Tamme Raymond vs Betoverende Blaadjesmensen !

Gisteren, op de magische datum 080808, vond in Kontich de tweede 'Zomernacht' plaats. Het thema was 'Folk'. Met op de affiche Leafpeople en Raymond van het Groenewoud & De Straffe Mannen. Plaatselijke helden, en een grote naam. Een goede formule, al viel die grote naam wat tegen, daar waar de plaatselijke helden schitterden. En hoe...

BETOVERENDE BLAADJESMENSEN
De groep van de avond in Kontich was niet Raymond en zijn niet zo Straffe Mannen. Met die eer gingen, zonder enige moeite, en met kilometers voorsprong, de jeugdige blaadjesmensen lopen. En hoe! Het Kontichse LEAFPEOPLE speelde een denderende en uiterst gevarieerde set, vol overgave en toewijding. De funky Folkrockpop met jazzy inslag ging erin als zoete koek, die smaakte naar veel meer! Het vrolijke vijftal bleek van alle muzikale markten thuis te zijn, en zo kregen we een fraaie mix van folky popsongs, alsook jazzy deuntjes tot lekkere rock 'n roll, met inbegrip van een wel zeer geslaagde cover van "Blue Suede Shoes". Veelzijdigheid troef bij Leafpeople, zoveel is duidelijk.

De sound is niet gespeend van echo's van de hele vroege R.E.M., Camper Van Beethoven, Mugison en zelfs Angels Of Light en Akron/Family, maar bovenal doen de heren van Leafpeople HUN ding, en ze doen dat goed. Met een grote pluim voor de zeer aangename stem van zanger Johannes, het geweldig gekke en geinige drumwerk van Andrew (hou de man zijn gezicht in het oog tijdens het optreden: wat een expressie, en een attractie op zich!), het fraaie gitaarspel van Jasper en Michael en de strakke bas van Joris... Maar de heren wisselden ook regelmatig zonder enig probleem van instrument....

Het gastoptreden van de violiste Nele was ook zeer te pruimen. Met deze gastartieste kregen we een tweetal met country-geïnjecteerde songs. En weerom heel mooi en goed gedaan!

Zonde dat Leafpeople zo kort mocht spelen, want het smaakte naar véél meer en toen het publiek om bissen riep, bleek dat zelfs dat niet te kunnen. "We mogen niet!" klonk het.. We vernamen later dat de band haar set met een halfuur had moeten inkrimpen, omdat Raymond's entourage dat gevraagd had. Blijkbaar was er heel véél tijd nodig om de set klaar te zetten voor het optreden van Raymond. Jammer! Want dat wat ik bij Raymond volledig zou missen (leest u vooral verder!) was voor 200% aanwezig bij Leafpeople: spelplezier, (jeudgdig) enthousiasme en sfeer .... Hun onterechte beperking in speeltijd weerhield de heren dus niet om zich voor de volle 100% en meer te geven!

Na dit korte 'proevertje' wil ik deze jongeheren wil zeker snel eens terug aan het werk zien ! Voorlopig kunnen we het al stellen met de demo "Make Like A Tree", negen knappe nummers die nogmaals het talent van de heren aantonen. Een aanrader ! Enne.. een volgende demo zou onderweg zijn....

Als LEAFPEOPLE in jouw buurt speelt; check them out! Je zal het je niet beklagen!

Meer info: www.myspace.com/leafpeople


RAYMOND VAN HET GROENEWOUD & DE (niet zo) STRAFFE MANNEN
"Komaan met dat lijf" riep Raymond Van Het Groenewoud het publiek toe, en dat ging er gretig op in. Het was dan ook een van de schaarse momenten in de set waarop dit echt ook mogelijk was. Want, wat baat "komaan met dat lijf" roepen, als eigenlijk geldt: komaan met die show? Jawel, er was een probleem: de set van Raymond en zijn niet zo heel straffe mannen, miste vaart. Was het een slecht optreden dan? Nee, dat niet. Maar de vele te kunstelig aandoende pauzes tussen de nummers, en het zichtbare gebrek aan schwung, op schaarse momenten, zoals bij "Meisjes", "L'Etranger C'est Mon Ami" en "Foei Foei Foei" na, hielpen niet echt...

De set was nogal rommelig, de setlist vreemd.... En pas vanaf 'Meisjes", dan waren we al 14 nummers ver, leek Raymond zijn drive terug te vinden... Vreemd ook dat "Maria, Maria" als tweede nummer in de set al werd gespeeld, jammer dat een leuke song zoals "De Helleveeg" (van 'Sensatie) niet door Raymond zelf gezongen werd. En de anders zo veneinige Lou Reed-pastische "Razernij" (ook van 'Sensatie), dat in zijn oer-versie verdacht veel op "Rock 'N Roll" (van Lou Reed, jawel) lijkt, klonk toch wel erg lauw en mak.

Maar, niet alles is kommer en kwel: de versie van "Machu Pichu", en met name die heerlijke gitaarsolo, was subliem, het moet gezegd. "Warme Dagen" is altijd leuk op... warme dagen...

De combinatie van vooral de RVHG-nummers met funk-inslag en de blazers leek niet echt aan te slaan. Persoonlijk opteer ik voor een festivalset ook meer voor de Rockende Raymond. Toegegeven: dat is persoonlijke voorkeur. Maar toch: dit leek me meer een setlist voor een theatershow, en géén garantie op een stomende liveset - ondanks de injectie funk: zoals bleek dus... De straffe mannen, en een straffe madam, bleken niet zo straf als beloofd.

SETLIST:
1. Hoe zie ik eruit? - 2. Maria, Maria, ik hou van jou - 3. Tegenwoordig - 4. De Helleveeg - 5. Warme Dagen - 6. Razernij - 7. Winkelstraat - 8. L'Etranger C'est Mon Ami - 9. Hallelujah, Ze Is Van Mij - 10. Machu Pichu - 11. Intimiteit - 12. Je Veux L'Amour - 13. Komaan Met Dat Lijf - 14. Meisjes

# Bis
15. Foei Foei Foei - 16. De Lucaskinowski - 17. Liefde Voor Muziek - 18. Cha Cha Cha

Eindbalans: een redelijk optreden, maar niet écht goed, uitmuntend of verrassend, laat staan memorabel. Ik heb Raymond al veel beter gezien... Maar goed, ook Vlaamse rockgoden kunnen een off-day hebben, niet? Gelukkig waren er nog de Blaadjesmensen nog om de avond te redden!

Binnenkort staat Raymond in de AB met de vertolking van zijn album "Nooit Meer Drinken", in de AB-Rewindreeks. Mét zijn Centimeters. Dan zullen we alvast geen klagen hebben over de songkeuze, want laat dat nu net een van 's mans beste albums zijn. Over de setlistkeuze hebben we ons dan alvast weinig of geen zorgen te maken...
.