“Something beautiful is growing in my Soundgarden”. Het staat te lezen op één van de bands cd’s en het dekt eigenlijk volledig de lading van hun doortocht op Werchter Boutique 2012. Jawel, Soundgarden waren een weinig subliem op deze hardere editie van het eendaagse festival waar een sterk Metallica bijna alle bands tot support reduceerde. Bijna want die vlieger ging niét op voor Soundgarden.
Soundgarden haalde menig twijfelaar over de brug, voor anderen was het misschien gewoon dé reden om naar het festival af te zakken die maandag 28 mei. Zo-ook voor The Markec Files.
We onthouden toch ook het mysterieuze Ghost. Alle muzikanten onherkenbaar gehuld in witte monnikspij en wit masker en een leadzanger gehuld in pauselijk habijt, mijter incluis maar met doodshoofdmasker. Een trukje dat The Residents al jaren bezigen. Muzikaal was dit toegankelijker dan je zou kunnen vermoeden. Géén death of doom metal, maar aanstekelijke en harde rock, met zowel metalen als funky, zelfs poppy, randjes. Zeker een geslaagde opener. Het Franse Gojira, balancerend tussen death en groove metal, wist niet echt te overtuigen. Ze hebben nochtans tal van goede songs, en een origineel geluid, zoals het repertoire al bewees. Maar de live-mayonnaise pakte niet. Zanger Joe Duplantier bleek dat ook te vinden en legde de schuld bij het ‘tamme publiek’. Nou, nou. Alleszins ‘Flying Whales’ en het nieuwe ‘L’Enfant Sauvage’ gaven ons een idee van hoe veel beter het had kunnen zijn.
KREUNERS VAN DE METAL?
Heiligschennis plegen. Ons niét populair maken bij de lezers. Dat staat ons nu misschien te gebeuren, waarvoor dan onze excuses. Maar, er is echt een teveel aan Channel Zero-optredens. Het is ook vaak veel en meer van hetzelfde en we betrapten ons erop meermaals naar het uur te kijken. Eerlijk? Markec Files vond het maar een vervelende bedoening. Vervelend en dus niet wervelend. Eén letter verschil, maar het zegt alles. Natuurlijk gaven Franky DSVD & Co flink van jetje. En ‘Black Fuel’ en ‘Help’ knalden over de weide. Maar echt “wauw” klonk het nooit. En de wel erg flauwe en voorspelbare bindteksten van Franky riepen een gruwelbeeld in ons op: “De Kreuners van de Metal!”
Over Mastodon kunnen we geen oordeel vellen want toen werd de innerlijke mens versterkt. Al hoorden we heel uiteenlopende reacties. De ene vond het geweldig en dan andere vond het erg zwak. We waren gelukkig wel bijtijds terug op post voor Soundgarden.
SUBLIEM SOUNDGARDEN
Chris Cornell, Kim Thayil, Ben Shepherd en Matt Cameron, de man die ook bij tijdgenoten Pearl Jam drumt, zijn sinds 2010 helemaal terug. En hoe. Het lijkt of ze nooit weg zijn geweest. En dat geldt zeker voor de geweldige keel van Chris Cornell. Zonder enige moeite haalt die nog steeds de hoogste noten om even feilloos in een veel lager tembre over te schakelen en omgekeerd. Een magistrale versie van ‘Beyond The Wheel’ was daar in Werchter het beste bewijs van. Een geweldige setlist met ook een fenomenaal ‘Gun’, een gulle graai uit Badmotorfinger met sublieme setopener ‘Searching With My Good Eye Closed’ en onweerstaanbare interpretaties van ‘Outshined’ en ‘Rusty Cage’. Maar ook ‘Spoonman’, ‘Jesus Christ Pose’ en ‘Black Hole Sun’ ontbraken niet. Ook erg genoten van ‘Ugly Truth’, ‘The Day I Tried To Live’ en ‘Fell On Black Days’. De band die grunge injecteerde met een gezonde dosis Led Zeppelin en Black Sabbath en daar een geheel eigen sound uit puurden stààt er weer! Soundgarden klonk hecht en speelde met de grote graagte van jonge rockveulens. Hopelijk touren Cornell en de zijnen dra ook weer in zalen, met een ‘full show’ want dit smaakte naar zoveel meer.
