!
Gisteren naar BLIKFEST III getrokken in Jeugdhuis Togenblik in Beveren Waas. Doel van onze missie: een concertje meepikken van DOUBLE DIAMOND ... Maar ook HERFST wilden we wel eens aan het werk zien.... wegens bekend met 'den Arne' (dat is de vocalist)...
Toen we rond 20 uur aankwamen, zagen we nog de laatste nummers van de set van MY LAMENT. Met twee nummers gezien/gehoord, kan je natuurlijk geen correct oordeel over een optreden vellen, maar mijn eerste oppervlakkige indruk was er een van "hmm.. niet slecht, maar ook niet bijzonder". Waar we toen stonden was het geluid ook verschrikkelijk slecht, te luid, overstemd. Het droeg alvast niet bij tot een positieve indruk van dit optreden...
We besloten om sowieso wat meer naar voren te schuiven om daar ten volle te kunnen genieten van HERFST en vooral ook DOUBLE DIAMOND.
Om 21 uur was het dan tijd voor HERFST om de show te stelen. Zelf omschrijven ze hun muziek als Necromantic Metal, 't was alleszins de leuze die prijkte op hun banner. Op de webstek van Herfst heet het echter 'Raging Death Metal'. Raging, ja dat was het zéker, want... Wat zou volgen was een enorm energiek en strak optreden, met gitaarsoli om van te smullen. De keel en podiumpresence van Arne deden de rest. De Necromantic Metal (toch een prachtige term) van HERFST is een variant van Death Metal, een progressieve variant. De gewone rechttoe-rechtaan moshpit nummers zijn zeker mijn ding niet, maar de nummers die meer midtempo waren - en dat waren er toch enkele -, met ruimte voor gitaarsoli konden me meer dan matig bekoren. Ik zal nu wel geen Deathmetalfreak worden, maar wat Herfst doet is zeer zeker te verteren. Het kon mij alleszins bekoren! Arne heeft een indrukwekkend stemgeluid en zijn grunts zijn echt wel te pruimen... maar, hij mag gerust ook wat meer zijn 'volle' stem gebruiken zoals hij in één nummer deed: nog van datte...
HERFST dus. De naam deed me meer vermoeden dat het om Epic Doom Metal - wat een genre is waarin ik sinds kort me steeds beter thuis voel - zou gaan, maar de 'progressieve atmospheric death metal' die ze brengen kan me dus ook wel bekoren... al mogen ze wat mij betreft gerust evolueren naar bvb. het Opeth-straatje .... aan hun talent zal het alleszins niet liggen... Deze heren zijn technisch zeer sterk: een prima geluid, héél veel variatie in de het spel en knap gitaarwerk.... en ook: sfeer ....
Na een korte pauze, net genoeg om op te stellen en een korte soundcheck te doen, betrad DOUBLE DIAMOND het podium. Als voorlaaste act stonden ze geprogrammeerd - maar wat ons betreft de hoofdact: voor hén waren we naar Beveren afgereis, én ze zouden zonder probleem de hoofdact naar huis spelen (!).
DOUBLE DIAMOND opende sterk met "Ride The Wind" uit het 'Stand Up and Fight" album. En meteen was duidelijk dat heren er zin in hadden en van plan waren om iedereen naar huis te komen spelen met alweer een verpletterend goede set. En zo geschiedde.
"Murder at Midnight" (één van mijn favoriete DD-nummers) en "Run if You Can" (ook van SU&F) volgden. "Run if You Can" werd opgedragen aan ene Michael Jackson...
En dan was het tijd "... to go back to the In Danger" album..." aldus zanger/ megastrot annex podiumbeest Filip. En we kregen het prachtige "Anubis". We werden ook getrakteerd met twee nieuwe songs, uit het dra te verschijnen album: "Hell Or Paradise", dat ze ook al hadden gebracht in Sas Van Ghent, en ook "Fire Storm". Twee potige metalsongs die je doen snakken naar dat nieuwe album. Als de rest van het nieuwe materiaal even sterk is wordt het een knaller!
