dinsdag, januari 24, 2012

Het plan van Mira: sterke verhalen, prachtige liedjes


Mira's derde album, dat gewoon 'Mira' getiteld is, was al te krijgen in november, maar ik besloot geduldig te wachten tot de cd-voorstelling op donderdag 19 januari 2012 in de AB Club. En dat is voorwaar gelukt.  Ok, 'Het Plan' had ik al gehoord. En 'Foto's van Feestjes' bracht ze vorig jaar in Bonheiden  in het voorprogramma van Luka Bloom.  Uiteraard heel benieuwd naar de andere liedjes, en ook hoe de chanteuse nu zou klinken mét 'full band', dus niet meer moederziel alleen achter de vleugel en hoe dat 'afwerpen' van dat huwelijk tussen lichte Antwerpse tongval en tussentaal, die de vorige twee albums kenmerkten, zou klinken.

Om je niet langer in spanning te houden: dat klonk erg goed! Die nieuwe liedjes zijn stuk voor stuk kleine kunstwerkjes.

Mira vertelt op meesterlijke wijze, al dan niet waargebeurde, verhalen of getuigenissen, met  een knipoog hier en daar, melo-dramatiek, humor en sterke plots. Het zit er allemaal in.En of ze dat nu in tussentaal of AN deed, het werkte enorm goed. Laat over de songschrijfcapaciteiten van de Antwerpse zéker geen enkele twijfel bestaan.

En dan de 'live sound': daar viel niets op aan te merken, hechte, goed op elkaar ingespeelde band. Het klonk erg poppy en er mocht ook flink gerockt worden.  Al was er die donderdagavond ook plaats voor breekbare liedjes natuurlijk, nieuwelingen en oude bekenden..

In de goedgevulde AB Club was het het 'lichtgevende konijn' op Mira's klavier dat als eerste alle aandacht opeiste. Maar zodra Mira en band opkwamen, moest het beestje de aandacht toch delen. Mira in een fel groen hemdje. Zou daarom op gegeven moment die minder welgekomen kikker haar keel bezocht hebben? Het was gelukkig maar eventjes. Niet dat het storend was, het was vooral Mira zelf die dat gehoord had.



De chanteuse zette in met de breekbare piano-ballad 'Ergens Maar Niet Hier' en ik was vast niet de enige bij wie er een zacht 'oooh' klonk. Daarna, kwam het als tekstueel logisch gevolg klinkende 'Het Plan' - 'ben je hier graag, ben je hier lieftst?' Weer vragen, en ook geruststelling: 'zo lang we plannen maken, loopt alles volgens plan'. En met de full band, wat een catchy en groovy nummer zeg. Swingende kwaliteitspop die duidelijk in de smaak viel. Mira verwelkomde ons en maakte allusie op het optreden van Mastodon, beneden in de zaal. "Hopelijk ben je op het juiste concert, je kan nog terug hoor".

En toen volgde 'Is Dit Een Droom?',  midtempo jazzy, ja met dromerige sfeer. En bij het tegelijk bluesy en funky  'Grof Stof' speelde Mira ook zalige hammond-keys. Daarna volgde   de lotgevallen van het hoofdpersonage in het verhaal en de fascinatie voor de hond 'Laika'. Wéér zo'n mooi liedje/ verhaaltje, met een sterke tekst zeg: 'en met kerstmis mocht je naar huis, voor een dag of twee, je zag de hond Laika op tv'. Het hele verhaal, en dat ene zinnetje en hoé Mira dat brengt, grijpen naar de keel. Zo mooi!

Mira zet even de journalisten die "het liedje destijds kapotgeanalyseerd" hebben op hun plaats en een feestelijk, goed door het publiek meegezongen,  'Grenzen' volgt. Ja, we kenden allemaal onze grenzen niet en zongen en dansten mee. Daarna werd weer naar de nieuwe cd teruggekeerd met 'In Vogelvlucht'. We vallen in herhaling: wat een tekst weer! En opnieuw kippenvel. Dat Mira kan zingen, wisten we natuurlijk al langer. Maar het kon blijkbaar nog beter! Al even sfeervol en mooi is 'Voorbij de Tijd' met behalve prachtig vocaal werk de huilende gitaar van Christophe Albertijn die een belangrijke rol opeiste.

'Jaagt u soms uzelf in de gordijnen, met de gedachte aan verdwijnen'. Met 'Loslopend Wild' was het opnieuw tijd voor ouder werk. Het werd een bijzonder swingende versie. 'Shake it baby' - lees ik in mijn notities. Daarna volgde een sterk  'Het Doel'. De band verdwijnt en Mira zette zich aan de piano. "Is't nog  tof?" wou ze weten  en een subliem 'De Groeten' volgde. De muzikanten komen terug en Mira dankt het publiek voor het zo 'groot' maken van het nummer dat volgen zou: jawel; 'In de Fleur'. De mevrouw naast mij wordt dolenthousiast, en geef ze eens ongelijk. Trouwens, wie niét? En zo knap gebracht. Nee, 'mij hoort ge ni klagen'.

'Hemelsblauw', swingend en met de boodschap 'Het is het gevaar dat telt' is nog een van de uitstekende nieuwe liedjes. Met een überfunky en hyperdansbaar 'Ik Mag Niet Klagen' waarbij het publiek zich mocht kwijten van de  krolse katerkreten 'aaau aaaa' en eerste rijen haast tot dansvloer zijn herschapen wordt de finale ingezet. En met het zenuwachtig-hectisch van psychedelica doordrenkte 'Checken Checken Checken' zitten we effectief aan de laatste song in de set. Het rockend als de beesten en alle registers open...

Al snel komen Mira en band terug om ons te belonen met het melodramatische  'Foto's van Feestjes' en de aanzet tot positivisme en feesten - 'vannacht wordt de klok verzet, we gaan tien jaar terug in de tijd, zeg niet dat het te laat is, we krijgen tien jaar gratis!' met 'Tien Jaar Gratis'. "Het is nog maar donderdag, maar we doen of het weekend nu al begint, feest dus maar goed" is Mira's wijze raad. En dan bleek het echt voorbij. Of toch niet?

Wanneer Mira toch  nog terugkwam, liet ze het publiek liedjes kiezen. Die liedjes die ze nog goed kan -  "want we hebben niet àlle liedjes gerepeteerd". De keuze viel op  'Het Liefst' en, nee niét 'Engelke', maar wél een meesterlijk 'En Uwe Maat'. Zo werd dan wel écht definitief besloten. Ze had wel niet meer àlle muzikanten bij, "die wilden nog wat van Mastodon meepikken, beneden" zei de sympathieke Antwerpse chanteuse, "en, nee dat écht!"

Van het album 'Mira' werden alle nummers gebracht, en hoé. Ik mag hopen dat Mira er veel CD's van verkocht die avond, want wat een fraaie collectie liedjes/ verhalen zeg! En wat een sterk optreden...

> Setlist:
Maar Niet Hier/ Het Plan/ Is Dit Een Droom?/ Grof Stof/ Laika/ Grenzen/ In Vogelvlucht/ Voorbij de Tijd/ Loslopend Wild/ Het Doel/ De Groeten/ In de Fleur/ Hemelsblauw/ Ik Mag Niet klagen/ Checken Checken Checken

> bis 1:
Foto's van Feestjes/ Tien Jaar Gratis


> bis 2:
Het Liefst/ En Uwe Maat 


Het album 'Mira' is uit bij 'kathoornplaatjes'. Info over Mira: op Mira-online.be. Als je de kans krijgt een optreden van deze sympathieke Antwerpse mee te pikken, zéker niet twijfelen. Doén!

verslag: © Markec
foto Mira:
© Johannes Vande Voorde - foto cd Mira: © Markec

2 opmerkingen:

Irma zei

Ik kende haar niet, heb even wat muziek geluisterd maar wat jij schrijft komt overeen met mijn ervaring. Jong, fris talent!

tarkus zei

Ik heb ze al gehoord en vind het een vre-se-lijk taalgebruik. Maar ja, 'opinions are like assholes...everybody has one', niet?