Uriah Heep & Beyond The Labyrinth: Waaauw!

Zaterdag 5 september 2009 streek de Classic Rocklegende Uriah Heep neer in Trix (Hof Ter Lo). En dat hebben we geweten. Dat op rock 'n' roll géén leeftijd staat werd zonder enige moeite bewezen. Het werd een meer dan geslaagde avond, met afspraak met de levende legende én Beyond The Labyrinth. Hun concert van 12 september in Ninove stond sowieso al op mijn programma, maar nu bleek ik ze al wat sneller zou zien, want ze werden vrij kort voor het optreden gevraag om te openen voor The Heep. Zo'n kans laat je niet liggen, toch?

Het kwartet rond gitarist en songschrijver Geert Fieuw mocht dus openen voor 'the mighty Heep' en deed dat met verve. De sound van de band in haar huidige bezetting: Geert Fieuw (gitaar), Gerry Verstreken (bas), Jo De Boeck (zang) en nieuwkomer John Van Tongelen (drums) die zijn livedebuut maakte, uitgerekend deze avond en zijn entree niet miste, stààt als een huis. Het ontbreken van de 'livesynths', toch een belangrijk element in de groepssound, werd knap opgevangen met de wonderen der techniek. De band bracht een korte maar uitstekende set met nadruk op het jongste album Castles in the Sand (2008), met de krachtige opener 'Pure Sabotage', de single 'Time To Fly', het geweldige 'Caught In A Game' en het o zo mooie 'No Place For A Dreamer'. En ook de 'theme song' 'Beyond The Labyrinth' kon niet ontbreken natuurlijk. Uit Signs (2005) kregen we 'Tomorrow's Gone' en het aangrijpend knappe 'In Flanders Fields'. De band pakte ook uit met een gloednieuw nummer, de nieuwe single 'Saturation Point', een veelbelovende voorbode voor een nieuw (derde) album.

Menig Heepfan was zeer te vinden voor de solide muziek van Beyond The Labyrinth. En gelijk hadden ze! Al kwamen ze natuurlijk in de eerste plaats voor The Heep. Hun geduld zou snel beloond worden. Klokslag 21.30 uur was het zover: Uriah Heep!

De levende legende kwam, zag en overwon. Vanaf opener 'Wake The Sleeper' was het duidelijk: het zou een fijn (hard) rock 'n' roll feestje worden. Met een knappe mix van nieuwe songs uit het jongste album Wake The Sleeper (2008), hun eerste in tien jaar, en ouder werk, waaronder - uiteraard - ook alle classics. Zowel die classics, met name een subliem gebracht 'Stealin'' - geweldig!!!, een meesterlijk 'Easy Livin'' en een knallende versie van 'Look At Yourself', als het nieuwe werk zorgden ervoor dat het een memorabel optreden werd.

Zanger Bernie Shaw bleek goed bij stem, jammer wel dat er met zijn stem in de mix soms iets fout bleek te gaan, en ontpopte zich als een heuse volksmenner. En wat is het toch genieten van dat gitaarwerk van oudgediende Mick Box. Maar ook de ritmesectie met de strakke bas van Trevor Bolder en de drumpartijen van Russel Gilbrook mochten er zijn. Het keyboardwerk van Phil Lanzon maakte de totaalsound af...

De wel erg goede set werd besloten met een uitermate knappe versie van 'Lady In Black'. Mooi! Dan was het helaas onherroepelijk 'over en out'. Hopelijk komt er gauw een volgende afspraak om de Mighty Heep aan 't werk te zien!

Het was de eerste keer dat ik The Heep 'in levende lijve' zag en hoorde en wat was ik onder de indruk! Zowel dat nieuwe werk en als die classics klonken o zo goed. Wat een performance zeg, en wat een power! Is dit nu 'waardig ouder worden'? Cool!

Ondertussen is 'Wake The Sleeper' in mijn bezit, en zowat de hele backcatalogue ook... Jawel, ze hebben er een fan bij!
.