"... 'bout your worst nightmares" beloofde Filip en de band zette "Dreams" (de magistrale opener van Stand Up and Fight) in... En ook de Double Diamond-klassieker "Conquer with Steel", inclusief de zwaard-act mocht niet ontbreken. Op de eerste rij - jaja, daar had ik postgevat - leek het soms of we onthoofd dreigden worden (nu ja...). Superversies van "Father of Time" en "Hell Or Paradise" (van SU&F) volgden, en voor we het goed en wel beseften bleken we al aan het einde van de set te zitten. Deze werd traditiegetrouw beeindigd met de alom gekende Hymne van MANOWAR... inderdaad: "Battle Hymn".... Uiteraard door alle metalheads meegezongen, of wat had u gedacht....
Na een weerom briljante doortocht van Double Diamond, met deze keer gelukkig wat méér ruimte voor gitaarsoli (in vergelijking met Sas van Ghent, 'mijn' vorige DD-optreden), en opnieuw fantastische set.. maar veel te kort: mooie liedjes duren dan ook niet lang, riepen we natuurlijk om méér... en we kregen nog één toemaatje (ik denk een song uit Stand Up and Fight, kon het in alle euforie niet meer noteren.... en ik had dan wel een setlist gekregen van de DD-crew, daarop stond die bis niet vermeld) en dan was het jammer genoeg écht gedaan...
Weerom een Double Diamond-optreden om in te kaderen !!!!!!
Hopelijk komt er gauw wéér een kans om de heren aan het werk te zien, en ze mogen natuurlijk ook die nieuwe plaat dra afwerken ;-)
# Setlist DOUBLE DIAMOND 04.11.06
1. RIDE THE WIND (Stand Up and Fight)
2. MURDER AT MIDNIGHT (Stand Up and Fight)
3. RUN IF YOU CAN (Stand Up and Fight)
4. ANUBIS (In Danger)
5. FIRE STORM (new song)
6. DREAMS (Stand Up and Fight)
7. CONQUER WITH STEEL (Conquer with Steel)
8. FATHER OF TIME (Stand Up and Fight)
9. HELL OR PARADISE (new song)
10. FLASH IN THE SKY (Stand Up and Fight)
11. BATTLE HYMN (MANOWAR)
De italiaanse band GRAVEWORM was de headliner van Blikfest III. We hadden het sowieso niet op ons 'programma' staan, maar toch benieuwd naar wat dit dan wel was - want nooit eerder van deze band gehoord - , besloten we nog even te blijven. Tijdens de opstelling en soundcheck zag het er veelbelovend uit. Er bleken ook keyboards aanwezig en het riedeltje dat de keyboarspeelster speelde tijdens de soundcheck klonk wel lekker...
Bon... De zaallichten doofden en we kregen een bombastische kamerbreed aanzwellende klavierpartij te horen... veel belovend dus... maar.. er kwam dan een soort wildeman het podium opgestormd.. de intro stopte abrupt, ging over in een of ander fragment van een nummer van weet ik veel wie, dat werd dan weer afgebroken en de wildeman begon wat doelloos door de microfoon te gaan staan brullen, dan weer krijsen: althans: dénken we want zijn microfoon bleek eerst niet aan te staan.. een weinig later blijkbaar wel, getuige het oorverdovende gepiep en nu (helaas) wel hoorbare vocale wangedrag... en telkens lekker buiten de maat (de bedoeling???)... we zagen de keyboardspeelster ijverig haar ding doen, maar hoorden géén ene noot van die keys.. de gitaren klonken als een grote vette brij, en de durmmer bleek gewoon de houthakker van dienst te zijn die mee op tour mocht.. hm....
Was dit nu black death metal of gewoon black metal.. of Death...alles vedronk alleszins in één grote brij waarbij je alleen het varkensgekeel - sorry zang - van de 'vocalist' kon horen en de houthakkersdrums... tja.. Ik hou het dan maar op 'geluidsoverlast' ;-)
Heb toch mijn bedenkingen: een hoofdact waarbij het geluid op geen Kl.. trekt, en waar de overal sound één grote brij is, waar twee van onze plaatselijke bands (Herfst en Double Diamond om ze niet te noemen) er wel in slagen een sound neer te zetten om U tegen te zeggen, zonder al die geluidsproblemen... ZIJ kwamen alleszins professioneler over... Maar Graveworm... .......
We besloten het nog even vol te houden... maar toen ook het tweede nummer rampzalig klonk, hielden we het voor bekeken en reden we terug naar Mechelen...
Nu... nog even rustig aan doen, en dan op naar een heel erg drukke concertweek:
Dinsdag: Bruce Springsteen
Donderdag: Slayer - In Flames - Children of Bodom
Vrijdag: Tool
Zaterdag: Exodus
Amai...
Toen we rond 20 uur aankwamen, zagen we nog de laatste nummers van de set van MY LAMENT. Met twee nummers gezien/gehoord, kan je natuurlijk geen correct oordeel over een optreden vellen, maar mijn eerste oppervlakkige indruk was er een van "hmm.. niet slecht, maar ook niet bijzonder". Waar we toen stonden was het geluid ook verschrikkelijk slecht, te luid, overstemd. Het droeg alvast niet bij tot een positieve indruk van dit optreden...
We besloten om sowieso wat meer naar voren te schuiven om daar ten volle te kunnen genieten van HERFST en vooral ook DOUBLE DIAMOND.
Om 21 uur was het dan tijd voor HERFST om de show te stelen. Zelf omschrijven ze hun muziek als Necromantic Metal, 't was alleszins de leuze die prijkte op hun banner. Op de webstek van Herfst heet het echter 'Raging Death Metal'. Raging, ja dat was het zéker, want... Wat zou volgen was een enorm energiek en strak optreden, met gitaarsoli om van te smullen. De keel en podiumpresence van Arne deden de rest. De Necromantic Metal (toch een prachtige term) van HERFST is een variant van Death Metal, een progressieve variant. De gewone rechttoe-rechtaan moshpit nummers zijn zeker mijn ding niet, maar de nummers die meer midtempo waren - en dat waren er toch enkele -, met ruimte voor gitaarsoli konden me meer dan matig bekoren. Ik zal nu wel geen Deathmetalfreak worden, maar wat Herfst doet is zeer zeker te verteren. Het kon mij alleszins bekoren! Arne heeft een indrukwekkend stemgeluid en zijn grunts zijn echt wel te pruimen... maar, hij mag gerust ook wat meer zijn 'volle' stem gebruiken zoals hij in één nummer deed: nog van datte...
HERFST dus. De naam deed me meer vermoeden dat het om Epic Doom Metal - wat een genre is waarin ik sinds kort me steeds beter thuis voel - zou gaan, maar de 'progressieve atmospheric death metal' die ze brengen kan me dus ook wel bekoren... al mogen ze wat mij betreft gerust evolueren naar bvb. het Opeth-straatje .... aan hun talent zal het alleszins niet liggen... Deze heren zijn technisch zeer sterk: een prima geluid, héél veel variatie in de het spel en knap gitaarwerk.... en ook: sfeer ....
Na een korte pauze, net genoeg om op te stellen en een korte soundcheck te doen, betrad DOUBLE DIAMOND het podium. Als voorlaaste act stonden ze geprogrammeerd - maar wat ons betreft de hoofdact: voor hén waren we naar Beveren afgereis, én ze zouden zonder probleem de hoofdact naar huis spelen (!).
DOUBLE DIAMOND opende sterk met "Ride The Wind" uit het 'Stand Up and Fight" album. En meteen was duidelijk dat heren er zin in hadden en van plan waren om iedereen naar huis te komen spelen met alweer een verpletterend goede set. En zo geschiedde.
"Murder at Midnight" (één van mijn favoriete DD-nummers) en "Run if You Can" (ook van SU&F) volgden. "Run if You Can" werd opgedragen aan ene Michael Jackson...
En dan was het tijd "... to go back to the In Danger" album..." aldus zanger/ megastrot annex podiumbeest Filip. En we kregen het prachtige "Anubis". We werden ook getrakteerd met twee nieuwe songs, uit het dra te verschijnen album: "Hell Or Paradise", dat ze ook al hadden gebracht in Sas Van Ghent, en ook "Fire Storm". Twee potige metalsongs die je doen snakken naar dat nieuwe album. Als de rest van het nieuwe materiaal even sterk is wordt het een knaller!
"... 'bout your worst nightmares" beloofde Filip en de band zette "Dreams" (de magistrale opener van Stand Up and Fight) in... En ook de Double Diamond-klassieker "Conquer with Steel", inclusief de zwaard-act mocht niet ontbreken. Op de eerste rij - jaja, daar had ik postgevat - leek het soms of we onthoofd dreigden worden (nu ja...). Superversies van "Father of Time" en "Hell Or Paradise" (van SU&F) volgden, en voor we het goed en wel beseften bleken we al aan het einde van de set te zitten. Deze werd traditiegetrouw beeindigd met de alom gekende Hymne van MANOWAR... inderdaad: "Battle Hymn".... Uiteraard door alle metalheads meegezongen, of wat had u gedacht....
Na een weerom briljante doortocht van Double Diamond, met deze keer gelukkig wat méér ruimte voor gitaarsoli (in vergelijking met Sas van Ghent, 'mijn' vorige DD-optreden), en opnieuw fantastische set.. maar veel te kort: mooie liedjes duren dan ook niet lang, riepen we natuurlijk om méér... en we kregen nog één toemaatje (ik denk een song uit Stand Up and Fight, kon het in alle euforie niet meer noteren.... en ik had dan wel een setlist gekregen van de DD-crew, daarop stond die bis niet vermeld) en dan was het jammer genoeg écht gedaan...
Weerom een Double Diamond-optreden om in te kaderen !!!!!!
Hopelijk komt er gauw wéér een kans om de heren aan het werk te zien, en ze mogen natuurlijk ook die nieuwe plaat dra afwerken ;-)
# Setlist DOUBLE DIAMOND 04.11.06
1. RIDE THE WIND (Stand Up and Fight)
2. MURDER AT MIDNIGHT (Stand Up and Fight)
3. RUN IF YOU CAN (Stand Up and Fight)
4. ANUBIS (In Danger)
5. FIRE STORM (new song)
6. DREAMS (Stand Up and Fight)
7. CONQUER WITH STEEL (Conquer with Steel)
8. FATHER OF TIME (Stand Up and Fight)
9. HELL OR PARADISE (new song)
10. FLASH IN THE SKY (Stand Up and Fight)
11. BATTLE HYMN (MANOWAR)
De italiaanse band GRAVEWORM was de headliner van Blikfest III. We hadden het sowieso niet op ons 'programma' staan, maar toch benieuwd naar wat dit dan wel was - want nooit eerder van deze band gehoord - , besloten we nog even te blijven. Tijdens de opstelling en soundcheck zag het er veelbelovend uit. Er bleken ook keyboards aanwezig en het riedeltje dat de keyboarspeelster speelde tijdens de soundcheck klonk wel lekker...
Bon... De zaallichten doofden en we kregen een bombastische kamerbreed aanzwellende klavierpartij te horen... veel belovend dus... maar.. er kwam dan een soort wildeman het podium opgestormd.. de intro stopte abrupt, ging over in een of ander fragment van een nummer van weet ik veel wie, dat werd dan weer afgebroken en de wildeman begon wat doelloos door de microfoon te gaan staan brullen, dan weer krijsen: althans: dénken we want zijn microfoon bleek eerst niet aan te staan.. een weinig later blijkbaar wel, getuige het oorverdovende gepiep en nu (helaas) wel hoorbare vocale wangedrag... en telkens lekker buiten de maat (de bedoeling???)... we zagen de keyboardspeelster ijverig haar ding doen, maar hoorden géén ene noot van die keys.. de gitaren klonken als een grote vette brij, en de durmmer bleek gewoon de houthakker van dienst te zijn die mee op tour mocht.. hm....
Was dit nu black death metal of gewoon black metal.. of Death...alles vedronk alleszins in één grote brij waarbij je alleen het varkensgekeel - sorry zang - van de 'vocalist' kon horen en de houthakkersdrums... tja.. Ik hou het dan maar op 'geluidsoverlast' ;-)
Heb toch mijn bedenkingen: een hoofdact waarbij het geluid op geen Kl.. trekt, en waar de overal sound één grote brij is, waar twee van onze plaatselijke bands (Herfst en Double Diamond om ze niet te noemen) er wel in slagen een sound neer te zetten om U tegen te zeggen, zonder al die geluidsproblemen... ZIJ kwamen alleszins professioneler over... Maar Graveworm... .......
We besloten het nog even vol te houden... maar toen ook het tweede nummer rampzalig klonk, hielden we het voor bekeken en reden we terug naar Mechelen...
Nu... nog even rustig aan doen, en dan op naar een heel erg drukke concertweek:
Dinsdag: Bruce Springsteen
Donderdag: Slayer - In Flames - Children of Bodom
Vrijdag: Tool
Zaterdag: Exodus
Amai...
Abonneren op:
Posts (Atom)