New wave- en punkklassiekers gedipt in ferm sfeervol, jazzy bossanovasausje. Dat is wat je krijgt als je het Franse Nouvelle Vague hun ding laat doen. Al drie albums konden ze vullen met hun eigenzinnige swingende versies van bekende en minder bekend punk- en waveanthems. Zelfs de meest donkerste deprimerende postpunksong swingt bij Nouvelle Vague. Ook, en vooral, live.
Nouvelle Vague maakte er gisteren (woensdag 21 oktober) een echt feestje van. Met, zoals verwacht, opmerkelijke jazzy bossanova-interpretaties van 'iconen' uit de jaren '70 en '80. Het was telkens uitkijken - tenzij je de setlist vooraf kende natuurlijk - naar welke classic ze nu weer zouden brengen, maar ook: hoe snel je het zou herkennen én wat en hoe ze het zouden aanpakken. Een beetje een popquiz dus...
Vanaan de stijlvolle ingetogen opener "So Lonely" (The Police) tot en met "Friday Night, Saturday Morning" (The Specials). 't Zal allemaal snor. En die jazz- en bossanovajasjes leken de liedjes goed te passen...
Genoten van geweldige versies van "Blister In The Sun" (Violent Femmes), "All My Colours/Zimbo" (Echo & The Bunnymen), "The Human Fly" (The Cramps) en "Parade" (Magazine). Maar vooral: "Sex Beat" van The Gun Club waarop een van de twee chanteuses - de blondine, in duel met de drummer, danste als een bezetene en redelijk erhm.. sensueel. Sex Beat dus! Maar ook: "Too Drunk Too Fuck" (Dead Kennedys): bossanovapunk! Het is weer eens wat anders.
Toen men vond dat er niet genoeg gedanst werd, sprong de blonde chanteuse, ja zij weer, in het publiek om het goede voorbeeld te geven... faut le faire.
Die andere chanteuse, eerst plagend "Louvain. Ah? Leuven? Non, Louvain. I thought they all spoke French in Louvain!" en ook nog "I know dutch but I want to speak French", vroeg om een "big acoustic Fuck" te hebben en liet de zaal dan maar allemaal samen het F-woord roepen. Een beetje flauw maar goed... Daarna zette ze, enkel begeleid door de gitarist een overtuigend ingetogen "God Save The Queen" (Sex Pistols) in...
Ook bijzonder was de country-interpretatie van Talking Heads' "Road To Nowhere"... En hoe funky klonk "Guns of Brixton" (The Clash) wel niet?
Een leuke avond, daar in Leuven en sfeer alom. Jammer genoeg moest ik het feestje een beetje vroeger verlaten, met 'dank' aan de NMBS (sic). Maar we waren dan al 16 liedjes ver in de set, dus héél veel gemist. Maar ik vernam dus dat ze net die toppers waarop ik een beetje zat te wachten, zoals "Love Will Tear us Apart" en "Bella Lugosi's Dead" gespeeld hebben! Tja...
Voorprogramma YOKO SOUND, een Brusselse chanteuse, enkel begeleid door drums en synths (soms akoestische gitaar) kon me ook wel bekoren. Aparte liedjes die het best omschreven kunnen worden als folk meets triphop en een mooi en aangenaam stemgeluid. Niet alle liedjes waren even sterk en de cover van Nirvana, "Come As You Are", was misschien geen originele keuze, maar wel origineel en knap gebracht! Overall: een goed optreden, dit meiske ga ik toch in de gaten houden...
SETLIST NOUVELLE VAGUE (*)
1. SO LONELY (The Police)
2. MASTER AND SERVANT (Depeche Mode)
3. EVER FALLEN IN LOVE (The Buzzcocks)
4. ROAD TO NOWHERE (Talking Heads)
5. METAL (Gary Numan)
6. THE HUMAN FLY (The Cramps)
7. GUNS OF BRIXTON (The Clash)
8. TOO DRUNK TO FUCK (Dead Kennedeys)
9. GOD SAVE THE QUEEN (Sex Pistols)
10. SEX BEAT (The Gun Club)
11. JUST CAN'T GET ENOUGH (Depeche Mode)
12. DANCE WITH ME (The Lords of The New Church)
13. BLISTER IN THE SUN (Violent Femmes)
14. ALL MY COLOURS/ ZIMBO (Echo & The Bunnymen)
15. PARADE (Magazine)
16. FRIDAY NIGHT, SATURDAY MORNING (The Specials)
17. LOVE WILL TEAR US APART (Joy Division)
18. BELA LUGOSI'S DEAD (Bauhaus)*
19. THIS IS NOT A LOVE SONG (Public Image Ltd.)*
20. IN A MANNER OF SPEAKING (Martin L. Gore)*
(*) Met dank aan'Dumb Debbie' om met te melden welke liedjes nog op de setlist stonden (terwijl ik al naar huis aan het treinen was...)
.
Nouvelle Vague maakte er gisteren (woensdag 21 oktober) een echt feestje van. Met, zoals verwacht, opmerkelijke jazzy bossanova-interpretaties van 'iconen' uit de jaren '70 en '80. Het was telkens uitkijken - tenzij je de setlist vooraf kende natuurlijk - naar welke classic ze nu weer zouden brengen, maar ook: hoe snel je het zou herkennen én wat en hoe ze het zouden aanpakken. Een beetje een popquiz dus...
Vanaan de stijlvolle ingetogen opener "So Lonely" (The Police) tot en met "Friday Night, Saturday Morning" (The Specials). 't Zal allemaal snor. En die jazz- en bossanovajasjes leken de liedjes goed te passen...
Genoten van geweldige versies van "Blister In The Sun" (Violent Femmes), "All My Colours/Zimbo" (Echo & The Bunnymen), "The Human Fly" (The Cramps) en "Parade" (Magazine). Maar vooral: "Sex Beat" van The Gun Club waarop een van de twee chanteuses - de blondine, in duel met de drummer, danste als een bezetene en redelijk erhm.. sensueel. Sex Beat dus! Maar ook: "Too Drunk Too Fuck" (Dead Kennedys): bossanovapunk! Het is weer eens wat anders.
Toen men vond dat er niet genoeg gedanst werd, sprong de blonde chanteuse, ja zij weer, in het publiek om het goede voorbeeld te geven... faut le faire.
Die andere chanteuse, eerst plagend "Louvain. Ah? Leuven? Non, Louvain. I thought they all spoke French in Louvain!" en ook nog "I know dutch but I want to speak French", vroeg om een "big acoustic Fuck" te hebben en liet de zaal dan maar allemaal samen het F-woord roepen. Een beetje flauw maar goed... Daarna zette ze, enkel begeleid door de gitarist een overtuigend ingetogen "God Save The Queen" (Sex Pistols) in...
Ook bijzonder was de country-interpretatie van Talking Heads' "Road To Nowhere"... En hoe funky klonk "Guns of Brixton" (The Clash) wel niet?
Een leuke avond, daar in Leuven en sfeer alom. Jammer genoeg moest ik het feestje een beetje vroeger verlaten, met 'dank' aan de NMBS (sic). Maar we waren dan al 16 liedjes ver in de set, dus héél veel gemist. Maar ik vernam dus dat ze net die toppers waarop ik een beetje zat te wachten, zoals "Love Will Tear us Apart" en "Bella Lugosi's Dead" gespeeld hebben! Tja...
Voorprogramma YOKO SOUND, een Brusselse chanteuse, enkel begeleid door drums en synths (soms akoestische gitaar) kon me ook wel bekoren. Aparte liedjes die het best omschreven kunnen worden als folk meets triphop en een mooi en aangenaam stemgeluid. Niet alle liedjes waren even sterk en de cover van Nirvana, "Come As You Are", was misschien geen originele keuze, maar wel origineel en knap gebracht! Overall: een goed optreden, dit meiske ga ik toch in de gaten houden...
SETLIST NOUVELLE VAGUE (*)
1. SO LONELY (The Police)
2. MASTER AND SERVANT (Depeche Mode)
3. EVER FALLEN IN LOVE (The Buzzcocks)
4. ROAD TO NOWHERE (Talking Heads)
5. METAL (Gary Numan)
6. THE HUMAN FLY (The Cramps)
7. GUNS OF BRIXTON (The Clash)
8. TOO DRUNK TO FUCK (Dead Kennedeys)
9. GOD SAVE THE QUEEN (Sex Pistols)
10. SEX BEAT (The Gun Club)
11. JUST CAN'T GET ENOUGH (Depeche Mode)
12. DANCE WITH ME (The Lords of The New Church)
13. BLISTER IN THE SUN (Violent Femmes)
14. ALL MY COLOURS/ ZIMBO (Echo & The Bunnymen)
15. PARADE (Magazine)
16. FRIDAY NIGHT, SATURDAY MORNING (The Specials)
17. LOVE WILL TEAR US APART (Joy Division)
18. BELA LUGOSI'S DEAD (Bauhaus)*
19. THIS IS NOT A LOVE SONG (Public Image Ltd.)*
20. IN A MANNER OF SPEAKING (Martin L. Gore)*
(*) Met dank aan'Dumb Debbie' om met te melden welke liedjes nog op de setlist stonden (terwijl ik al naar huis aan het treinen was...)
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten