Arena trapt nieuwe tour af in Verviers met knallend en nog nazinderend concert

Het was weer te lang geleden. En dan eindelijk weer een Arena-optreden!!! Lang naar uitgekeken, met heel veel hoge verwachtingen. Wat bleek: er zijn nog zekerheden, zeker als het Arena aangaat: de hoge verwachtingen werden volledig ingelost én meer, die vrijdagavond 4 november 2011 in 'The Spirit of '66'. En wat doe je wanneer dat gebeurt? Heel erg genieten natuurlijk... Arena was groots!

Alan Reed
Ex-Pallaszanger Alan Reed verzorgde het voorprogramma met een gesmaakte semi-akoestische set... erg mooi waren de uitgeklede versies van zijn liedjes. De man beschikt nog steeds over een meer dan prima stem zoals ten volle bleek uit het mooie lied dat hij volledig a capella bracht: wow! En de sympathieke Schot, begeleid door Mark Spencer op diverse instrumenten, had ook gekozen voor een prima setlist. Met nummers zoals 'Never Too Late', 'Teardrops in the Rain', 'Who's To Blame' (over hoe journalisten vaak makkelijk de schuld krijgen - Reed is zelf journalist maar of dit autobiografisch was, liet ie in het midden), het grappige 'Keen on the Job' en een gedurfde cover van Peter Gabriels 'Biko'.

De set had rustig langer mogen duren, ook al waren we ongeduldig op Arena aan het wachten!

Arena: the 7the Degree Of Separation & other dark  tunes...
En dan... Laat maar komen die superlatieven. In wélke schuif vind ik die ook weeral? Arena was groots! Wat zijn die nieuwe songs van The Seventh Degree of Separation sterk zeg! En wat een vocals van Paul Manzi: oh! De band sound werd er ook flink wat steviger en potiger op! Die kristalheldere, loepzuivere en hemels pure gitaarklanken van John Mitchell blijven een waar genot. Clive Nolan ging als vanouds goed tekeer op zijn klavieren die op gegeven moment stonden te 'schommelen' dat het een lieve lust was. De sterke ritmesectie van Mick Pointer op drums en de teruggekeerde John Jowit op bass deden de rest.

De setlist was vooral opgebouwd rond het nieuwe album The Seventh Degree of Separation, met maar liefst 7 van de 13  songs van  het album in de setlist! Dit aangevuld met dat songmateriaal uit The Visitor, Contagion, Pepper's Ghost en Immortal? dat het beste paste bij de donkere en mysterieuze sfeer van het nieuwe album. Maar ook klassieke epics zoals 'Solomon', als meer dan geslaagde bis, en 'Valley of The Kings' konden uiteraard niet ontbreken...

Er werd geopend met 'The Great Escape', ook het eerste nummer van het nog gloednieuwe album, met een Paul Manzi die geen twijfel mogelijk maakt over zijn groot vocaal talent aka stembereik! Sterke a capella-vocals en wanneer hij het uitroept "Can Anybody Heeeeee-eeeee-aaar Me?!!" de andere muzikanten die invallen en de band de toon zet voor het hele optreden: strak, soliede, übermelodieus en super heavy - wat een knaller zeg!!!. Ja, de band-livesound is er duidelijk nog hechter en 'zwaarder' op geworden. Met de deur in huisvallen: dat is wat Arena deed met 'The Great Escape': wat een song zeg! Pure power met een drive om U tegen te zeggen en met een melodie die je meteen grijpt en niet meer loslaat. Klasse! Daarna volgt een succesrijk duo uit 'The Visitor': een denderend en fenomenaal 'A Crack in The Ice' en een weerom geweldig '(Don't Forget To) Breathe'. Het Arenafeest was volledig losgebarsten!

Tussendoor kregen we van Clive Nolan de nodige tekst en uitleg over het donkere thema dat 'The Seventh Degree of Separation' met zich meedraagt. Alles draait om het laatste levensuur en het uur net daarna...

Verrassende keuzes in de set vond ik 'City of Lanterns', mét sublieme keyboardsolo van Nolan, van Contagion en zeer zeker 'Ghost in the Firewall' uit Immortal?. Erg mooi, en ook een opmerkelijke keuze was 'The Eyes of Lara Moon' van Pepper's Ghost dat ook bezocht zou worden met het immer potente 'Bedlam Fayre'. Genieten met allergrootste G wanneer John Mitchell 'Serenity' speelde. oooh!!! Maar, ook al kénden de meesten onder ons die nieuwe songs nog totaal niet, ook, of zelfs: vooral, de maar liefst zeven nieuwe nummers klonken allemaal geweldig en ondertussen weet ook elkeen die het album ter plaatse kocht dat het meer dan uitstekend is! Met als voorlopige absolute favorieten - ja, nu al: 'What if', 'Burning Down', 'One Last Au Revoir' én absoluut ook die album- en gig-opener 'The Great Escape' !

Zoals vaak, en ook nu, behoorde ook 'Solomon', gebracht in de eerste bisronde, tot de absolute hoogtepunten.. Deze epic mogen ze nooit uit de set halen wat mij betreft: en Paul Manzi zong dit met de overtuiging en bezieling alsof hij de song al eeuwen zingt.

Goed om te zien hoeveel spelplezier er van de band afstraalde en hoe goed Paul Manzi zich al in zijn vel voelt bij Arena. Manzi is trouwens een wel erg compleet zanger: zijn erg sterke en mooie, aangename stem kan zonder veel moeite alle Arena-classics aan. Misschien wel - mag,kan en durf ik dit eigenlijk wel stellen? ik doe het gewoon  - de beste zanger die Arena ooit gehad heeft! Ook dàt was genieten.

Wanneer Clive Nolan aan Paul Manzi vroeg om "the A song" in te zetten, we waren dan al aan de laatse bis toe, moest deze even nadenken waarop bleek dat we 'Ascension' (Contagion), als afsluiter van de set, zouden krijgen. Op deze allereerste avond van de tour zagen we een ontspannen band en alles liep van een leien dakje. Behalve héél even bij deze afsluiter wanneer de band aanvankelijk in verkeerde toonaard inzette. Nolan: "you almost hadn't noticed it was the first day of the tour, did you. Well now you did". En 'Ascension' werd keurig opnieuw ingezet. En ook deze afsluiter van het 'Contagion-album deed meer dan overtuigen! Openen met 'The Great Escape'  en eindigen met 'Ascension': perfect, met daartussen gesandwiched alle andere juweeltjes van Arena !

De band speelde van 22.15 tot 00.30, een flinke twee uur dus. Maar het gerust nog vier uur mogen duren ! Oh yes!

De prima Arena-setlist:
The Great Escape / A Crack in the Ice / Don't Forget To Breathe / City Of Lanterns / What If? /One Last Au Revoir /Burning Down / Serenity / Valley of the Kings / Crying for Help IV / The Eyes of Lara Moon / Ghost in the Firewall / Rapture / The Ghost Walks / Bedlam Fayre / The Tinder Box / The Visitor

Bis:
Solomon / Crying for Help VII

Bis 2
Ascension

Verslag: © Markec
Foto's: © Bart Schelkens