Na de geweldige set van Soundgarden zou je haast vergeten dat dé headliner nog moest komen. Misstappen à la Saint Anger ten spijt, stelde Metallica live vooralsnog nooit teleur. En dat was in Werchter niet anders. Niet dat je veel echte ‘verrassingen’ moest verwachten. Al was het in omgekeerde volgorde spelen van The Black Album (‘Metallica’, 1991) een leuk opzet. Een logische keuze ook want het bekendste nummer van die plaat, ‘Enter Sandman’ komt zo laatst. Wij vonden het vooral ook fijn om nummers zoals ‘Of Wolf And Man’, ‘The God That Failed’ of ‘The Struggle Within’, dus de eerste song van het album in de set, eens live te aanschouwen. Dat James Hettfield bij 'The Unforgiven' er even ferm nààst stond te zingen, willen we hem vergeven. Verder geldt: een oerdegelijke sound met heel veel, letterlijk én figuurlijk, vuurwerk en met dito Werchter-liefdesverklaringen incluis. Openen met ‘Hit The Lights’, meteen over naar een meesterlijk ‘Master of Puppets’ een knap ‘Ride The Lightning’ en 'For Whom The Bell Tolls' om dan ‘the black album’ te bezoeken en een finale om U tegen te zeggen met ‘Battery’ en ‘One’ én méér vuurwerk. Tijdens genadeschot ‘Seek & Destroy’ stonden we al aan de wagen, maar geen noot hadden we gemist. Hettfield en zijnen zijn het nog niet verleerd. Nu hopen dat de heren nog eens een degelijk album maken.`
> Setlist Soundgarden: Searching With My Good Eye Closed / Spoonman / Gun / Jesus Christ Pose / The Day I Tried To Live / My Wave / Ugly Truth / Fell On Black Days / Outshined / Beyond The Wheel / Rusty Cage / Black Hole Sun / Slaves & Bulldozers.
> Setlist Metallica: Hit The Lights / Master of Puppets / Ride The Lightning / For Whom The Bell Tolls / Hell And Back / The Struggle Within / My Friend of Misery / The God That Failed / Of Wolf And Man / Nothing Else Matters / Through The Never / Don't Tread On Me / Wherever I May Roam / The Unforgiven / Holier Than Thou / Sad But True / Enter Sandman. // Battery / One / Seek & Destroy.
Slotsom van Werchter Boutique: een aangename kennismaking met Ghost, een Gojira dat niet helemaal uithaalde wat er zeker in zit, een subliem Soundgarden en een weerom oerdegelijk Metallica...
Soundgarden haalde menig twijfelaar over de brug, voor anderen was het misschien gewoon dé reden om naar het festival af te zakken die maandag 28 mei. Zo-ook voor The Markec Files.
We onthouden toch ook het mysterieuze Ghost. Alle muzikanten onherkenbaar gehuld in witte monnikspij en wit masker en een leadzanger gehuld in pauselijk habijt, mijter incluis maar met doodshoofdmasker. Een trukje dat The Residents al jaren bezigen. Muzikaal was dit toegankelijker dan je zou kunnen vermoeden. Géén death of doom metal, maar aanstekelijke en harde rock, met zowel metalen als funky, zelfs poppy, randjes. Zeker een geslaagde opener. Het Franse Gojira, balancerend tussen death en groove metal, wist niet echt te overtuigen. Ze hebben nochtans tal van goede songs, en een origineel geluid, zoals het repertoire al bewees. Maar de live-mayonnaise pakte niet. Zanger Joe Duplantier bleek dat ook te vinden en legde de schuld bij het ‘tamme publiek’. Nou, nou. Alleszins ‘Flying Whales’ en het nieuwe ‘L’Enfant Sauvage’ gaven ons een idee van hoe veel beter het had kunnen zijn.
KREUNERS VAN DE METAL?
Heiligschennis plegen. Ons niét populair maken bij de lezers. Dat staat ons nu misschien te gebeuren, waarvoor dan onze excuses. Maar, er is echt een teveel aan Channel Zero-optredens. Het is ook vaak veel en meer van hetzelfde en we betrapten ons erop meermaals naar het uur te kijken. Eerlijk? Markec Files vond het maar een vervelende bedoening. Vervelend en dus niet wervelend. Eén letter verschil, maar het zegt alles. Natuurlijk gaven Franky DSVD & Co flink van jetje. En ‘Black Fuel’ en ‘Help’ knalden over de weide. Maar echt “wauw” klonk het nooit. En de wel erg flauwe en voorspelbare bindteksten van Franky riepen een gruwelbeeld in ons op: “De Kreuners van de Metal!”
Over Mastodon kunnen we geen oordeel vellen want toen werd de innerlijke mens versterkt. Al hoorden we heel uiteenlopende reacties. De ene vond het geweldig en dan andere vond het erg zwak. We waren gelukkig wel bijtijds terug op post voor Soundgarden.
SUBLIEM SOUNDGARDEN
Chris Cornell, Kim Thayil, Ben Shepherd en Matt Cameron, de man die ook bij tijdgenoten Pearl Jam drumt, zijn sinds 2010 helemaal terug. En hoe. Het lijkt of ze nooit weg zijn geweest. En dat geldt zeker voor de geweldige keel van Chris Cornell. Zonder enige moeite haalt die nog steeds de hoogste noten om even feilloos in een veel lager tembre over te schakelen en omgekeerd. Een magistrale versie van ‘Beyond The Wheel’ was daar in Werchter het beste bewijs van. Een geweldige setlist met ook een fenomenaal ‘Gun’, een gulle graai uit Badmotorfinger met sublieme setopener ‘Searching With My Good Eye Closed’ en onweerstaanbare interpretaties van ‘Outshined’ en ‘Rusty Cage’. Maar ook ‘Spoonman’, ‘Jesus Christ Pose’ en ‘Black Hole Sun’ ontbraken niet. Ook erg genoten van ‘Ugly Truth’, ‘The Day I Tried To Live’ en ‘Fell On Black Days’. De band die grunge injecteerde met een gezonde dosis Led Zeppelin en Black Sabbath en daar een geheel eigen sound uit puurden stààt er weer! Soundgarden klonk hecht en speelde met de grote graagte van jonge rockveulens. Hopelijk touren Cornell en de zijnen dra ook weer in zalen, met een ‘full show’ want dit smaakte naar zoveel meer.
Na de geweldige set van Soundgarden zou je haast vergeten dat dé headliner nog moest komen. Misstappen à la Saint Anger ten spijt, stelde Metallica live vooralsnog nooit teleur. En dat was in Werchter niet anders. Niet dat je veel echte ‘verrassingen’ moest verwachten. Al was het in omgekeerde volgorde spelen van The Black Album (‘Metallica’, 1991) een leuk opzet. Een logische keuze ook want het bekendste nummer van die plaat, ‘Enter Sandman’ komt zo laatst. Wij vonden het vooral ook fijn om nummers zoals ‘Of Wolf And Man’, ‘The God That Failed’ of ‘The Struggle Within’, dus de eerste song van het album in de set, eens live te aanschouwen. Dat James Hettfield bij 'The Unforgiven' er even ferm nààst stond te zingen, willen we hem vergeven. Verder geldt: een oerdegelijke sound met heel veel, letterlijk én figuurlijk, vuurwerk en met dito Werchter-liefdesverklaringen incluis. Openen met ‘Hit The Lights’, meteen over naar een meesterlijk ‘Master of Puppets’ een knap ‘Ride The Lightning’ en 'For Whom The Bell Tolls' om dan ‘the black album’ te bezoeken en een finale om U tegen te zeggen met ‘Battery’ en ‘One’ én méér vuurwerk. Tijdens genadeschot ‘Seek & Destroy’ stonden we al aan de wagen, maar geen noot hadden we gemist. Hettfield en zijnen zijn het nog niet verleerd. Nu hopen dat de heren nog eens een degelijk album maken.`
> Setlist Soundgarden: Searching With My Good Eye Closed / Spoonman / Gun / Jesus Christ Pose / The Day I Tried To Live / My Wave / Ugly Truth / Fell On Black Days / Outshined / Beyond The Wheel / Rusty Cage / Black Hole Sun / Slaves & Bulldozers.
> Setlist Metallica: Hit The Lights / Master of Puppets / Ride The Lightning / For Whom The Bell Tolls / Hell And Back / The Struggle Within / My Friend of Misery / The God That Failed / Of Wolf And Man / Nothing Else Matters / Through The Never / Don't Tread On Me / Wherever I May Roam / The Unforgiven / Holier Than Thou / Sad But True / Enter Sandman. // Battery / One / Seek & Destroy.
Slotsom van Werchter Boutique: een aangename kennismaking met Ghost, een Gojira dat niet helemaal uithaalde wat er zeker in zit, een subliem Soundgarden en een weerom oerdegelijk Metallica...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten