Dinsdag 13 maart 2012 erg genoten van het veel te korte, maar o zo sterke optreden van Chris Rea & band. Goede setlist met prominente aanwezigheid van blues en jazz... en rock 'n roll natuurlijk.
Chris Rea hield het bij een no nonsense; korte en gebalde set. Geen toeters en bellen. Wel anderhalf uur topkwaliteit... Ook de sound in de Lotto Arena zat meteen goed (faut le faire!). Er werd geweldig goed gemusiceerd en je besefte eens te meer hoezeer Rea onderschat wordt als topgitarist, al blijft de mans warme stemgeluid toch ook geweldig.
Rea bracht een goed gebalanceerde set die ook als dwarsdoorsnede geldt van zijn repertoire. En alle songs werd in een sfeervol en smakelijk blues- en/of jazzjasje gestoken. Dat jasje zat die nummers als gegoten. Of dat nu recente - op blues-leest geschoeide - nummers zoals 'The Last Open Road' en 'where the Blues Come From' ging of om 'oudjes' zoals 'The Road To Hell Pt. 1 & 2", 'Julia', 'Stainsby Girls' (!) of 'Josephine'...
Dat Chris geen woord sprak, stoorde niemand. Het hielp alleen maar om zich volop op dat prachtige gitaarspel te concentreren. Geen gedoe bij Rea: spelen, en puur spelen. Je kunt het gebrek aan interactie met het publiek als minpunt zien, maar de meesten waren, net als Rea 'übergeconcentreerd' en genoten. Jawel, het was, toch bijna twee uur, luisteren en volop genieten....
> Setlist:
The Last Open Road
Work Gang
Where the Blues Come From
Josephine
Easy Rider
'Til the Morning Sun Shines on My Love and Me
Looking for the Summer
Julia
Stony Road
Come So Far, Yet Still So Far to Go
Somewhere Between Highway 61 & 49
Stainsby Girls
The Road to Hell (Part 1)
The Road to Hell (Part 2)
Encore:
On the Beach
Let's Dance
It's All Gone
Chris Rea hield het bij een no nonsense; korte en gebalde set. Geen toeters en bellen. Wel anderhalf uur topkwaliteit... Ook de sound in de Lotto Arena zat meteen goed (faut le faire!). Er werd geweldig goed gemusiceerd en je besefte eens te meer hoezeer Rea onderschat wordt als topgitarist, al blijft de mans warme stemgeluid toch ook geweldig.
Rea bracht een goed gebalanceerde set die ook als dwarsdoorsnede geldt van zijn repertoire. En alle songs werd in een sfeervol en smakelijk blues- en/of jazzjasje gestoken. Dat jasje zat die nummers als gegoten. Of dat nu recente - op blues-leest geschoeide - nummers zoals 'The Last Open Road' en 'where the Blues Come From' ging of om 'oudjes' zoals 'The Road To Hell Pt. 1 & 2", 'Julia', 'Stainsby Girls' (!) of 'Josephine'...
Dat Chris geen woord sprak, stoorde niemand. Het hielp alleen maar om zich volop op dat prachtige gitaarspel te concentreren. Geen gedoe bij Rea: spelen, en puur spelen. Je kunt het gebrek aan interactie met het publiek als minpunt zien, maar de meesten waren, net als Rea 'übergeconcentreerd' en genoten. Jawel, het was, toch bijna twee uur, luisteren en volop genieten....
> Setlist:
The Last Open Road
Work Gang
Where the Blues Come From
Josephine
Easy Rider
'Til the Morning Sun Shines on My Love and Me
Looking for the Summer
Julia
Stony Road
Come So Far, Yet Still So Far to Go
Somewhere Between Highway 61 & 49
Stainsby Girls
The Road to Hell (Part 1)
The Road to Hell (Part 2)
Encore:
On the Beach
Let's Dance
It's All Gone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten