Afgelopen weekend was de AB het Koninkrijk van The Scabs. Elf jaar na de split, leek het alsof de fantastische vier nooit weggeweest waren. Guy Swinnen, Willy Willy, Fons Symons en Frankie Saenen stààn er nog steeds. Daarover kan geen enkele twijfel bestaan. Of het ook een garantie biedt op nieuwe dingen, is natuurlijk iets anders, maar alvast vrijdag (en naar verluidt dus ook zaterdag en zondag) was de chemie weer helemaal terug. Of er voor The Scabs, behalve deze (eenmalige?) trip down memory lane ook toekomst is, is vooralsnog dus een groot vraagteken, maar dat de band zijn plaatsje in de Vlaamse rock & roll geschiedenis verdient, bewees het viertal - alsof dat nog hoefde, maar toch - met verve...
Vrijdag, hun eerste regeringsdag in de AB, was het mijn beurt om deel te nemen aan het feest (want dàt was het!). Zoals beloofd kregen we het integrale meesterwerk "Royalty in Exile" en zoals verhoopt, ook héél wat extra's.
Mijn rode Scabs-t-shirt past me nog, dus ik besloot hem als vanouds te dragen. Ook als vanouds zorgde ik ervoor om op tijd te zijn, en hoopte ik een plaatsje te kunnen innemen op de éérste rij. Dat lukte wonderwel: het feest kon helemaal beginnen. Na een korte documentaire over de band, niet gespeend van grappige annekdotes, verscheen de bandnaam en weerklonk om 20.50 stip de stem van Guy Swinnen door de speakers: "Welcome to the Scabs, welcome to Royalty in Exile".
The Scabs on stage. En, een overweldigend, hard-rockend, Crime Wave werd ingezet. Positive vibes tegen 100 km per uur. En een - hoe kan het ook anders? - laaiend enthousiaste zaal. En The Scabs? Ja, zij genoten er duidelijk ook van, en dan wel met volle teugen! En, ook al waren we dat natuurlijk niet vergeten, nog maar eens werd het publiek eraan herinnerd wat voor een goede live-band The Scabs toch waren, en ook wat een klasseplaat "Royalty in Exile" is! Alle Royalty-songs vloeiden als vanzelf in mekaar over en klonken allen even okselfris.
Na You Don't Need A Woman en Little Lady is het tijd voor het eerste rustpunt: een sublieme versie van Hard Times, meteen gevolgd door het country-esque Lucky Star. "En nu moet ge de plaat omdraaien", zei Guy Swinnen, en de zaal werd gek want I Need You werd ingezet. Daarna een superversie van Come On! Dan knappe power-ballad en hitsingle Time, het ultra-funky Live it Up, waarbij je goed hoort hoe sterk de knappe baslijnen van "de Fons" zijn, en de extatische rock 'n roll van Medicine Man, net als Crime Wave en Come On een groot gitaargeweldfeest, of een gweldig gitaarfeest: Willy Willy! (Hard-) Rock 'N Roll! Om dan Royalty te besluiten met een kippenvelmoment: Barkeep, met enkel Guy Swinnen en de toetsen, beroerd door Jan Hautekiet. "Life ain't no fairy tale, just gimme another ale, and I drink to rock 'n roll"...
Behalve Jan Hautekiet was ook Royalty-oudgediende Parick Riguelle aanwezig voor de backing vocals, bijgestaan door Dani Caan. Het duo had er duidelijk ook veel plezier in. Van plezier gesproken: Fons Symons! De bassist was vroeger ook al een al vreugde op het podium, maar zo vrolijk heb ik hem toch nog niet gezien. De man genoot duidelijk van elk moment!!! Prachtig toch?
Na de Royalty-set verdwenen The Scabs even in de coulissen, om, onder luid geroep en applaus snel terug te keren voor een tweede set. Eerst werden we verwend met een akoestische set: Can't Call Me Yours, Crystal Eyes en Four Aces. En met Crystal Eyes pakten The Scabs niet alleen uit met een primeur: lang 'te moeilijk om live te brengen', en nu in sublieme versie, het was ook meteen een tweede groot kippenvelmoment! Waauw !
Daarna was het weer volop tijd voor feest en rock 'n roll. En een da-ve-ren-de versie van Let's Have A Party! volgde !!! Daarna (Ain't No One Gonna) Take My Soul Away, geen favoriet van mij, maar in een fraai live-jasje gestoken, om dan met mega-hit Don't You Know verder te gaan. En 't was nog niet gedaan ! Die net als zowat alle "Royalty-tracks", aloude live-klassiekers konden natuurlijk geenszins ontbreken; inderdaad: ik heb het over Nothing On My Radio en Robbin' The Liquor Store !!! Genieten!! Het dank van de AB ging eraf ! Amai...
Met deze toppers werd de tweede set besloten, maar de kers op de taart moest nog komen.
The Scabs kwamen nog één laatste keer terug. Met Keep On Driving, net zoals vroeger, live zowat twintig keer beter en uitbundiger als op CD (wanneer wordt "Jumping The Tracks" eens geremasterd?), maar ook.... Jawel! Matchbox Car ! Heel even was het opnieuw 1983! De zaal werd gek, en op de eerste rangen werd er zowaar gepogoed... En ja, wees gerust: de dertigers en veertigers waren het niet verleerd! Jongens, jongens wat een versie !
Met het verhaal van die beste vriend die het Matchox autootje stal, was het helaas ook al écht voorbij. Wat een ongeloofelijk goed concert, wat een avond. Frankie, Willy Willy, Guy en Fons: was het écht éénmalig? Denk er nog eens over na...
Elkeen die erbij was zal het bevestigen: géén andere Belgische rockband zo goed als The Scabs!
Voor mij moeten ze niet persé een nieuw album maken, al mag het natuurlijk, maar als ze zo nu en dan eens uitpakken met een concert zoals dat van vrijdag: dan hoor je mij NIET klagen...
Bedankt he, mannen ;-)
# SET 1: Royalty In Exile (1990)
1. CRIME WAVE
2. YOU DON'T NEED A WOMAN
3. LITTLE LADY
4. HARD TIMES
5. LUCKY STAR
6. I NEED YOU
7. COME ON
8. TIME
9. LIVE IT UP
10. MEDICINE MAN
11. BARKEEP
# SET 2:
12. CAN'T CALL ME YOURS (Inbetweenies, 1993)
13. CRYSTAL EYES (Skintight, 1988)
14. FOUR ACES (Dog Days Are Over, 1994)
15. LET'S HAVE A PARTY (Skintight, 1988)
16. (Ain't No One Gonna) TAKE MY SOUL AWAY (The Pimp 12", 1989)
17. DON'T YOU KNOW (Jumping the Tracks, 1991)
18. NOTHING ON MY RADIO (Jumping the Tracks, 1991)
19.ROBBIN' THE LIQUOR STORE (Jumping the Tracks, 1991)
# bis
20. KEEP ON DRIVING (Jumping the Tracks, 1991)
21. MATCHBOX CAR !!!! (Here's To You, Gang!, 1983)
.
2 opmerkingen:
Nu doet het nog eens eens zo zeer dat ik er niet bij was.
Misschien in de festivalzomer van volgend jaar?
Awel, daar hoop ik stiekem ook op!
Een reactie posten