Concert: Joe Jackson Trio, zondag 21 juni '09, Vredenburg Leidsche Rijn, Utrecht (NL).
Er zijn nog zekerheden. De inzet en klasse van muzikale duizendpoot Joe Jackson is er zo één. Toen we richting Utrecht trokken, ging ik er haast al van uit dat het een geweldige avond van hoge muzikale kwaliteit ging worden. Ook die zekerheid bleek gewaarborgd. We kregen een uitstekende performance, op basis van een dito setlist.
GRETA'S BAKERY uit - al doen hun namen anders vermoedmen - New York mocht het voorprogramma verzorgen. Het drietal Greta Panettieri (stem), Andrea Sammartino (keyboards) en Mike LaValle (bas en gitaar), bracht een erg inspirerende, sensuele mix van Jazz en Soul. En dat smaakte zeker naar meer. Zeker ook de heel erg mooie stem van Greta. Klasse. Een ontdekking en nog een zekerheid: soms kan een voorprogramma je overtuigen en meer...
Jammer van die dames op de rij achter ons die het nodig vonden om doorheen het hele optreden door te zitten kletsen. Hopelijk heeft de muziek hen niet gestoord in hun gesprek (sic).
ZIEKE JACKSON MET GEZOND SPELPLEZIER
Rond 21.15 uur betraden Joe Jackson en zijn begeleiders het podium. Ook zij waren met drie; de 'RAIN'-lineup: Joe Jackson (zang en piano), ouwe getrouwe Graham Maybe (bas) en Dave Houghton (drums). Het vermoeden, gezien de opstelling/ bezetting, werd al snel bevestigd: we kregen een setlist die opgebouwd was rond 'Rain', 'Night & Day', 'Body & Soul' maar ook 'Look Sharp!', 'I'm The Man' en 'Laughter & Lust', zo zou blijken.
Nadat er eerst ingezet werd met dat geweldige en immer aanstekelijke 'ANOTHER WORLD' (Night & Day) begroette een zieke Joe Jackson het talrijk opgekomen publiek. Hij zou een weinig later zich ook verontschuldigen voor zijn misschien nogal ruige stem vanavond. Jackson voelde zich redelijk 'crap', maar besloot toch van uit de drie scenario's; show uitstellen, afgelasten of gewoon laten plaatsvinden, voor dat laatste te kiezen. En gelukkig maar. Want, ondanks de stem, die - toegegeven - soms onderhevig was aan Jackson's gezondheidstoestand, zette Jackson, Maybe en Houghton een prima show neer.
Jackson is een vechter en volhouder. Hoe ziek hij zich wellicht ook voelde, het werd een prima, ontspannen, gezellige, grappige en uiterst geïnspireerde avond...
Met 'TOO TOUGH' en 'CITIZEN SANE' die volgden na de setopener trakteerde Joe ons meteen op enkele hoogtepunten van het recente album 'Rain' (2008) dat in dezelfde bezetting als de live-lineup tot stand kwam. Er zouden nog nummers uit 'Rain' volgen maar er werd dus ook teruggegrepen naar het prille begin. Met bijvoorbeeld die fenomenale versie van 'FOOLS IN LOVE' uit 'Look Sharp!' (1979) - hier gecombineerd met de klassieker 'FOR YOUR LOVE' van The Yardbirds (1965). Klasse! En zeker één van de hoogtepunten van de avond, wat mij betreft.
Van 'Laughter & Lust' (1991) kregen we het o zo mooie 'STRANGER THAN FICTION' en het upbeat 'GOIN' DOWNTOWN'. Het van nieuwe arrangementen voorziene 'SUNDAY PAPERS' ('Look Sharp!', 1979) sloot er perfect bij aan... En de versie van 'ON YOUR RADIO' ('I'm The Man', 1979) was subliem!
Het was dan tijd voor een solomoment voor Jackson. Maybe en Houghton konden even gaan rusten. Gezeten aan zijn piano bracht Jackson moedig het erg sterke 'SOLO (SO LOW)' waarvan hij eerste de dubbele betekenis/bodem verklaarde. Het was ongetwijfeld afzien voor Joe. Want hier moest hij zijn stem in soms moeilijke bochten wringen, maar dat ging zonder kleerscheuren. Al zou het met een gezonde stem wellicht NOG beter geklonken hebben. Zoveel is duidelijk. De song nam alleszins menigeen bij zijn / haar nekvel, of greep naar je keel...
Ook mooi was 'BE MY NUMBER TWO' (van Body & Soul, 1984)...
Houghton en Maybe kwamen Jackson opnieuw versterken met het van 'Rain' afkomstige 'THE UPTOWN TRAIN'.
En daarna had Joe het over zijn muzikale helden. "They're all Dead" grapte ie. "Except one!" En, tot mijn grote verrassing en vreugde vertelde Jackson een nummer te zullen brengen van ... DAVID BOWIE. En een originele keuze: 'SCARY MONSTERS AND SUPER' van het gelijknamige Bowiealbum uit 1980. Een erg aparte, maar zeer geslaagde versie was dit. Super (maar niet creepy). Top.
Met 'STEPPIN' OUT' (nog zo'n zekerheid: dit speelt Jackson haast altijd, moet ook, zo'n supersong!), opnieuw een 'Night and Day'-track en 'GOT THE TIME' (Look Sharp!) werd de set besloten.
Een zichtbare vermoeide maar opgetogen Joe Jackson bedankte zijn publiek. Dat publiek wou nog meer natuurlijk. Zieke Joe of niet. En Joe kwam terug. Hij zei dat normaliter 'A PLACE IN THE RAIN' (van 'Rain') zou volgen. Maar "dat kan mijn stem nu écht niet aan" zei ie. Maar we zouden in de plaats nog enkele andere liedjes krijgen.
Jackson vertelde over een op stapel staand project rond DUKE ELLINGTON. Daar zou ie ons wat van gaan brengen. En we kregen twee erg knappe jazzwerkjes. Dat belooft dus. Maar hij had ook beloofd wat van zijn "Own Old Shit" te zullen spelen. En ja hoor. Met een door de zaal luidkeels meegezongen 'IS SHE REALLY GOING OUT WITH HIM' ('Look Sharp!') en, hoe kan het ook anders, een weerom erg indrukwekkend "A SLOW SONG" ('Night and Day') werd definitief besloten.
Jackson bedankte de zaal nogmaals. En wij hém. We wensen hem vanharte beterschap.
Niet het beste concert van Jackson ooit. Wel gewoon héél goed, en zeker memorabel. Want ziek of niet, Jackson en de zijnen bezorgden ons een fijne muzikale avond....
Setlist Joe Jackson:
1. ANOTHER WORLD (Night And Day)
2. TOO TOUGH (Rain)
3. CITIZEN SANE (Rain)
4. FOOLS IN LOVE (Look Sharp!) / FOR YOUR LOVE (The Yardbirds: For Your Love, 1965)
5. STRANGER THAN FICTION (Laughter & Lust)
6. GOIN' DOWNTOWN (Laughter & Lust)
7. SUNDAY PAPERS (Look Sharp!)
8. ON YOUR RADIO (I'm The Man)
9. SOLO (SO LOW) (Rain)
10. BE MY NUMBER TWO (Body and Soul)
11. THE UPTOWN TRAIN (Rain)
12. SCARY MONSTERS AND SUPER CREEPS (David Bowie: Scary Monsters and Super Creeps)
13. STEPPIN' OUT (Night And Day)
14. GOT THE TIME (Look Sharp!)
# Encore:
15. SATIN DOLL (Duke Ellington)
16. DON'T GET AROUND MUCH ANYMORE (Duke Ellington)
17. IS SHE REALLY GOING OUT WITH HIM? (Look Sharp!)
18. A SLOW SONG (Night And Day)
Hoogtepunten voor mij:
- FOOLS IN LOVE/ FOR YOUR LOVE
- SOLO (SO LOW)
- SCARY MONSTERS AND SUPER CREEPS
- A SLOW SONG
- ON YOUR RADIO
Om 23.10, na een deugdoende koffie, stonden we op de parking en konden we tevreden Utrecht verlaten en naar Mechelen rijden.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten