Op 6 december 2009 reed Sinterklaas mijn huisje zomaar voorbij! Straf. Goed, moest ik maar wat braver geweest zijn. Maar ik kon me troosten met een (concert van) Placebo (héb j'em?). Het trio streek neer in het Antwerpse Sportpaleis, of je nu braaf was geweest of niet, en zette een verpletterend en intens concert neer. Ook al dreigde soms de 'autopilot-knop' iets te nadrukkelijk ingeduwd te worden.
Na een redelijk geslaagd voorprogramma, verzorgd door The Silversun Pickups, die duidelijk goed naar Smashing Pumpkins en Sonic Youth hebben geluisterd, was het dan rond half tien eindelijk tijd voor Brian Molko en de zijnen. Placebo leek geen tijd te willen verliezen en gaf meteen flink van jetje met een overtuigend For What It's Worth van het nieuwe album 'Battle for the Sun'. Dat album was trouwens goed vertegenwoordigd en werd ei zo na integraal gespeeld. De nummers, die op het album misschien wat gepolijster klinken, bleken live echte krakers te zijn.
Placebo jaagde de nummers er met een rotvaart door en je had géén tijd om even te bekomen, voor je het wist vlogen de vonken eraf bij alweer een volgende Placebo-classic of toekomstige classic. De nieuwe nummers van 'Battle for the Sun' klonken meer dan behoorlijk, met als uitschieters de eerder genoemde setopener, Ashtray Heart en Speak in Tongues. Er was natuurlijk ook ruimte voor wat 'ouder werk'. Enorm genoten van de interpretaties van Follow The Cops Back Home, een sublieme versie van Meds, het onverwoestbare Every Me, Every You, The Bitter End en de fenomenale afsluiter Taste In men.
Hopelijk heeft Molko zijn trein nog gehaald. Want het leek er echt op dat ie nog ergens naartoe moest. Zo snel ging het allemaal! Het werd zeker niet zomaar afgehaspeld maar echt spontaan was het ook niet echt allemaal. Je werd geconfontronteerd met een goed geöliede machine die een strak schema leek te volgen. Zonder daarom van een 'routineklus' te durven spreken. Of.. toch een beetje? Er zat alleszins een ongeloofelijke rotvaart in de show. Maar ook veel power.
Niet het concert van het jaar, daarvoor lonkte de routine en 'autopilot' iets te nadrukkelijk, maar zeker en vast een goede show. Een goed gebalanceerde setlist en een knappe performance. Al mag er volgende keer toch een ietsje meer bezieling bij...
> SETLIST:
FOR WHAT IT'S WORTH (Battle For The Sun)
ASHTRAY HEART (Battle For The Sun)
BATTLE FOR THE SUN (Battle For The Sun)
SPEAK IN TONGUES (Battle For The Sun)
FOLLOW THE COPS BACK HOME (Meds)
EVERY ME EVERY YOU (Without You I'm Nothing)
SPECIAL NEEDS (Sleeping With Ghosts)
BREATHE UNDERWATER (Battle For The Sun)
JULIEN (Battle For The Sun)
THE NEVER-ENDING WHY (Battle For The Sun)
BLIND (Meds)
DEVIL IN THE DETAILS (Battle For The Sun)
MEDS (Meds)
SONG TO SAY GOODBYE (Meds)
bis 1
BRIGHT LIGHTS (Battle For The Sun)
SPECIAL K (Black Market Music)
THE BITTER END (Sleeping With Ghosts)
bis 2
TRIGGER HAPPY
INFRA-RED (Meds)
TASTE IN MEN (Black Market Music)
.
Na een redelijk geslaagd voorprogramma, verzorgd door The Silversun Pickups, die duidelijk goed naar Smashing Pumpkins en Sonic Youth hebben geluisterd, was het dan rond half tien eindelijk tijd voor Brian Molko en de zijnen. Placebo leek geen tijd te willen verliezen en gaf meteen flink van jetje met een overtuigend For What It's Worth van het nieuwe album 'Battle for the Sun'. Dat album was trouwens goed vertegenwoordigd en werd ei zo na integraal gespeeld. De nummers, die op het album misschien wat gepolijster klinken, bleken live echte krakers te zijn.
Placebo jaagde de nummers er met een rotvaart door en je had géén tijd om even te bekomen, voor je het wist vlogen de vonken eraf bij alweer een volgende Placebo-classic of toekomstige classic. De nieuwe nummers van 'Battle for the Sun' klonken meer dan behoorlijk, met als uitschieters de eerder genoemde setopener, Ashtray Heart en Speak in Tongues. Er was natuurlijk ook ruimte voor wat 'ouder werk'. Enorm genoten van de interpretaties van Follow The Cops Back Home, een sublieme versie van Meds, het onverwoestbare Every Me, Every You, The Bitter End en de fenomenale afsluiter Taste In men.
Hopelijk heeft Molko zijn trein nog gehaald. Want het leek er echt op dat ie nog ergens naartoe moest. Zo snel ging het allemaal! Het werd zeker niet zomaar afgehaspeld maar echt spontaan was het ook niet echt allemaal. Je werd geconfontronteerd met een goed geöliede machine die een strak schema leek te volgen. Zonder daarom van een 'routineklus' te durven spreken. Of.. toch een beetje? Er zat alleszins een ongeloofelijke rotvaart in de show. Maar ook veel power.
Niet het concert van het jaar, daarvoor lonkte de routine en 'autopilot' iets te nadrukkelijk, maar zeker en vast een goede show. Een goed gebalanceerde setlist en een knappe performance. Al mag er volgende keer toch een ietsje meer bezieling bij...
> SETLIST:
FOR WHAT IT'S WORTH (Battle For The Sun)
ASHTRAY HEART (Battle For The Sun)
BATTLE FOR THE SUN (Battle For The Sun)
SPEAK IN TONGUES (Battle For The Sun)
FOLLOW THE COPS BACK HOME (Meds)
EVERY ME EVERY YOU (Without You I'm Nothing)
SPECIAL NEEDS (Sleeping With Ghosts)
BREATHE UNDERWATER (Battle For The Sun)
JULIEN (Battle For The Sun)
THE NEVER-ENDING WHY (Battle For The Sun)
BLIND (Meds)
DEVIL IN THE DETAILS (Battle For The Sun)
MEDS (Meds)
SONG TO SAY GOODBYE (Meds)
bis 1
BRIGHT LIGHTS (Battle For The Sun)
SPECIAL K (Black Market Music)
THE BITTER END (Sleeping With Ghosts)
bis 2
TRIGGER HAPPY
INFRA-RED (Meds)
TASTE IN MEN (Black Market Music)
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten