2006 nadert met rasse schreden zijn einde. Het aftellen kan dus beginnen! Voor elk van u een zeer prettige overgang van oud op nieuw en moge 2007 een fantastisch jaar worden dat u - op zijn minst - veel warmte, vriendschap, liefde en een goede gezondheid garandeert!
Goe feesten, enne: niet te zat he!
Zo, en nu kuis ik mijn schup af, met enkele vrienden gezellig samen terugblikken op 2006, vooruitkijken naar 2007, en vooral: samen op een plezierige manier het nieuwe jaar instappen, met inbegrepen zeker ook een bezoekje aan de Mechelse Grote Markt voor het vuurwerk en / of de nachtelijke live-optredens... misschien tot dan..
En sowieso: Gelukkig Nieuwjaar!
SCHOL!
zondag, december 31, 2006
De 30 beste albums van 2006...
Aan de vooravond van 2007 deel ik u graag mee wat volgens mijn bescheiden mening de 30 beste albums van 2006 waren. Blijkt dat ik me afgelopen jaar nogal veel in het hardere werk verdiept heb ;-)
De criteria die ik mezelf oplegde voor de TOP 30: enkel 'nieuwe releases', geen verzamelaars of re-issues, maar live albums mochten wel meedingen....
Ok. Here we go:
01. John Oliva's Pain - Maniacal Renderings
02. Sphere of Souls - From the Ashes
03. Dream Theater - Score
04. M!ndgames - Actors in a Play
05. Renaud - Rouge Sang
06. Neil Young - Living With War
07. Iron Maiden - A Matter of Life and Death
08. The Haunted - The Dead Eye
09. Ministry - Rio Grande Blood
10. Killing Joke - Hosannas from the Basements from Hell
11. Evergrey - Monday Morning Apocalypse
12. Saturnus - Veronika Decides to Die
13. My Dying Bride - A Line of Deathless Kings
14. Slayer - Christ Illusion
15. Novembre - Materia
16. Gotthard - Made In Switzerland
17. Metal Church - A Light in the Dark
18. Vanden Plas - Christ O
19. Devin Townsend Band - Synchestra
20. Bruce Springsteen - We Shall Overcome: The Seeger Sessions
21. Laïs - Documenta
22. Elis - Griefshire
23. The Gathering - Home
24. Queensrÿche - Operation Mindcrime II
25. Midlake - The Trials of Van Occupanther
26. Gnarls Barkley - St. Elsewhere
27. Tool - 10,000 Days
28. Mastodon - Blood Mountain
29. In Flames - Come Clarity
30. OSI - Free
Konden niet meedingen, wegens nog niet gehoord; de nieuwe schijfjes van Glenn Hughes en Thunder....
De criteria die ik mezelf oplegde voor de TOP 30: enkel 'nieuwe releases', geen verzamelaars of re-issues, maar live albums mochten wel meedingen....
Ok. Here we go:
01. John Oliva's Pain - Maniacal Renderings
02. Sphere of Souls - From the Ashes
03. Dream Theater - Score
04. M!ndgames - Actors in a Play
05. Renaud - Rouge Sang
06. Neil Young - Living With War
07. Iron Maiden - A Matter of Life and Death
08. The Haunted - The Dead Eye
09. Ministry - Rio Grande Blood
10. Killing Joke - Hosannas from the Basements from Hell
11. Evergrey - Monday Morning Apocalypse
12. Saturnus - Veronika Decides to Die
13. My Dying Bride - A Line of Deathless Kings
14. Slayer - Christ Illusion
15. Novembre - Materia
16. Gotthard - Made In Switzerland
17. Metal Church - A Light in the Dark
18. Vanden Plas - Christ O
19. Devin Townsend Band - Synchestra
20. Bruce Springsteen - We Shall Overcome: The Seeger Sessions
21. Laïs - Documenta
22. Elis - Griefshire
23. The Gathering - Home
24. Queensrÿche - Operation Mindcrime II
25. Midlake - The Trials of Van Occupanther
26. Gnarls Barkley - St. Elsewhere
27. Tool - 10,000 Days
28. Mastodon - Blood Mountain
29. In Flames - Come Clarity
30. OSI - Free
Konden niet meedingen, wegens nog niet gehoord; de nieuwe schijfjes van Glenn Hughes en Thunder....
zaterdag, december 30, 2006
Brughe die scone...
Gisteren de koude getrotseerd en aangemoedigd door dat beetje zon (aanvankelijk toch) naar Brugge getrokken en alle toeristische drukte ten spijt, nogmaals met volle teugen genoten van deze prachtige stad.
Brugge is een stad waar ik graag vertoef en ondertussen ken ik er al redelijk goed de weg. Bijna twee jaar geleden was het alweer dat ik er nog eens geweest was. Hoog tijd voor een nieuw bezoekje dus. Samen met mijn moeder, broer en zijn vriendin die Brugge nog niet kende, werd het dus vooral een tocht langs de bekende trekpleisters van het mooie Venetië van het Noorden. Maar die bekende, ook wel platgelopen, plekjes kunnen mij allerminst vervelen...
Het was meteen ook een ideale gelegenheid om mijn nieuwe digitale fototoestel eens uit te testen. En zo maakte ik een aantal fotootjes van de vele mooie plekjes in Brugge. Die kan je bewonderen op Flickr.
Brugge is een stad waar ik graag vertoef en ondertussen ken ik er al redelijk goed de weg. Bijna twee jaar geleden was het alweer dat ik er nog eens geweest was. Hoog tijd voor een nieuw bezoekje dus. Samen met mijn moeder, broer en zijn vriendin die Brugge nog niet kende, werd het dus vooral een tocht langs de bekende trekpleisters van het mooie Venetië van het Noorden. Maar die bekende, ook wel platgelopen, plekjes kunnen mij allerminst vervelen...
Het was meteen ook een ideale gelegenheid om mijn nieuwe digitale fototoestel eens uit te testen. En zo maakte ik een aantal fotootjes van de vele mooie plekjes in Brugge. Die kan je bewonderen op Flickr.
woensdag, december 27, 2006
The Dangerous Brothers!
Ken je deze nog? Destijds in zelfs op de VRT - toen "BRTN"... nu.. op YouTube...
Rik Mayall en Adrian Edmonson op hun gekst.. als.. The Dangerous Brothers!
Rik Mayall en Adrian Edmonson op hun gekst.. als.. The Dangerous Brothers!
zondag, december 24, 2006
zondag, december 17, 2006
Geslaagd feestje, op naar Deel II
Aanvankelijk leek het er niet op, maar ons 'allesbehalve R'n B feestje' werd een succes. Tot u spreekt een tevreden (mede-) organisator/ DJ. We begonnen er aan gisteren (zaterdag) om 21 uur en de laatste plaat werd gespeeld vanmorgen om 05.30...
We hebben geleerd dat mensen alsmaar later naar fuifkes komen, zo kwam iedereen de eerste uren slechts druppelsgewijs binnen, en ietsje na middernacht bleek plots de zaal goed gevuld. En nog wat later was het ook druk op de dansvloer, wat zo zou blijven tot in de hele vroege uurtjes.
Yearh!
Er waren voor deze éérste fuif die we organiseerden natuurlijk nog wat schoonheidsfoutjes maar die werken we uiteraard weg tegen "No R'N B This Time - Part II" . Jaja... er is al sprake van een vervolg.
Onder mijn pseudoniem 'DJ MOON*' draaide ik twee keer een setje, eentje tussen 22.30 en 23.40 en eentje na middernacht. Dit waren de setjes; - let wel: niet noodzakelijk in juiste volgorde - (set 1 min of meer wel):
# SET 1 (ergens tussen tien en twintig voor twaalf)
- THE REAL LIFE – RAVEN MAZE (link: simple minds "theme for great cities" / queen "bohemian rhapsody")
- 1 VOOR U EN 2 VOOR MIJ – THE BOERENZONEN OP SPEED
- INTO THE GROOVE – MADONNA
- CAN’t GET YOU OUTTA MY HEAD ON A BLUE MONDAY – KYLIE MINOGUE FEAT. NEW ORDER
- SAFETY DANCE Extended Mix – MEN WITHOUT HATS
- SHAKE THE DISEASE – DEPECHE MODE
- ARE FRIENDS ELECTRIC – TUBEWAY ARMY
- SPACEMAN – BABYLON ZOO
- THE WORLD IS MINE – DAVID GUETTA (link: simple minds sample "someone somewhere in summertime")
- NEW GOLD DREAM GERMAN 12” REMIX – SIMPLE MINDS
- DO OR DIE – HUMAN LEAGUE
- THE WALK – THE CURE
- LOVE LIKE BLOOD – KILLING JOKE
- TASTE IN MEN - PLACEBO
- SMELLS LIKE TEEN SPIRIT – NIRVANA
- VINDE GIJ MIJN GAT (NIET TE DIK IN DEZE ROK) - CPeX
- PICK IT UP – THE EMPLOYEES
- OH LA LA LA – TC MATIC
- PAPA NEEDS A BRAND NEW PIGBAG – PIGBAG
# SET 2 (na middernacht)
- RIO GRANDE BLOOD – MINISTRY
- THREE LITTLE PIGS – GREEN JELLY
- HOSANNA'S FROM THE BASEMENTS OF HELL - KILLING JOKE
- THE A-TEAM THEME
- THUNDERSTRUCK – AC/DC
- POISON – ALICE COOPER
- PARADISE CITY – GUNS ’N ROSES
- UNTIL IT SLEEPS – METALLICA
- BE QUICK OR BE DEAD – IRON MAIDEN
- BOECHT VAN DUNALDY – CpeX
- PRETTY VACANT – SEX PISTOLS
- BLITZKRIEG BOP – RAMONES
- TWO PINTS OF LAGER AND A PACKET OF CRISPS PLEASE – SPLODGENESSABOUNDS
- HIT ME WITH YOUR RHYTHM STICK – IAN DURY AND THE BLOCKHEADS
- PAPA NEEDS A BRAND NEW PIGBAG – PIGBAG (ja een tweede keer gedraaid)
- EVER FALLEN IN LOVE – THE BUZZCOCKS
- THERE WILL BE NO NEXT TIME – THE KIDS
- BOYS DON’T CRY – THE CURE
- PSYCHO CHICKEN – FOOLS (pardodie op "psycho killer" van Talkin Heads)
- LIKE A VIRGIN – LORDS OF THE NEW CHURCH ("cover" van het gelijknamige Madonna-nummer)
- ONE STEP BEYOND - MADNESS
- THE PASSENGER – IGGY POP
- THE PASSION OF LOVERS – BAUHAUS
- SHE SELLS SANCTUARY – THE CULT
- THE TEMPLE OF LOVE – SISTERS OF MERCY
- ISOLATION – JOY DIVISION
- PERSONAL JESUS – DEPECHE MODE
- WATERFRONT – SIMPLE MINDS
- I WILL FOLLOW (live) – U2
- PANIC – THE SMITHS
- AS THE BOTTLE RUNS DRY – THE WOLFBANES
DJ frAnk, Dj Tairrie B, en ikzelf (DJ Moon*) danken de aanwezigen vanharte voor hun komst alsook gezette danspasjes en enthousiasme en hopen u de volgende keer zeker terug te zien!
We hebben geleerd dat mensen alsmaar later naar fuifkes komen, zo kwam iedereen de eerste uren slechts druppelsgewijs binnen, en ietsje na middernacht bleek plots de zaal goed gevuld. En nog wat later was het ook druk op de dansvloer, wat zo zou blijven tot in de hele vroege uurtjes.
Yearh!
Er waren voor deze éérste fuif die we organiseerden natuurlijk nog wat schoonheidsfoutjes maar die werken we uiteraard weg tegen "No R'N B This Time - Part II" . Jaja... er is al sprake van een vervolg.
Onder mijn pseudoniem 'DJ MOON*' draaide ik twee keer een setje, eentje tussen 22.30 en 23.40 en eentje na middernacht. Dit waren de setjes; - let wel: niet noodzakelijk in juiste volgorde - (set 1 min of meer wel):
# SET 1 (ergens tussen tien en twintig voor twaalf)
- THE REAL LIFE – RAVEN MAZE (link: simple minds "theme for great cities" / queen "bohemian rhapsody")
- 1 VOOR U EN 2 VOOR MIJ – THE BOERENZONEN OP SPEED
- INTO THE GROOVE – MADONNA
- CAN’t GET YOU OUTTA MY HEAD ON A BLUE MONDAY – KYLIE MINOGUE FEAT. NEW ORDER
- SAFETY DANCE Extended Mix – MEN WITHOUT HATS
- SHAKE THE DISEASE – DEPECHE MODE
- ARE FRIENDS ELECTRIC – TUBEWAY ARMY
- SPACEMAN – BABYLON ZOO
- THE WORLD IS MINE – DAVID GUETTA (link: simple minds sample "someone somewhere in summertime")
- NEW GOLD DREAM GERMAN 12” REMIX – SIMPLE MINDS
- DO OR DIE – HUMAN LEAGUE
- THE WALK – THE CURE
- LOVE LIKE BLOOD – KILLING JOKE
- TASTE IN MEN - PLACEBO
- SMELLS LIKE TEEN SPIRIT – NIRVANA
- VINDE GIJ MIJN GAT (NIET TE DIK IN DEZE ROK) - CPeX
- PICK IT UP – THE EMPLOYEES
- OH LA LA LA – TC MATIC
- PAPA NEEDS A BRAND NEW PIGBAG – PIGBAG
# SET 2 (na middernacht)
- RIO GRANDE BLOOD – MINISTRY
- THREE LITTLE PIGS – GREEN JELLY
- HOSANNA'S FROM THE BASEMENTS OF HELL - KILLING JOKE
- THE A-TEAM THEME
- THUNDERSTRUCK – AC/DC
- POISON – ALICE COOPER
- PARADISE CITY – GUNS ’N ROSES
- UNTIL IT SLEEPS – METALLICA
- BE QUICK OR BE DEAD – IRON MAIDEN
- BOECHT VAN DUNALDY – CpeX
- PRETTY VACANT – SEX PISTOLS
- BLITZKRIEG BOP – RAMONES
- TWO PINTS OF LAGER AND A PACKET OF CRISPS PLEASE – SPLODGENESSABOUNDS
- HIT ME WITH YOUR RHYTHM STICK – IAN DURY AND THE BLOCKHEADS
- PAPA NEEDS A BRAND NEW PIGBAG – PIGBAG (ja een tweede keer gedraaid)
- EVER FALLEN IN LOVE – THE BUZZCOCKS
- THERE WILL BE NO NEXT TIME – THE KIDS
- BOYS DON’T CRY – THE CURE
- PSYCHO CHICKEN – FOOLS (pardodie op "psycho killer" van Talkin Heads)
- LIKE A VIRGIN – LORDS OF THE NEW CHURCH ("cover" van het gelijknamige Madonna-nummer)
- ONE STEP BEYOND - MADNESS
- THE PASSENGER – IGGY POP
- THE PASSION OF LOVERS – BAUHAUS
- SHE SELLS SANCTUARY – THE CULT
- THE TEMPLE OF LOVE – SISTERS OF MERCY
- ISOLATION – JOY DIVISION
- PERSONAL JESUS – DEPECHE MODE
- WATERFRONT – SIMPLE MINDS
- I WILL FOLLOW (live) – U2
- PANIC – THE SMITHS
- AS THE BOTTLE RUNS DRY – THE WOLFBANES
DJ frAnk, Dj Tairrie B, en ikzelf (DJ Moon*) danken de aanwezigen vanharte voor hun komst alsook gezette danspasjes en enthousiasme en hopen u de volgende keer zeker terug te zien!
zaterdag, december 09, 2006
Aan alle studerenden: Succes!
Voor vele leerlingen is die tijd weer aangebroken: blokken en examens afleggen. Voor sommigen erg stresserende tijden, en dan heb ik het ook over de ouders, begaan met zoon of dochter. En er zijn de leerkrachten die streng en hopelijk rechtvaardig zullen examineren en verbeteren ;-)
Voor allen: héél veel succes en moed toegewenst. Daarna worden jullie beloond met een Kerstvakantie, en - de leerlingen - hopelijk ook een prachtige uitslag!
Moed houden!
Voor allen: héél veel succes en moed toegewenst. Daarna worden jullie beloond met een Kerstvakantie, en - de leerlingen - hopelijk ook een prachtige uitslag!
Moed houden!
vrijdag, december 08, 2006
dinsdag, november 21, 2006
Off The Wall: The Spirit of Pink Floyd
Vanavond trok ik naar de Elizabethzaal in A'pen om de felbejubelde Pink Floyd Tribute Band "OFF THE WALL" te gaan aanschouwen... Over enkele maanden ga ik naar Meneer Pink Floyd himself, aka ROGER WATERS (25.04.07) kijken, maar als "opwarmertje" kon dit tellen....
Was het goed? - Ja! Was het knap: Ja, schitterende visuals, orgineel ook. Goede muzikanten? Absoluut... Heb ik er wat aan gehad? Zeer zeker!! Kan het tippen aan Pink Floyd of Roger Waters? Dat niet... maar het is dan ook niet de bedoeling van "Off The Wall" om hun voorbeelden te overtroeven.
Met de setlijst was ik méér dan tevreden: zowat héél "Wish You Were Here", een flinke hap uit "The Dark Side of The Moon" en het prachtige "Sheep" uit mijn lievelings PF-album "Animals"....
Uitschieters - en niet alleen omdat het an sich al goede nummers zijn, maar ook: goed gebracht - waren voor mij in de eerste plaats de opener "SHINE ON YOUR CRAZY DIAMOND (pts 1-7)", "SHEEP", "THE GREAT GIG IN THE SKY" dus en "WISH YOU WERE HERE"....
De visuals waren erg knap - niet zo groots als bij Pink Floyd of Roger Waters, maar wel erg goed en doeltreffend... Visuals die perfect bij de songthema's aansloten - of konden aansluiten... Soms beelden van Pink Floyd zelf, soms, "eigen" visuals, soms verwijzingen naar de (wereld-)politiek, waarbij dat heel sterk gedaan was bij "US AND THEM": de goede en de slechten, maar ook bij "BRAIN DAMAGE" waar Bush, Blair & Co grondig op de korrel werden genomen....
OTW heeft goede muzikanten aan boord, met als uitschieter de gitariste/ zangeres Stella Fairhead die uitblonk met haar vocalen in "THE GREAT GIG IN THE SKY". OK, ze is dan wel géén Clare Torry, maar jongens jongens!!! Wat een stem !!!! Het grote en grootse stemgeluid van Fairhead staat in schril contrast met het toch wel wisselvallige stemgeluid en -bereik van toetsenist/ lead vocalist Kevin Fitzpatrick. Zijn stem ging soms een beetje richting David Gilmour's stem, maar het zoetgevooisde en de 'feel' die ik bij Gilmour hoor, miste ik. En bij een song zoals 'Young Lust' had die stem dan weer wat rauwer gemogen. Daar werd dan weer het korrelige stemgeluid van Waters en cynisme gemist. Ook miste ik de zo karakteristieke kristalheldere gitaarpartijen en dito -soli van Gilmour waarmee we bij Pink Floyd steevast verwend worden. Gitarist 'Fluff' leek zich voortdurend 'in te houden' en er was iets mist met die gitaarsound, al kan ik niet omschrijven wat... bij 'Young Lust' had ik graag een wat luidere, vuilere gitaarsound gehoord en bij 'Money' meer finesse..
Je neemt je voor het niet te doen, maar het gebeurt onvermijdelijk toch: vergelijken met het grote voorbeeld. En hoe goed Off The Wall het er ook vanaf bracht: Mason/ Gilmour / Wright enerzijds en Waters anderzijds hebben niets te vrezen. Wat niet wegneemt dat Off The Wall een uitstekend concert bracht met een droomsetlist:
> SETLIST:
1. SHINE ON YOUR CRAZY DIAMOND (Pts 1 - 7) (Wish You Were Here, 1975)
2. ARNOLD LAYNE (Relics, 1971)
3. BIKE (The Piper at the Gates of Dawn, 1967)
4. WELCOME TO THE MACHINE (Wish You Were Here, 1975)
5. HAVE A CIGAR (Wish You Were Here, 1975)
6. LEARNING TO FLY (A Momentary Lapse of Reason, 1987)
7. COMING BACK TO LIFE (The Division Bell, 1994)
8. YOUNG LUST (The Wall, 1979)
9. SHEEP (Animals, 1977)
==
10. RUN LIKE HELL (The Wall, 1979)
11. TIME / BREATHE (Reprise) (The Dark Side of the Moon, 1973)
12. US AND THEM (The Dark Side of the Moon, 1973)
13. THE GREAT GIG IN THE SKY (The Dark Side of the Moon, 1973)
14. MONEY (The Dark Side of the Moon, 1973)
15. BRAIN DAMAGE (The Dark Side of the Moon, 1973)
16. ECLIPSE (The Dark Side of the Moon, 1973)
17. ANOTHER BRICK IN THE WALL - Pt. 2 (The Wall, 1979)
==
BIS
==
18. WISH YOU WERE HERE (Wish You Were Here, 1975)
19. COMFORTABLY NUMB (The Wall, 1979)
Lost van het feit dat ik pauzes van bijna een halfuur op een rockoptreden haat, van de allesbehalve goede organisatie aan de bar waar absoluut géén systeem was en iedereen op iedereen stond te wachten zal ik maar zwijgen, was het een gelsaagde avond, mooi gevuld met prima muziek van toch wel één van de allergrootste muziekgroepen !!! We zaten 'Comfortably Numb' in onze zitjes (nu ja) en genoten.
In april... "the real thing" - nu ja, , ROGER WATERS , in het Sportpaleis, ook in A'pen. Hij zou "The Dark Side of the Moon" integraal (!) uitvoeren, aangevuld met werk uit "Animals", "The Final Cut" en "Wish You Were Here"... Mijn ticket ligt al klaar, nu (on)geduldig afwachten...
Was het goed? - Ja! Was het knap: Ja, schitterende visuals, orgineel ook. Goede muzikanten? Absoluut... Heb ik er wat aan gehad? Zeer zeker!! Kan het tippen aan Pink Floyd of Roger Waters? Dat niet... maar het is dan ook niet de bedoeling van "Off The Wall" om hun voorbeelden te overtroeven.
Met de setlijst was ik méér dan tevreden: zowat héél "Wish You Were Here", een flinke hap uit "The Dark Side of The Moon" en het prachtige "Sheep" uit mijn lievelings PF-album "Animals"....
Uitschieters - en niet alleen omdat het an sich al goede nummers zijn, maar ook: goed gebracht - waren voor mij in de eerste plaats de opener "SHINE ON YOUR CRAZY DIAMOND (pts 1-7)", "SHEEP", "THE GREAT GIG IN THE SKY" dus en "WISH YOU WERE HERE"....
De visuals waren erg knap - niet zo groots als bij Pink Floyd of Roger Waters, maar wel erg goed en doeltreffend... Visuals die perfect bij de songthema's aansloten - of konden aansluiten... Soms beelden van Pink Floyd zelf, soms, "eigen" visuals, soms verwijzingen naar de (wereld-)politiek, waarbij dat heel sterk gedaan was bij "US AND THEM": de goede en de slechten, maar ook bij "BRAIN DAMAGE" waar Bush, Blair & Co grondig op de korrel werden genomen....
OTW heeft goede muzikanten aan boord, met als uitschieter de gitariste/ zangeres Stella Fairhead die uitblonk met haar vocalen in "THE GREAT GIG IN THE SKY". OK, ze is dan wel géén Clare Torry, maar jongens jongens!!! Wat een stem !!!! Het grote en grootse stemgeluid van Fairhead staat in schril contrast met het toch wel wisselvallige stemgeluid en -bereik van toetsenist/ lead vocalist Kevin Fitzpatrick. Zijn stem ging soms een beetje richting David Gilmour's stem, maar het zoetgevooisde en de 'feel' die ik bij Gilmour hoor, miste ik. En bij een song zoals 'Young Lust' had die stem dan weer wat rauwer gemogen. Daar werd dan weer het korrelige stemgeluid van Waters en cynisme gemist. Ook miste ik de zo karakteristieke kristalheldere gitaarpartijen en dito -soli van Gilmour waarmee we bij Pink Floyd steevast verwend worden. Gitarist 'Fluff' leek zich voortdurend 'in te houden' en er was iets mist met die gitaarsound, al kan ik niet omschrijven wat... bij 'Young Lust' had ik graag een wat luidere, vuilere gitaarsound gehoord en bij 'Money' meer finesse..
Je neemt je voor het niet te doen, maar het gebeurt onvermijdelijk toch: vergelijken met het grote voorbeeld. En hoe goed Off The Wall het er ook vanaf bracht: Mason/ Gilmour / Wright enerzijds en Waters anderzijds hebben niets te vrezen. Wat niet wegneemt dat Off The Wall een uitstekend concert bracht met een droomsetlist:
> SETLIST:
1. SHINE ON YOUR CRAZY DIAMOND (Pts 1 - 7) (Wish You Were Here, 1975)
2. ARNOLD LAYNE (Relics, 1971)
3. BIKE (The Piper at the Gates of Dawn, 1967)
4. WELCOME TO THE MACHINE (Wish You Were Here, 1975)
5. HAVE A CIGAR (Wish You Were Here, 1975)
6. LEARNING TO FLY (A Momentary Lapse of Reason, 1987)
7. COMING BACK TO LIFE (The Division Bell, 1994)
8. YOUNG LUST (The Wall, 1979)
9. SHEEP (Animals, 1977)
==
10. RUN LIKE HELL (The Wall, 1979)
11. TIME / BREATHE (Reprise) (The Dark Side of the Moon, 1973)
12. US AND THEM (The Dark Side of the Moon, 1973)
13. THE GREAT GIG IN THE SKY (The Dark Side of the Moon, 1973)
14. MONEY (The Dark Side of the Moon, 1973)
15. BRAIN DAMAGE (The Dark Side of the Moon, 1973)
16. ECLIPSE (The Dark Side of the Moon, 1973)
17. ANOTHER BRICK IN THE WALL - Pt. 2 (The Wall, 1979)
==
BIS
==
18. WISH YOU WERE HERE (Wish You Were Here, 1975)
19. COMFORTABLY NUMB (The Wall, 1979)
Lost van het feit dat ik pauzes van bijna een halfuur op een rockoptreden haat, van de allesbehalve goede organisatie aan de bar waar absoluut géén systeem was en iedereen op iedereen stond te wachten zal ik maar zwijgen, was het een gelsaagde avond, mooi gevuld met prima muziek van toch wel één van de allergrootste muziekgroepen !!! We zaten 'Comfortably Numb' in onze zitjes (nu ja) en genoten.
In april... "the real thing" - nu ja, , ROGER WATERS , in het Sportpaleis, ook in A'pen. Hij zou "The Dark Side of the Moon" integraal (!) uitvoeren, aangevuld met werk uit "Animals", "The Final Cut" en "Wish You Were Here"... Mijn ticket ligt al klaar, nu (on)geduldig afwachten...
vrijdag, november 17, 2006
Värttinä: Virtuose Folk, Werelds & Wonderlijk
Wereldse folk, of volkse wereldmuziek? Traditie en moderniteit in perfect huwelijk, met thema's zoals erotiek, ontrouw, slechte mannen, geesten en heksen, dat alles overgoten in een fijn Fins sausje. Vanavond (17.11) was Värttinä tijdens haar beperkte Vlaamse tour (Leuven, Eeklo, Mechelen en Roeselare) te gast in de sfeervolle Stadsschouwburg van Mechelen.
De drie hemelse stemmen van Susan Aho, Mari Kaasinen en Johanna Virtanen en de zeskoppige briljante begeleidingsband zorgden voor een avondje Genieten met de grote G.
Ook al ben je niet "into" folk, wereldmuziek of.. whatever. Als Värttinä het podium betreedt kan je daar niet onverschillig bij blijven! Ze brengen op een prachtige wijze de traditionele (Finse) folkmuziek naar je toe, en ook al begrijp je er géén woord van: het pakt je!.
De muzikale virtuositeit van de band, de prachtige stemmen van de drie dames, de wonderlijke choreografie.... het is gewoon fantastisch! Uw diennaar genoot met volle teugen. In de eerste plaats van de muziek... maar toch ook een beetje van het feit dat hij net toevallig voor 'zijn' favoriete Värttinä-meisje Susan Aho (foto) zat... ;-) Maar goed, terug naar de muziek....
Ik had de jongedames al aan het werk mogen zien samen met Henk Hofstede (Nits) & Simon Ho en zijn band in Basel (Zwitserland), maar nu was eindelijk mijn kans gekomen om ze als "Värttinä" te mogen bewonderen: met 'full band dus'. Wow! Ik was toe al verkocht, nu zeker!!!
Wat een mooie liedjes - ook al begreep ik er dan geen woord van. Gelukkig gaven de dames er af en toe - gelukkig in het Engels - wat uiteg bij...
Mooie liedjes. Dan weer dansbaar. Pure folk. Soms Jazzy. En vaak: kippenvelmomenten. Jongens toch.... alleen al die prachtstemmen... Erg leuk was het ook wanneer de dames ons vroegen of we Fins wilden leren en met ons - bij de laatste bis - even het refrein van "SEELINNIKOI" lieten repeteren, om dat dan vervolgens mee te zingen. Hoe dat refrein luidde: SEELINNIKOI! ;-)
Ondertussen heb ik geleerd dat het 'Rumpusoolo' het Fins is voor drumsolo. Een drumsolo, die blijkbaar ook in het folkgenre zijn intrede kent, en ook dan is het "kijk, mama, zonder handen"-principe dat ik zo verafschuw. Kort: de drummer bewees het goed te kunnen: maar een "Rumpusoolo" van bijna 5 minuten hoeft nu wel niet echt... Nee dan liever nog een nummer met die prachtige dames, heu.. die prachtige stemmen ;-)
Een optreden vol hoogtepunten en kippenvelmomenten !!!! . Het voor mijn part nog uren mogen doorgaan. De meisjes kregen jammer genoeg de zaal niet aan het dansen (misschien volgende keer?), enthousiast was diezelfde zaal, die op het einde toch een beetje Fins kon meezingen, wél....
> SETLIST:
1. ITKIN
2. TAUTI
3. YÖTULET
4. LUMOTAR
5. PAJATUS
6. KYLÄ VUOTTI
7. MATALEENA
8. ÄIJÖ
9. INSTIS - rumpusoolo - INSTIS
10. MIERO
11. MIERONTIE
13. MUSTAT KENGÄT
14. SYNTI
15. MAARIA
16. VIHMA
17. LINNENUNMIELI
18. LAULUTYTTÖ
19. RIENA
-
20. SANO LEYVMYYNNISTÄ
21. SEELINNIKOI
In Vlaanderen zijn we al héél erg blij met Laïs (waarover overigens géén slecht woord), maar éérlijk is éérlijk, Värttinä spelen toch in een divisie hoger hoor....
Na afloop nog even gekeuveld met de dames, ja zo ben ik wel... Hen de groeten gedaan Henk Hofstede (had ie me gevraagd na het Nits-optreden in Lier) en geïnformeerd of ze dra wéér in ons land zouden touren: "we tour often here..". Als Suans dat zegt, dan géloof ik dàt ;-) Géén zorgen dus...
De drie hemelse stemmen van Susan Aho, Mari Kaasinen en Johanna Virtanen en de zeskoppige briljante begeleidingsband zorgden voor een avondje Genieten met de grote G.
Ook al ben je niet "into" folk, wereldmuziek of.. whatever. Als Värttinä het podium betreedt kan je daar niet onverschillig bij blijven! Ze brengen op een prachtige wijze de traditionele (Finse) folkmuziek naar je toe, en ook al begrijp je er géén woord van: het pakt je!.
De muzikale virtuositeit van de band, de prachtige stemmen van de drie dames, de wonderlijke choreografie.... het is gewoon fantastisch! Uw diennaar genoot met volle teugen. In de eerste plaats van de muziek... maar toch ook een beetje van het feit dat hij net toevallig voor 'zijn' favoriete Värttinä-meisje Susan Aho (foto) zat... ;-) Maar goed, terug naar de muziek....
Ik had de jongedames al aan het werk mogen zien samen met Henk Hofstede (Nits) & Simon Ho en zijn band in Basel (Zwitserland), maar nu was eindelijk mijn kans gekomen om ze als "Värttinä" te mogen bewonderen: met 'full band dus'. Wow! Ik was toe al verkocht, nu zeker!!!
Wat een mooie liedjes - ook al begreep ik er dan geen woord van. Gelukkig gaven de dames er af en toe - gelukkig in het Engels - wat uiteg bij...
Mooie liedjes. Dan weer dansbaar. Pure folk. Soms Jazzy. En vaak: kippenvelmomenten. Jongens toch.... alleen al die prachtstemmen... Erg leuk was het ook wanneer de dames ons vroegen of we Fins wilden leren en met ons - bij de laatste bis - even het refrein van "SEELINNIKOI" lieten repeteren, om dat dan vervolgens mee te zingen. Hoe dat refrein luidde: SEELINNIKOI! ;-)
Ondertussen heb ik geleerd dat het 'Rumpusoolo' het Fins is voor drumsolo. Een drumsolo, die blijkbaar ook in het folkgenre zijn intrede kent, en ook dan is het "kijk, mama, zonder handen"-principe dat ik zo verafschuw. Kort: de drummer bewees het goed te kunnen: maar een "Rumpusoolo" van bijna 5 minuten hoeft nu wel niet echt... Nee dan liever nog een nummer met die prachtige dames, heu.. die prachtige stemmen ;-)
Een optreden vol hoogtepunten en kippenvelmomenten !!!! . Het voor mijn part nog uren mogen doorgaan. De meisjes kregen jammer genoeg de zaal niet aan het dansen (misschien volgende keer?), enthousiast was diezelfde zaal, die op het einde toch een beetje Fins kon meezingen, wél....
> SETLIST:
1. ITKIN
2. TAUTI
3. YÖTULET
4. LUMOTAR
5. PAJATUS
6. KYLÄ VUOTTI
7. MATALEENA
8. ÄIJÖ
9. INSTIS - rumpusoolo - INSTIS
10. MIERO
11. MIERONTIE
13. MUSTAT KENGÄT
14. SYNTI
15. MAARIA
16. VIHMA
17. LINNENUNMIELI
18. LAULUTYTTÖ
19. RIENA
-
20. SANO LEYVMYYNNISTÄ
21. SEELINNIKOI
In Vlaanderen zijn we al héél erg blij met Laïs (waarover overigens géén slecht woord), maar éérlijk is éérlijk, Värttinä spelen toch in een divisie hoger hoor....
Na afloop nog even gekeuveld met de dames, ja zo ben ik wel... Hen de groeten gedaan Henk Hofstede (had ie me gevraagd na het Nits-optreden in Lier) en geïnformeerd of ze dra wéér in ons land zouden touren: "we tour often here..". Als Suans dat zegt, dan géloof ik dàt ;-) Géén zorgen dus...
dinsdag, november 14, 2006
Markec' 15 minutes of fame
Zondagmorgen (12.11), tussen 10 en 11 had ik de eer geïnterviewed te worden door Radio Lokaal FM in Kapellen (bedient regio Noord-Antwerpen). Ik begaf me, fier als ne gieter, naar de studio in mijn hoedanigheid van voorzitter van de Belgische Simple Minds Fanclub, Sparkle* Through the Years vzw, en er werden mij een aantal vraagjes gesteld over onze toffe fanclub, wat we zoal doen, en natuurlijk de Sparkle* Fanclubdag aanstaande zaterdag, 18 november. Daarop ben jij natuurlijk ook méér dan welkom. Met optreden van GinTime (Pop & Rock, '70's en '80's), opwarming door DJ Moon & DJ Klaustrofobie en spetterende afterparty met DJ Dramatis.
Het interview met ondergetekende wordt in de loop van deze week nog enkele malen (wellicht ingekort) herhaald, maar je kan ook luisteren door op onderstaande links te klikken:
* Deel 1 (1,8 MB, mp3)
* Deel 2 (1,1 MB, mp3)
* Deel 3 (2,0 MB, mp3)
* Deel 4 (1,8 MB, mp3)
Hopelijk heb ik het er wat goed van afgebracht (ja, nu ff vlug vals bescheiden worden, ha!) want de dagen voorafgaand waren gevuld met veel luide muziek - zoals u op deze pagina kon lezen - en weinig slaap...
Veel luisterplezier!
Het interview met ondergetekende wordt in de loop van deze week nog enkele malen (wellicht ingekort) herhaald, maar je kan ook luisteren door op onderstaande links te klikken:
* Deel 1 (1,8 MB, mp3)
* Deel 2 (1,1 MB, mp3)
* Deel 3 (2,0 MB, mp3)
* Deel 4 (1,8 MB, mp3)
Hopelijk heb ik het er wat goed van afgebracht (ja, nu ff vlug vals bescheiden worden, ha!) want de dagen voorafgaand waren gevuld met veel luide muziek - zoals u op deze pagina kon lezen - en weinig slaap...
Veel luisterplezier!
zondag, november 12, 2006
Strike of the beast: Exodus !
En we waren weer op stap, weer voor een avondje zwaar metaal. Het doel: Bay Area Speed- en Trashmetalsensatie Exodus... (jaaa: die bestaan nog!)
Aangekomen in Hasselt, aan "the venue" bekroop me de vrees van "jezus, wat voor een geluid gaan we hier krijgen". Een grote hangar op een bedrijventerrein, dat is Muziek-O-Droom. Met de akoestiek zou het uitdeindelijk nogal meevallen zou blijken.
> THE DYING (B)
Toen we binnekwamen was het Limburgse THE DYING (B) al aan zijn laatste songs bezig. Leuk: bij het binnenkomen kregen we meteen een CD-single van de band cadeau .... Van het weinige dat ik hoorde kan ik alleen maar zeggen dan dat het inderdaad een soort van hard'n metalcore-rooted-neo-trash is, zoals ze dat zelf omschrijven in hun bio. THE DYING heette voorheen CHIMAERA. Ik had hier al eens van gehoord.. Van het woord dan. Maar dat heeft denk ik eerder te maken met MISSION IMPOSSIBLE II. Maar of Tom Cruise met die link gediend is...
Heb dat CD'tje ondertussen beluisterd en dat klinkt helemaal niet slecht, heel energiek en agressief... alleen de zang/ schreeuw is toch wel even wennen...
> STORMRIDER (NL/ B)
We (= mijn concertbuddie & me) kwamen aanvankelijk alleen écht voor EXODUS, totdat we gisterenmiddag bij het rondsurfen op de sites van de deelnemende bands in de mot kregen waar Stormrider voor staat en wie het zijn... 80's heavy-trash-speed-metal tribute ! Daar keken we dan al even zeer naar uit dan naar de headliner! Dus zodra we even hadden 'bijgetankt' zochten we ons een goed plaatsje om zeker niets te missen... En het was echt de moeite dit 'tribuut aan de zware metalen'.... Genieten van het knappe gitaarspel van Marcel Coenen !! Maar ook de andere muzikanten lieten zich niet onbetuigd.... voor de 'classical heavy metal/ trash/ speed metal' songs (1-2-3-4) en voor de extremere metalen songs (5-6-7) hadden ze twee verschillende zangers meegebracht....
Goed optreden, maar veel te snel voorbij.. zo gaat dat wel vaker met iets dat goed is...
Op de setlist: TESTAMENT ("Over the Wall"), ANNIHILATOR ("The Fun Palace"), HELLOWEEN ("Future World"), ANGELWITCH ("Angelwitch"), TESTAMENT met een veel zwaarder nummer, SEPULTURA ("Inner Self"), ENTOMBED ("Left Hand Path").
> BIOMECHANICAL (UK)
Op de site van "heartbreaktunes.com" stond er bij BIOMECHANICAL te lezen: "prog/orchestral-tinged thrash metal w/ thick, crunching riffing a la old school Pantera/Nevermore and vivid traditional heavy metal overtones that often suggest Judas Priest". Phew! Wel ..... De omschrijving zou kunnen kloppen al kon ik echter niet het prog-element erin vinden. Er werd zeer knap gemusiceerd en all of the above klopt verder wel... Als met de link naar Judas Priest het haast onnatuurlijk hoogzingen van de zanger bedoeld wordt, of de afsluitende cover van "Painkiller" bedoelen, mja.. dan volg ik wel een beetje....
Het was heel apart, vooral de zang dan: heel extreem 'doorzingen', enorm hoog ook, heel expressief.. ik dacht: straks springen zijn stembanden... en wel eens tof om 'te zien' maar mijn ding is het toch niet echt..... Wel respect voor deze vocale capacitieiten.. als ie dat élke avond moet doen !!!
Opvallend: hoe veel keer in een heel korte tijd kan je "fuck" en "fucking" zeggen. Dat dat wel veel kan zijn bewees de zanger van BIOMECHANICAL die het F-woord blijkbaar als stopwoordje verworven had.... Ja, ook bij EXODUS zouden de nodige "fucks" en "fuckers" vallen, maar deze man heeft toch het record denk ik... Heel leuk was de "Star Wars Imperial March" die ze in hun set brachten: maar, waarom dit niet bij de aanvang spelen? Kan toch als intro dienen? En ... de cover van Judas Priest's "Painkiller" was erg leuk, en uiteraard door allen meegekeeld!!!
> EXODUS (USA)
Deze week had ik een afspraak met enkele Metal-legendes die ik nu eindelijk - beter laat dan nooit - aan het werk zag.... was het donderdagavond nog dat fantastische SLAYER-concert, dan was het nu tijd om eens EXODUS live te mogen beleven.... Het was natuurlijk niet meer met vocalist Steve Souza - onderweg hoorde ik nog een knap concert van de "Fabulous Disaster-tour" - maar er werd mij verzekerd dat ook de 'nieuwe zanger' "ass kickt" ..... zo zou inderdaad blijken.... De 'nieuwe' zanger luistert naar de naam ROB DUKES is een echt showbeest..... en beest is een goedgekozen woord ;-)
Van Exodus is van de originele line-up enkel gitarist GARY HOLT overgebleven. Wat kan die man spelen zeg... goh.... Gitaarpartijen om van te smullen! Maar ook het gitaarwerk van LEE ALTUS mocht er zijn. Op strakke bas deed JACK GIBSON goed zijn ding, en de drummer bleek niemand minder te zijn dan PAUL BOSTAPH (die we ook kennen van zijn werk bij SLAYER). Een lekkere strakke ritmesectie was het trouwens...
En wat een concert !!! Mijn eerste Exodus-live-ervaring was er eentje om in te lijsten, en het zal niet bij één blijven! Wat een ambiance zeg... er werd een heus feest gebouwd, voor 3/4 in de mosh pit, voor het resterende 1/4 daar net buiten... En ROB DUKES ontpopte zich als een echte volksmenner, aanstoker, mosh-pit-coördinator en organisator - "I want a circle pit, not a fucking footbal square... come on you fuckers!!!!!". DUKES spoorde het publiek alsmaar aan om nog enthousiaster, luider vooral, te zijn... Met als absolute hoogtepunt - net voordat ze een Exodus-klassieker uit 1985, "A LESSON IN VIOLENCE" (!) in zouden zetten: "If you do not make some more fucking noise we will start playing ENTER SANDMAN" ... ( u weet wel: de Kirk Hammet: ex-exodus - nu: MetallicA en diens "vertrek" link...)
De band blijkt live dus enorm goed te zijn en de SPEED- en BAY AREAY TRASH METAL gaan er in als zoete broodjes.. Agressief, maar tegelijk subtiel want vergis je niet: hoe agressief het ook mag klinken, muzikaal zit dit enorm knap in elkaar.. de vele knappe riffs en soli, en de overall sound die gewoon stààt als een huis...
EXODUS bracht een goede mix van recent werk (met name uit Shovel Headed Kill Machine) en tot menigeen's groot plezier veel klassiekers dus, of zoals Dukes & Holt het zegden: "some old shit". Het optreden had een enorme drive, en barste van het enthousiasme & spelplezier... en de moshpittende en headbangende en/of meekelende zaal luste er pap van....
Opmerkelijk ook hoeveel jongelingen de oude songs vaak konden meebrullen....
# S E T L I S T:
BONDED BY BLOOD
DEATHAMPETHAMINE
RAZE
BLACKLIST
PIRANHA
I AM ABOMINATION
SCAR SPANGLED BANNER
AND THEN THERE WERE NONE...
LAST ACT OF DEFIANCE
A LESSON IN VIOLENCE
. 44 MAGNUM OPUS
SHOVEL HEADED KILL MACHINE
==
FABULOUS DISASTER
WAR IS MY SHEPHERD
STRIKE OF THE BEAST
Een zeer sterke setlist met een perfect balans tussen nieuw werk en de klassiekers - zoals het altijd zou moeten zijn... Favorieten: "Bonded by Blood", "Blacklist", "Shovel Headed Kill Machine", "War is My Shepherd" (!!!) en "A Lesson in Violence"
ROB DUKES. Aparte kerel: een corpulente haarbol die zo uit Lord of the Rings bleek weg te zijn gelopen, die enorm boos kon kijken; op gegeven moment dacht ik dat ie de mosh pit zou induiken om iedereen te tonen hoe het nu eigenlijk wel moet.... Maar dat gebeurde niet.... Bovenal bleek Dukes een Exodus-waardige zanger en een goed sfeerbrenger/ volksmenner....
O ja, en zowel HOLT als DUKES loofden ons omwille van hoe Fucking' Great we wel waren
GREAT, ja.. Dat wàs het!!!!
Wow...... Bij een volgende Exodus-doortocht ben ik er zéker opnieuw bij!
Aangekomen in Hasselt, aan "the venue" bekroop me de vrees van "jezus, wat voor een geluid gaan we hier krijgen". Een grote hangar op een bedrijventerrein, dat is Muziek-O-Droom. Met de akoestiek zou het uitdeindelijk nogal meevallen zou blijken.
> THE DYING (B)
Toen we binnekwamen was het Limburgse THE DYING (B) al aan zijn laatste songs bezig. Leuk: bij het binnenkomen kregen we meteen een CD-single van de band cadeau .... Van het weinige dat ik hoorde kan ik alleen maar zeggen dan dat het inderdaad een soort van hard'n metalcore-rooted-neo-trash is, zoals ze dat zelf omschrijven in hun bio. THE DYING heette voorheen CHIMAERA. Ik had hier al eens van gehoord.. Van het woord dan. Maar dat heeft denk ik eerder te maken met MISSION IMPOSSIBLE II. Maar of Tom Cruise met die link gediend is...
Heb dat CD'tje ondertussen beluisterd en dat klinkt helemaal niet slecht, heel energiek en agressief... alleen de zang/ schreeuw is toch wel even wennen...
> STORMRIDER (NL/ B)
We (= mijn concertbuddie & me) kwamen aanvankelijk alleen écht voor EXODUS, totdat we gisterenmiddag bij het rondsurfen op de sites van de deelnemende bands in de mot kregen waar Stormrider voor staat en wie het zijn... 80's heavy-trash-speed-metal tribute ! Daar keken we dan al even zeer naar uit dan naar de headliner! Dus zodra we even hadden 'bijgetankt' zochten we ons een goed plaatsje om zeker niets te missen... En het was echt de moeite dit 'tribuut aan de zware metalen'.... Genieten van het knappe gitaarspel van Marcel Coenen !! Maar ook de andere muzikanten lieten zich niet onbetuigd.... voor de 'classical heavy metal/ trash/ speed metal' songs (1-2-3-4) en voor de extremere metalen songs (5-6-7) hadden ze twee verschillende zangers meegebracht....
Goed optreden, maar veel te snel voorbij.. zo gaat dat wel vaker met iets dat goed is...
Op de setlist: TESTAMENT ("Over the Wall"), ANNIHILATOR ("The Fun Palace"), HELLOWEEN ("Future World"), ANGELWITCH ("Angelwitch"), TESTAMENT met een veel zwaarder nummer, SEPULTURA ("Inner Self"), ENTOMBED ("Left Hand Path").
> BIOMECHANICAL (UK)
Op de site van "heartbreaktunes.com" stond er bij BIOMECHANICAL te lezen: "prog/orchestral-tinged thrash metal w/ thick, crunching riffing a la old school Pantera/Nevermore and vivid traditional heavy metal overtones that often suggest Judas Priest". Phew! Wel ..... De omschrijving zou kunnen kloppen al kon ik echter niet het prog-element erin vinden. Er werd zeer knap gemusiceerd en all of the above klopt verder wel... Als met de link naar Judas Priest het haast onnatuurlijk hoogzingen van de zanger bedoeld wordt, of de afsluitende cover van "Painkiller" bedoelen, mja.. dan volg ik wel een beetje....
Het was heel apart, vooral de zang dan: heel extreem 'doorzingen', enorm hoog ook, heel expressief.. ik dacht: straks springen zijn stembanden... en wel eens tof om 'te zien' maar mijn ding is het toch niet echt..... Wel respect voor deze vocale capacitieiten.. als ie dat élke avond moet doen !!!
Opvallend: hoe veel keer in een heel korte tijd kan je "fuck" en "fucking" zeggen. Dat dat wel veel kan zijn bewees de zanger van BIOMECHANICAL die het F-woord blijkbaar als stopwoordje verworven had.... Ja, ook bij EXODUS zouden de nodige "fucks" en "fuckers" vallen, maar deze man heeft toch het record denk ik... Heel leuk was de "Star Wars Imperial March" die ze in hun set brachten: maar, waarom dit niet bij de aanvang spelen? Kan toch als intro dienen? En ... de cover van Judas Priest's "Painkiller" was erg leuk, en uiteraard door allen meegekeeld!!!
> EXODUS (USA)
Deze week had ik een afspraak met enkele Metal-legendes die ik nu eindelijk - beter laat dan nooit - aan het werk zag.... was het donderdagavond nog dat fantastische SLAYER-concert, dan was het nu tijd om eens EXODUS live te mogen beleven.... Het was natuurlijk niet meer met vocalist Steve Souza - onderweg hoorde ik nog een knap concert van de "Fabulous Disaster-tour" - maar er werd mij verzekerd dat ook de 'nieuwe zanger' "ass kickt" ..... zo zou inderdaad blijken.... De 'nieuwe' zanger luistert naar de naam ROB DUKES is een echt showbeest..... en beest is een goedgekozen woord ;-)
Van Exodus is van de originele line-up enkel gitarist GARY HOLT overgebleven. Wat kan die man spelen zeg... goh.... Gitaarpartijen om van te smullen! Maar ook het gitaarwerk van LEE ALTUS mocht er zijn. Op strakke bas deed JACK GIBSON goed zijn ding, en de drummer bleek niemand minder te zijn dan PAUL BOSTAPH (die we ook kennen van zijn werk bij SLAYER). Een lekkere strakke ritmesectie was het trouwens...
En wat een concert !!! Mijn eerste Exodus-live-ervaring was er eentje om in te lijsten, en het zal niet bij één blijven! Wat een ambiance zeg... er werd een heus feest gebouwd, voor 3/4 in de mosh pit, voor het resterende 1/4 daar net buiten... En ROB DUKES ontpopte zich als een echte volksmenner, aanstoker, mosh-pit-coördinator en organisator - "I want a circle pit, not a fucking footbal square... come on you fuckers!!!!!". DUKES spoorde het publiek alsmaar aan om nog enthousiaster, luider vooral, te zijn... Met als absolute hoogtepunt - net voordat ze een Exodus-klassieker uit 1985, "A LESSON IN VIOLENCE" (!) in zouden zetten: "If you do not make some more fucking noise we will start playing ENTER SANDMAN" ... ( u weet wel: de Kirk Hammet: ex-exodus - nu: MetallicA en diens "vertrek" link...)
De band blijkt live dus enorm goed te zijn en de SPEED- en BAY AREAY TRASH METAL gaan er in als zoete broodjes.. Agressief, maar tegelijk subtiel want vergis je niet: hoe agressief het ook mag klinken, muzikaal zit dit enorm knap in elkaar.. de vele knappe riffs en soli, en de overall sound die gewoon stààt als een huis...
EXODUS bracht een goede mix van recent werk (met name uit Shovel Headed Kill Machine) en tot menigeen's groot plezier veel klassiekers dus, of zoals Dukes & Holt het zegden: "some old shit". Het optreden had een enorme drive, en barste van het enthousiasme & spelplezier... en de moshpittende en headbangende en/of meekelende zaal luste er pap van....
Opmerkelijk ook hoeveel jongelingen de oude songs vaak konden meebrullen....
# S E T L I S T:
BONDED BY BLOOD
DEATHAMPETHAMINE
RAZE
BLACKLIST
PIRANHA
I AM ABOMINATION
SCAR SPANGLED BANNER
AND THEN THERE WERE NONE...
LAST ACT OF DEFIANCE
A LESSON IN VIOLENCE
. 44 MAGNUM OPUS
SHOVEL HEADED KILL MACHINE
==
FABULOUS DISASTER
WAR IS MY SHEPHERD
STRIKE OF THE BEAST
Een zeer sterke setlist met een perfect balans tussen nieuw werk en de klassiekers - zoals het altijd zou moeten zijn... Favorieten: "Bonded by Blood", "Blacklist", "Shovel Headed Kill Machine", "War is My Shepherd" (!!!) en "A Lesson in Violence"
ROB DUKES. Aparte kerel: een corpulente haarbol die zo uit Lord of the Rings bleek weg te zijn gelopen, die enorm boos kon kijken; op gegeven moment dacht ik dat ie de mosh pit zou induiken om iedereen te tonen hoe het nu eigenlijk wel moet.... Maar dat gebeurde niet.... Bovenal bleek Dukes een Exodus-waardige zanger en een goed sfeerbrenger/ volksmenner....
O ja, en zowel HOLT als DUKES loofden ons omwille van hoe Fucking' Great we wel waren
GREAT, ja.. Dat wàs het!!!!
Wow...... Bij een volgende Exodus-doortocht ben ik er zéker opnieuw bij!
zaterdag, november 11, 2006
Tool: Klinische perfectie mist bezieling
De ietwat arty-farty avant-gardistische rock, van vreemde metaleend in de bijt: Tool. Ik wou dat wel eens live aanschouwen. En die kans kreeg ik gisteren, in Vorst Nationaal (Brussel). En het was goed hoor, knap zelfs, heel knap, indrukwekkend, haast perfect. Een schitterende lichtshow... Allemaal ongeloofelijk goed en nauwgezet gedaan. En daar wringt 'em dan ook het schoentje: want; o zo klinisch kil en koud... waar zat de emotie??? En waarom dat belachelijke gasmasker, meneer Maynard?
Was ook wel benieuwd naar het voorprogramma: Mastodon... maar door de files op de Brusselse Ring en afrit naar Vorst het voorprogramma dus volledig gemist.... Daar kan ik dus niets over melden.. Toen we aankwamen was Tool net klaar met "Stinkfist". Na wat gevloek vonden we toch een goed plaatsje en lieten ons in de TOOL-ervaring onderdompelen. Met:
STINKFIST
THE POT
FORTY SIX & 2
JAMBI
SCHISM
ROSETTA STONED
SWAMP SONG
LATERALUS
VICARIOUS (10,000 Days)
=
AENEMA
Uitstekende setlist, maar wel wat beknopt. Knappe show, prima sound, technisch perfect, maar ik miste dus "soul", "bezieling", "enthousiasme".... Voor Tool leek dit gewoon 'doing their job', 'business as usual'; voor hen is dat blijkbaar; perfect, strak, foutloos en kristalhelder spelen. Dat is zeker gelukt! Maar, wat mij betreft: misschien toch liever hier en daar een muzikaal-technisch foutje, maar met bezieling in plaats van andersom?
Was ook wel benieuwd naar het voorprogramma: Mastodon... maar door de files op de Brusselse Ring en afrit naar Vorst het voorprogramma dus volledig gemist.... Daar kan ik dus niets over melden.. Toen we aankwamen was Tool net klaar met "Stinkfist". Na wat gevloek vonden we toch een goed plaatsje en lieten ons in de TOOL-ervaring onderdompelen. Met:
STINKFIST
THE POT
FORTY SIX & 2
JAMBI
SCHISM
ROSETTA STONED
SWAMP SONG
LATERALUS
VICARIOUS (10,000 Days)
=
AENEMA
Uitstekende setlist, maar wel wat beknopt. Knappe show, prima sound, technisch perfect, maar ik miste dus "soul", "bezieling", "enthousiasme".... Voor Tool leek dit gewoon 'doing their job', 'business as usual'; voor hen is dat blijkbaar; perfect, strak, foutloos en kristalhelder spelen. Dat is zeker gelukt! Maar, wat mij betreft: misschien toch liever hier en daar een muzikaal-technisch foutje, maar met bezieling in plaats van andersom?
vrijdag, november 10, 2006
To hell and back: SLAYER & The Unholy Aliance II
Gisterenavond even naar de "hel" geweest..... maar toch weer behouden terug thuisgekomen... In de Brabanthal (Haasrode, Leuven) was hell awaiting voor The Unholy Alliance II, met Thin Eyes Bleed, Lamb of God, Children of Bodom, In Flames en vooral trashmetal-pioniers SLAYER!
Vooral geïnteresseerd in de hoofdact maar ook In Flames en een beetje nieuwsgierig naar Children of Bodom trokken we rond 19 uur naar Leuven. Goed en wel aangekomen, net op tijd voor Children of Bodom, enkele van 'the usual suspects' ontmoet, ons voorzien van gerstenat en klaar voor onze afspraak met The Unholy Alliance...
Children of Bodom: Liet me eigenlijk warm noch koud. Echt slecht klonk het allemaal niet, maar speciaal vond ik het ook niet. We stonden natuurlijk wel achteraan in de zaal, en ook waren daarom - anders dan de COB-fans in de eerste rangen - ook wel minder 'betrokken' bij het gebeuren.
Had al van verschillende personen gehoord hoe goed In Flames live wel zijn, maar ging dat nu zelf kunnen beoordelen. Na een korte pauze na Children of Bodom, mochten de zweden het podium betreden. De lichten doofden en... 'WTF!'... de tune van Knight Rider - inclusief flitsende rode ledjes en al op de lichtbatterijn op podium - weerklonk! Lachen... Wat volgde was een knappe en meer dan overtuigende show van deze heren. In Flames bracht een goede mix van het oudere werk en songs van - uiteraard - het recente "Come Clarity" album. Op de set ondermeer een magistrale versie van "Take this life", "Come Clarity" en "Colony". Meer dan overtuigend. Een band die ik wat meer van nabij ga volgen...
Per band werd het volume in de zaal aanzienlijk verhoogd. En bij In Flames al waren oordopjes géén luxe. Voor headliner Slayer stond het geluid dan ook, traditiegetrouw, loeihard. SLAYER; jawel. Dààr waren we voor gekomen natuurlijk. Ondertussen was ik wat verder naar voren afgezakt, niet té ver, want in de mosh pit waag ik me toch niet meteen, en 'ready to be slayed'. Zonder veel blabla betraden Tom Arraya, Kerry King, Jeff Hanneman en Dave Lombardo het podium en de Slayer-pletwals werd meteen in gang gezet.
We kregen een setlist om U tegen te zeggen, aangevat met al meteen een absoluut hoogtepunt: "Disciple" en met verder toppers zoals "South of Heaven", "Reign in Blood" en "Death Skin Mask". Uit het nieuwe album "Christ Illusion" kregen we "Cult", "Consfearacy" en "Eyes of the Insane" en een schitterend "Jihad". De songs werden telkens vergezeld van knappe visuals, die thematisch bij de songs of het album waar de songs uitkwamen hoorden, en mochten we vergeten wie er aan het spelen was: regelmatig het Slayer-logo in the picture. Dé afsluiter was - hoe kan het ook anders - 'cultklassieker' Angel of Death, door de volle zaal meegebruld - of wat dacht u?
'Vollen bak' headbangen, de nummers meekelen met superstrot Arraya, genieten van het gitaarspel van King en Hanneman.... Het was genieten van A tot Z, maar mét oordopjes! Goh, Wat een set, wat een pletwals, wat een dynamiek; Slayer deed zijn uitstekende live-reputatie alle eer aan...
Dit was - voor zover ik het goed heb - de setlist:
1. DISCIPLE (God Hates Us All, 2001)
2. WAR ENSEMBLE (Seasons in the Abyss, 1990)
3. JIHAD (Christ Illusion, 2006)
4. CULT (Christ illusion, 2006)
5. DIE BY THE SWORD (Show No Mercy, 1983)
6. DEAD SKIN MASK (Seasons in the Abyss, 1990)
7. MANDATORY SUICIDE (South of Heaven, 1988)
8. SEASONS IN THE ABYSS (Seasons in the Abyss, 1990)
9. CONSFEARACY (Christ Illusion, 2006)
10. EYES OF THE INSANE (Christ Illusion, 2006)
11. CHEMICAL WARFARE (Haunting the Chapel, 1984)
12. RAINING BLOOD (Reign in Blood, 1986)
13. SOUTH OF HEAVEN (South of Heaven, 1988)
14. ANGEL OF DEATH (Reign in Blood, 1986)
Superkrachtig, ongeloofelijk goed, maar veel te kort natuurlijk... Maar de heren komen ongetwijfeld nog eens terug.
Vooral geïnteresseerd in de hoofdact maar ook In Flames en een beetje nieuwsgierig naar Children of Bodom trokken we rond 19 uur naar Leuven. Goed en wel aangekomen, net op tijd voor Children of Bodom, enkele van 'the usual suspects' ontmoet, ons voorzien van gerstenat en klaar voor onze afspraak met The Unholy Alliance...
Children of Bodom: Liet me eigenlijk warm noch koud. Echt slecht klonk het allemaal niet, maar speciaal vond ik het ook niet. We stonden natuurlijk wel achteraan in de zaal, en ook waren daarom - anders dan de COB-fans in de eerste rangen - ook wel minder 'betrokken' bij het gebeuren.
Had al van verschillende personen gehoord hoe goed In Flames live wel zijn, maar ging dat nu zelf kunnen beoordelen. Na een korte pauze na Children of Bodom, mochten de zweden het podium betreden. De lichten doofden en... 'WTF!'... de tune van Knight Rider - inclusief flitsende rode ledjes en al op de lichtbatterijn op podium - weerklonk! Lachen... Wat volgde was een knappe en meer dan overtuigende show van deze heren. In Flames bracht een goede mix van het oudere werk en songs van - uiteraard - het recente "Come Clarity" album. Op de set ondermeer een magistrale versie van "Take this life", "Come Clarity" en "Colony". Meer dan overtuigend. Een band die ik wat meer van nabij ga volgen...
Per band werd het volume in de zaal aanzienlijk verhoogd. En bij In Flames al waren oordopjes géén luxe. Voor headliner Slayer stond het geluid dan ook, traditiegetrouw, loeihard. SLAYER; jawel. Dààr waren we voor gekomen natuurlijk. Ondertussen was ik wat verder naar voren afgezakt, niet té ver, want in de mosh pit waag ik me toch niet meteen, en 'ready to be slayed'. Zonder veel blabla betraden Tom Arraya, Kerry King, Jeff Hanneman en Dave Lombardo het podium en de Slayer-pletwals werd meteen in gang gezet.
We kregen een setlist om U tegen te zeggen, aangevat met al meteen een absoluut hoogtepunt: "Disciple" en met verder toppers zoals "South of Heaven", "Reign in Blood" en "Death Skin Mask". Uit het nieuwe album "Christ Illusion" kregen we "Cult", "Consfearacy" en "Eyes of the Insane" en een schitterend "Jihad". De songs werden telkens vergezeld van knappe visuals, die thematisch bij de songs of het album waar de songs uitkwamen hoorden, en mochten we vergeten wie er aan het spelen was: regelmatig het Slayer-logo in the picture. Dé afsluiter was - hoe kan het ook anders - 'cultklassieker' Angel of Death, door de volle zaal meegebruld - of wat dacht u?
'Vollen bak' headbangen, de nummers meekelen met superstrot Arraya, genieten van het gitaarspel van King en Hanneman.... Het was genieten van A tot Z, maar mét oordopjes! Goh, Wat een set, wat een pletwals, wat een dynamiek; Slayer deed zijn uitstekende live-reputatie alle eer aan...
Dit was - voor zover ik het goed heb - de setlist:
1. DISCIPLE (God Hates Us All, 2001)
2. WAR ENSEMBLE (Seasons in the Abyss, 1990)
3. JIHAD (Christ Illusion, 2006)
4. CULT (Christ illusion, 2006)
5. DIE BY THE SWORD (Show No Mercy, 1983)
6. DEAD SKIN MASK (Seasons in the Abyss, 1990)
7. MANDATORY SUICIDE (South of Heaven, 1988)
8. SEASONS IN THE ABYSS (Seasons in the Abyss, 1990)
9. CONSFEARACY (Christ Illusion, 2006)
10. EYES OF THE INSANE (Christ Illusion, 2006)
11. CHEMICAL WARFARE (Haunting the Chapel, 1984)
12. RAINING BLOOD (Reign in Blood, 1986)
13. SOUTH OF HEAVEN (South of Heaven, 1988)
14. ANGEL OF DEATH (Reign in Blood, 1986)
Superkrachtig, ongeloofelijk goed, maar veel te kort natuurlijk... Maar de heren komen ongetwijfeld nog eens terug.
woensdag, november 08, 2006
Bruce Springsteen bracht folk en rootsrock naar Antwerpen: Meer dan twee uur genieten!
Gisteren (dinsdag 7 november) gaan kijken naar BRUCE SPRINGSTEEN & THE SEEGER SESSIONS BAND.... Amai...
Een volgepakt Sportpaleis, en allen luisterden ze even aandachtig naar de prachtige gospel, roots- en folksongs die Springsteen & co ten gehore brachten... Ook gingen de meesten gezellig uit hun dak en werd er hartelijk meegezongen.... Prachtige traditionals, destijds bekend gemaakt door levende legende (87 jaar) Pete Seeger, nu stijlvol gebracht door Bruce, afgewisseld met Springsteen-classics waaronder oud en recent werk....
En het was allemaal fantastisch....
Haast ongeloofelijk, maar de "sound" in het Antwerpse Sportpaleis viel méér dan mee....
Spingsteen begon eraan om 20.45 en stopte pas om 23.10. Een goeie tweeënhalf uur topgenot dus. En géén moment verveelde het.. intgendeel: het werd alsmaar beter, en het was veel te snel voorbij...
> De set:
1. Blinded By The Light
2. John Henry
3. Ol' Dan Tucker
4. Further On
5. Jesse James
6. O Mary Don't You Weep
7. Bobby Jean
8. Erie Canal
9. My Oklahoma Home
10. Ghost of Tom Joad
11. Mrs. McGrath
12. How Can A Poor Man Stand Such Times and Live?
13. Jacob's Ladder
14. Long Time Comin'
15. Jesus Was an Only Son
16. Open All Night
17. Pay Me My Money Down
(encore)
18. Fire
19. You Can Look (But You Better Not Touch)
20. When the Saints Go Marching In
21. This Little Light of Mine
22. American Land
Genieten was het!! Wat een festijn......
Met als persoonlijke favorieten:
"The Ghost of Tom Joad"
"Blinded by Light"
"John Henry"
"Fire" (bekend van The Pointer Sisters, maar van den Bruce.. en wat een versie !!!!)
"Further On"
"Pay me My Money Down" (ambiance!!!)
"When the Saints Go Marching In"
Maar eigenlijk vond ik het allemaal fantastisch ;-)
Wie een impressie wil van hoe het er ongeveer aan toe ging, kan volgende filmpje bekijken: "When The Saints Go Marching In" (Juli, 2006). Met dank aan Marc voor de link en het bezorgen van de setlist....
Morgen, vrijdag en zaterdag, weer concertjes doen, maar deze keer van een ietwat zwaarder kaliber: Slayer / Tool/ Exodus (Ja!)
Een volgepakt Sportpaleis, en allen luisterden ze even aandachtig naar de prachtige gospel, roots- en folksongs die Springsteen & co ten gehore brachten... Ook gingen de meesten gezellig uit hun dak en werd er hartelijk meegezongen.... Prachtige traditionals, destijds bekend gemaakt door levende legende (87 jaar) Pete Seeger, nu stijlvol gebracht door Bruce, afgewisseld met Springsteen-classics waaronder oud en recent werk....
En het was allemaal fantastisch....
Haast ongeloofelijk, maar de "sound" in het Antwerpse Sportpaleis viel méér dan mee....
Spingsteen begon eraan om 20.45 en stopte pas om 23.10. Een goeie tweeënhalf uur topgenot dus. En géén moment verveelde het.. intgendeel: het werd alsmaar beter, en het was veel te snel voorbij...
> De set:
1. Blinded By The Light
2. John Henry
3. Ol' Dan Tucker
4. Further On
5. Jesse James
6. O Mary Don't You Weep
7. Bobby Jean
8. Erie Canal
9. My Oklahoma Home
10. Ghost of Tom Joad
11. Mrs. McGrath
12. How Can A Poor Man Stand Such Times and Live?
13. Jacob's Ladder
14. Long Time Comin'
15. Jesus Was an Only Son
16. Open All Night
17. Pay Me My Money Down
(encore)
18. Fire
19. You Can Look (But You Better Not Touch)
20. When the Saints Go Marching In
21. This Little Light of Mine
22. American Land
Genieten was het!! Wat een festijn......
Met als persoonlijke favorieten:
"The Ghost of Tom Joad"
"Blinded by Light"
"John Henry"
"Fire" (bekend van The Pointer Sisters, maar van den Bruce.. en wat een versie !!!!)
"Further On"
"Pay me My Money Down" (ambiance!!!)
"When the Saints Go Marching In"
Maar eigenlijk vond ik het allemaal fantastisch ;-)
Wie een impressie wil van hoe het er ongeveer aan toe ging, kan volgende filmpje bekijken: "When The Saints Go Marching In" (Juli, 2006). Met dank aan Marc voor de link en het bezorgen van de setlist....
Morgen, vrijdag en zaterdag, weer concertjes doen, maar deze keer van een ietwat zwaarder kaliber: Slayer / Tool/ Exodus (Ja!)
zondag, november 05, 2006
Blikfest III: Herfst - Double Diamond !!!
Gisteren naar BLIKFEST III getrokken in Jeugdhuis Togenblik in Beveren Waas. Doel van onze missie: een concertje meepikken van DOUBLE DIAMOND ... Maar ook HERFST wilden we wel eens aan het werk zien.... wegens bekend met 'den Arne' (dat is de vocalist)...
Toen we rond 20 uur aankwamen, zagen we nog de laatste nummers van de set van MY LAMENT. Met twee nummers gezien/gehoord, kan je natuurlijk geen correct oordeel over een optreden vellen, maar mijn eerste oppervlakkige indruk was er een van "hmm.. niet slecht, maar ook niet bijzonder". Waar we toen stonden was het geluid ook verschrikkelijk slecht, te luid, overstemd. Het droeg alvast niet bij tot een positieve indruk van dit optreden...
We besloten om sowieso wat meer naar voren te schuiven om daar ten volle te kunnen genieten van HERFST en vooral ook DOUBLE DIAMOND.
Om 21 uur was het dan tijd voor HERFST om de show te stelen. Zelf omschrijven ze hun muziek als Necromantic Metal, 't was alleszins de leuze die prijkte op hun banner. Op de webstek van Herfst heet het echter 'Raging Death Metal'. Raging, ja dat was het zéker, want... Wat zou volgen was een enorm energiek en strak optreden, met gitaarsoli om van te smullen. De keel en podiumpresence van Arne deden de rest. De Necromantic Metal (toch een prachtige term) van HERFST is een variant van Death Metal, een progressieve variant. De gewone rechttoe-rechtaan moshpit nummers zijn zeker mijn ding niet, maar de nummers die meer midtempo waren - en dat waren er toch enkele -, met ruimte voor gitaarsoli konden me meer dan matig bekoren. Ik zal nu wel geen Deathmetalfreak worden, maar wat Herfst doet is zeer zeker te verteren. Het kon mij alleszins bekoren! Arne heeft een indrukwekkend stemgeluid en zijn grunts zijn echt wel te pruimen... maar, hij mag gerust ook wat meer zijn 'volle' stem gebruiken zoals hij in één nummer deed: nog van datte...
HERFST dus. De naam deed me meer vermoeden dat het om Epic Doom Metal - wat een genre is waarin ik sinds kort me steeds beter thuis voel - zou gaan, maar de 'progressieve atmospheric death metal' die ze brengen kan me dus ook wel bekoren... al mogen ze wat mij betreft gerust evolueren naar bvb. het Opeth-straatje .... aan hun talent zal het alleszins niet liggen... Deze heren zijn technisch zeer sterk: een prima geluid, héél veel variatie in de het spel en knap gitaarwerk.... en ook: sfeer ....
Na een korte pauze, net genoeg om op te stellen en een korte soundcheck te doen, betrad DOUBLE DIAMOND het podium. Als voorlaaste act stonden ze geprogrammeerd - maar wat ons betreft de hoofdact: voor hén waren we naar Beveren afgereis, én ze zouden zonder probleem de hoofdact naar huis spelen (!).
DOUBLE DIAMOND opende sterk met "Ride The Wind" uit het 'Stand Up and Fight" album. En meteen was duidelijk dat heren er zin in hadden en van plan waren om iedereen naar huis te komen spelen met alweer een verpletterend goede set. En zo geschiedde.
"Murder at Midnight" (één van mijn favoriete DD-nummers) en "Run if You Can" (ook van SU&F) volgden. "Run if You Can" werd opgedragen aan ene Michael Jackson...
En dan was het tijd "... to go back to the In Danger" album..." aldus zanger/ megastrot annex podiumbeest Filip. En we kregen het prachtige "Anubis". We werden ook getrakteerd met twee nieuwe songs, uit het dra te verschijnen album: "Hell Or Paradise", dat ze ook al hadden gebracht in Sas Van Ghent, en ook "Fire Storm". Twee potige metalsongs die je doen snakken naar dat nieuwe album. Als de rest van het nieuwe materiaal even sterk is wordt het een knaller!
"... 'bout your worst nightmares" beloofde Filip en de band zette "Dreams" (de magistrale opener van Stand Up and Fight) in... En ook de Double Diamond-klassieker "Conquer with Steel", inclusief de zwaard-act mocht niet ontbreken. Op de eerste rij - jaja, daar had ik postgevat - leek het soms of we onthoofd dreigden worden (nu ja...). Superversies van "Father of Time" en "Hell Or Paradise" (van SU&F) volgden, en voor we het goed en wel beseften bleken we al aan het einde van de set te zitten. Deze werd traditiegetrouw beeindigd met de alom gekende Hymne van MANOWAR... inderdaad: "Battle Hymn".... Uiteraard door alle metalheads meegezongen, of wat had u gedacht....
Na een weerom briljante doortocht van Double Diamond, met deze keer gelukkig wat méér ruimte voor gitaarsoli (in vergelijking met Sas van Ghent, 'mijn' vorige DD-optreden), en opnieuw fantastische set.. maar veel te kort: mooie liedjes duren dan ook niet lang, riepen we natuurlijk om méér... en we kregen nog één toemaatje (ik denk een song uit Stand Up and Fight, kon het in alle euforie niet meer noteren.... en ik had dan wel een setlist gekregen van de DD-crew, daarop stond die bis niet vermeld) en dan was het jammer genoeg écht gedaan...
Weerom een Double Diamond-optreden om in te kaderen !!!!!!
Hopelijk komt er gauw wéér een kans om de heren aan het werk te zien, en ze mogen natuurlijk ook die nieuwe plaat dra afwerken ;-)
# Setlist DOUBLE DIAMOND 04.11.06
1. RIDE THE WIND (Stand Up and Fight)
2. MURDER AT MIDNIGHT (Stand Up and Fight)
3. RUN IF YOU CAN (Stand Up and Fight)
4. ANUBIS (In Danger)
5. FIRE STORM (new song)
6. DREAMS (Stand Up and Fight)
7. CONQUER WITH STEEL (Conquer with Steel)
8. FATHER OF TIME (Stand Up and Fight)
9. HELL OR PARADISE (new song)
10. FLASH IN THE SKY (Stand Up and Fight)
11. BATTLE HYMN (MANOWAR)
De italiaanse band GRAVEWORM was de headliner van Blikfest III. We hadden het sowieso niet op ons 'programma' staan, maar toch benieuwd naar wat dit dan wel was - want nooit eerder van deze band gehoord - , besloten we nog even te blijven. Tijdens de opstelling en soundcheck zag het er veelbelovend uit. Er bleken ook keyboards aanwezig en het riedeltje dat de keyboarspeelster speelde tijdens de soundcheck klonk wel lekker...
Bon... De zaallichten doofden en we kregen een bombastische kamerbreed aanzwellende klavierpartij te horen... veel belovend dus... maar.. er kwam dan een soort wildeman het podium opgestormd.. de intro stopte abrupt, ging over in een of ander fragment van een nummer van weet ik veel wie, dat werd dan weer afgebroken en de wildeman begon wat doelloos door de microfoon te gaan staan brullen, dan weer krijsen: althans: dénken we want zijn microfoon bleek eerst niet aan te staan.. een weinig later blijkbaar wel, getuige het oorverdovende gepiep en nu (helaas) wel hoorbare vocale wangedrag... en telkens lekker buiten de maat (de bedoeling???)... we zagen de keyboardspeelster ijverig haar ding doen, maar hoorden géén ene noot van die keys.. de gitaren klonken als een grote vette brij, en de durmmer bleek gewoon de houthakker van dienst te zijn die mee op tour mocht.. hm....
Was dit nu black death metal of gewoon black metal.. of Death...alles vedronk alleszins in één grote brij waarbij je alleen het varkensgekeel - sorry zang - van de 'vocalist' kon horen en de houthakkersdrums... tja.. Ik hou het dan maar op 'geluidsoverlast' ;-)
Heb toch mijn bedenkingen: een hoofdact waarbij het geluid op geen Kl.. trekt, en waar de overal sound één grote brij is, waar twee van onze plaatselijke bands (Herfst en Double Diamond om ze niet te noemen) er wel in slagen een sound neer te zetten om U tegen te zeggen, zonder al die geluidsproblemen... ZIJ kwamen alleszins professioneler over... Maar Graveworm... .......
We besloten het nog even vol te houden... maar toen ook het tweede nummer rampzalig klonk, hielden we het voor bekeken en reden we terug naar Mechelen...
Nu... nog even rustig aan doen, en dan op naar een heel erg drukke concertweek:
Dinsdag: Bruce Springsteen
Donderdag: Slayer - In Flames - Children of Bodom
Vrijdag: Tool
Zaterdag: Exodus
Amai...
Toen we rond 20 uur aankwamen, zagen we nog de laatste nummers van de set van MY LAMENT. Met twee nummers gezien/gehoord, kan je natuurlijk geen correct oordeel over een optreden vellen, maar mijn eerste oppervlakkige indruk was er een van "hmm.. niet slecht, maar ook niet bijzonder". Waar we toen stonden was het geluid ook verschrikkelijk slecht, te luid, overstemd. Het droeg alvast niet bij tot een positieve indruk van dit optreden...
We besloten om sowieso wat meer naar voren te schuiven om daar ten volle te kunnen genieten van HERFST en vooral ook DOUBLE DIAMOND.
Om 21 uur was het dan tijd voor HERFST om de show te stelen. Zelf omschrijven ze hun muziek als Necromantic Metal, 't was alleszins de leuze die prijkte op hun banner. Op de webstek van Herfst heet het echter 'Raging Death Metal'. Raging, ja dat was het zéker, want... Wat zou volgen was een enorm energiek en strak optreden, met gitaarsoli om van te smullen. De keel en podiumpresence van Arne deden de rest. De Necromantic Metal (toch een prachtige term) van HERFST is een variant van Death Metal, een progressieve variant. De gewone rechttoe-rechtaan moshpit nummers zijn zeker mijn ding niet, maar de nummers die meer midtempo waren - en dat waren er toch enkele -, met ruimte voor gitaarsoli konden me meer dan matig bekoren. Ik zal nu wel geen Deathmetalfreak worden, maar wat Herfst doet is zeer zeker te verteren. Het kon mij alleszins bekoren! Arne heeft een indrukwekkend stemgeluid en zijn grunts zijn echt wel te pruimen... maar, hij mag gerust ook wat meer zijn 'volle' stem gebruiken zoals hij in één nummer deed: nog van datte...
HERFST dus. De naam deed me meer vermoeden dat het om Epic Doom Metal - wat een genre is waarin ik sinds kort me steeds beter thuis voel - zou gaan, maar de 'progressieve atmospheric death metal' die ze brengen kan me dus ook wel bekoren... al mogen ze wat mij betreft gerust evolueren naar bvb. het Opeth-straatje .... aan hun talent zal het alleszins niet liggen... Deze heren zijn technisch zeer sterk: een prima geluid, héél veel variatie in de het spel en knap gitaarwerk.... en ook: sfeer ....
Na een korte pauze, net genoeg om op te stellen en een korte soundcheck te doen, betrad DOUBLE DIAMOND het podium. Als voorlaaste act stonden ze geprogrammeerd - maar wat ons betreft de hoofdact: voor hén waren we naar Beveren afgereis, én ze zouden zonder probleem de hoofdact naar huis spelen (!).
DOUBLE DIAMOND opende sterk met "Ride The Wind" uit het 'Stand Up and Fight" album. En meteen was duidelijk dat heren er zin in hadden en van plan waren om iedereen naar huis te komen spelen met alweer een verpletterend goede set. En zo geschiedde.
"Murder at Midnight" (één van mijn favoriete DD-nummers) en "Run if You Can" (ook van SU&F) volgden. "Run if You Can" werd opgedragen aan ene Michael Jackson...
En dan was het tijd "... to go back to the In Danger" album..." aldus zanger/ megastrot annex podiumbeest Filip. En we kregen het prachtige "Anubis". We werden ook getrakteerd met twee nieuwe songs, uit het dra te verschijnen album: "Hell Or Paradise", dat ze ook al hadden gebracht in Sas Van Ghent, en ook "Fire Storm". Twee potige metalsongs die je doen snakken naar dat nieuwe album. Als de rest van het nieuwe materiaal even sterk is wordt het een knaller!
"... 'bout your worst nightmares" beloofde Filip en de band zette "Dreams" (de magistrale opener van Stand Up and Fight) in... En ook de Double Diamond-klassieker "Conquer with Steel", inclusief de zwaard-act mocht niet ontbreken. Op de eerste rij - jaja, daar had ik postgevat - leek het soms of we onthoofd dreigden worden (nu ja...). Superversies van "Father of Time" en "Hell Or Paradise" (van SU&F) volgden, en voor we het goed en wel beseften bleken we al aan het einde van de set te zitten. Deze werd traditiegetrouw beeindigd met de alom gekende Hymne van MANOWAR... inderdaad: "Battle Hymn".... Uiteraard door alle metalheads meegezongen, of wat had u gedacht....
Na een weerom briljante doortocht van Double Diamond, met deze keer gelukkig wat méér ruimte voor gitaarsoli (in vergelijking met Sas van Ghent, 'mijn' vorige DD-optreden), en opnieuw fantastische set.. maar veel te kort: mooie liedjes duren dan ook niet lang, riepen we natuurlijk om méér... en we kregen nog één toemaatje (ik denk een song uit Stand Up and Fight, kon het in alle euforie niet meer noteren.... en ik had dan wel een setlist gekregen van de DD-crew, daarop stond die bis niet vermeld) en dan was het jammer genoeg écht gedaan...
Weerom een Double Diamond-optreden om in te kaderen !!!!!!
Hopelijk komt er gauw wéér een kans om de heren aan het werk te zien, en ze mogen natuurlijk ook die nieuwe plaat dra afwerken ;-)
# Setlist DOUBLE DIAMOND 04.11.06
1. RIDE THE WIND (Stand Up and Fight)
2. MURDER AT MIDNIGHT (Stand Up and Fight)
3. RUN IF YOU CAN (Stand Up and Fight)
4. ANUBIS (In Danger)
5. FIRE STORM (new song)
6. DREAMS (Stand Up and Fight)
7. CONQUER WITH STEEL (Conquer with Steel)
8. FATHER OF TIME (Stand Up and Fight)
9. HELL OR PARADISE (new song)
10. FLASH IN THE SKY (Stand Up and Fight)
11. BATTLE HYMN (MANOWAR)
De italiaanse band GRAVEWORM was de headliner van Blikfest III. We hadden het sowieso niet op ons 'programma' staan, maar toch benieuwd naar wat dit dan wel was - want nooit eerder van deze band gehoord - , besloten we nog even te blijven. Tijdens de opstelling en soundcheck zag het er veelbelovend uit. Er bleken ook keyboards aanwezig en het riedeltje dat de keyboarspeelster speelde tijdens de soundcheck klonk wel lekker...
Bon... De zaallichten doofden en we kregen een bombastische kamerbreed aanzwellende klavierpartij te horen... veel belovend dus... maar.. er kwam dan een soort wildeman het podium opgestormd.. de intro stopte abrupt, ging over in een of ander fragment van een nummer van weet ik veel wie, dat werd dan weer afgebroken en de wildeman begon wat doelloos door de microfoon te gaan staan brullen, dan weer krijsen: althans: dénken we want zijn microfoon bleek eerst niet aan te staan.. een weinig later blijkbaar wel, getuige het oorverdovende gepiep en nu (helaas) wel hoorbare vocale wangedrag... en telkens lekker buiten de maat (de bedoeling???)... we zagen de keyboardspeelster ijverig haar ding doen, maar hoorden géén ene noot van die keys.. de gitaren klonken als een grote vette brij, en de durmmer bleek gewoon de houthakker van dienst te zijn die mee op tour mocht.. hm....
Was dit nu black death metal of gewoon black metal.. of Death...alles vedronk alleszins in één grote brij waarbij je alleen het varkensgekeel - sorry zang - van de 'vocalist' kon horen en de houthakkersdrums... tja.. Ik hou het dan maar op 'geluidsoverlast' ;-)
Heb toch mijn bedenkingen: een hoofdact waarbij het geluid op geen Kl.. trekt, en waar de overal sound één grote brij is, waar twee van onze plaatselijke bands (Herfst en Double Diamond om ze niet te noemen) er wel in slagen een sound neer te zetten om U tegen te zeggen, zonder al die geluidsproblemen... ZIJ kwamen alleszins professioneler over... Maar Graveworm... .......
We besloten het nog even vol te houden... maar toen ook het tweede nummer rampzalig klonk, hielden we het voor bekeken en reden we terug naar Mechelen...
Nu... nog even rustig aan doen, en dan op naar een heel erg drukke concertweek:
Dinsdag: Bruce Springsteen
Donderdag: Slayer - In Flames - Children of Bodom
Vrijdag: Tool
Zaterdag: Exodus
Amai...
zaterdag, oktober 28, 2006
NITS - Live in CC De Mol, Lier - 28.10.06
Het éérste Vlaamse concert bijwonen van de LES NUITS tour én het laatste, dat is wat ik deed... vanavond zag de laatste Les Nuits/ Nits doortocht in Vlaanderen, in Cultuurcentrum De Mol in Lier.... Een prachtige zaal, zeer goede akoestiek, maar vooral zéér goede NITS met véél ruimte voor grapjes, en leuke bindteksten..;
De groep die nog steeds met zichtbaar plezier hun prachtige liedjes brengt... tof!!!!
Een dankbaar en aangenaam publiek zal er ook wel toe bijgedragen hebben :-)
Hoogtepunten voor mij: "Scetches Of Spain", "Home Before Dark", "Bike In Head", "The Hole", "Jos' Vrees", "A touch of Henry Moore" en "Crime and Punishment"....
Leuk om "Acres of Tintoretto' ten tonele zien te verschijnen...
Kippenvelmomenten: "Home Before Dark" en "The Hole"...
Henk was weerom erg praatgraag en vertelde hier en daar leuke annekdotes... het ondertussen bekende verhaal achter de song "Nescio", "J.O.S. Days".. hier in een sublieme/ grappige vertaling/hertaling van Freek de Jonghe
Maar ook.... hoe "Bike In Head" te maken heeft met YOUSSOU D' NOUR op een fiets.....
Het verhaal achter "The Milkman" (zwitsers muzikant Oli Hartog die als beroep melkboer was en verliefd werd op een dame van een restaurant waar hij de melk bracht...)
Veel leuke momenten.. het dollen tijdens "Bike In Head", de techniekers die besloten hadden om tijdens dit nummer vrolijke over het podium te komen aanfietsen.... Henk die vervolgens de slappe lag krijgt.... het duidelijk niet gerepeteerde "Soap Bubble Box" maar het toch nog "redden". De dolle pret tijdens "Red Dog".... Henk die eerst "La Bamba" schijnt in te zetten, maar het op "Twist and Shout" houdt... Genieten van de gekke grimassen van Rob Kloet, de vrolijk rondspringende Robert-Jan Stips...
> SETLIST
1. CARS & CARS
2. SCETCHES OF SPAIN
3. A TOUCH OF HENRY MOORE
4. GIANT NORMAL DWARF
5. NESCIO
6. THE LONG SONG
7. ACRES OF TINTORENTO
8. THE KEY SHOP
9. THE MILKMAN
10. HOME BEFORE DARK
11. J.O.S.' VREES (vertaling/hertaling van Freek De Jonghe van "Jos Days")
===
pauze
===
12. WIND-UP BIRD
13. THE TRAIN
14. THE EIFFEL TOWER
15. ADIEU SWEET BAHNHOF
16. WALTER & CONNY
17. LES NUITS
18. THE DREAM
19. BIKE IN HEAD
20. THE HOLE
21. CRIME AND PUNISHMENT
22. RED DOG
===
#BIS
23. TWIST & SHOUT / HOUSE
24. SOAP BUBBLE BOX
25. EATING HOUSE
26. DUTCH MOUNTAINS
SCHITTEREND !!
Op de vraag "wat zullen we nog spelen", gingen ze niet in op 'mijn voorstellen'; "Holiday on Ice" en "Rumspringa", ook niet op een andermans voorstel om "Red Tape" te doen....
Maar wél./... "Soap Bubble Box" en "Eating House" ;-)
Rob, Robert & Henk waren in top form !
Nieuws .. vernomen uit de mond van Henk na het optreden: er komt een mini-tour onder de naam "AVALANCHE PROJECT" rondom het werk van LEONARD COHEN in ZWITSERLAND in o.m. Basel, Bern en Zurich..... met o.a. Arwen Lindeman....
Rob gaat touren met een bevriende drummer.... Over een klein jaar, evt. halfjaar: nieuw album (!!!)....
Het was wel leuk om een gezellige babbel te hebben met Henk, Rob en Robert-Jan na het optreden, RJ & R hebben, ondertussen ook de geneugten van ne "Vedett" leren kennen....
Rob scheen me nog te herinneren van het Simon Ho concert (12.02.05) (nadat ik één en ander uit had gelegd) ... Henk vroeg me om binnenkort de dames van VÄRTTINA, die ik ga bewonderen op 17.11, de groeten te doen..... dat zullen we dan maar doen he ;-)
O ja, dra start er een minitour in Duitsland en Zwitserland: NITS ACOUSTIC in voorprogramma van Uriah Heep.. een op zijn zachts gezegd aparte combinatie ;-)
De groep die nog steeds met zichtbaar plezier hun prachtige liedjes brengt... tof!!!!
Een dankbaar en aangenaam publiek zal er ook wel toe bijgedragen hebben :-)
Hoogtepunten voor mij: "Scetches Of Spain", "Home Before Dark", "Bike In Head", "The Hole", "Jos' Vrees", "A touch of Henry Moore" en "Crime and Punishment"....
Leuk om "Acres of Tintoretto' ten tonele zien te verschijnen...
Kippenvelmomenten: "Home Before Dark" en "The Hole"...
Henk was weerom erg praatgraag en vertelde hier en daar leuke annekdotes... het ondertussen bekende verhaal achter de song "Nescio", "J.O.S. Days".. hier in een sublieme/ grappige vertaling/hertaling van Freek de Jonghe
Maar ook.... hoe "Bike In Head" te maken heeft met YOUSSOU D' NOUR op een fiets.....
Het verhaal achter "The Milkman" (zwitsers muzikant Oli Hartog die als beroep melkboer was en verliefd werd op een dame van een restaurant waar hij de melk bracht...)
Veel leuke momenten.. het dollen tijdens "Bike In Head", de techniekers die besloten hadden om tijdens dit nummer vrolijke over het podium te komen aanfietsen.... Henk die vervolgens de slappe lag krijgt.... het duidelijk niet gerepeteerde "Soap Bubble Box" maar het toch nog "redden". De dolle pret tijdens "Red Dog".... Henk die eerst "La Bamba" schijnt in te zetten, maar het op "Twist and Shout" houdt... Genieten van de gekke grimassen van Rob Kloet, de vrolijk rondspringende Robert-Jan Stips...
> SETLIST
1. CARS & CARS
2. SCETCHES OF SPAIN
3. A TOUCH OF HENRY MOORE
4. GIANT NORMAL DWARF
5. NESCIO
6. THE LONG SONG
7. ACRES OF TINTORENTO
8. THE KEY SHOP
9. THE MILKMAN
10. HOME BEFORE DARK
11. J.O.S.' VREES (vertaling/hertaling van Freek De Jonghe van "Jos Days")
===
pauze
===
12. WIND-UP BIRD
13. THE TRAIN
14. THE EIFFEL TOWER
15. ADIEU SWEET BAHNHOF
16. WALTER & CONNY
17. LES NUITS
18. THE DREAM
19. BIKE IN HEAD
20. THE HOLE
21. CRIME AND PUNISHMENT
22. RED DOG
===
#BIS
23. TWIST & SHOUT / HOUSE
24. SOAP BUBBLE BOX
25. EATING HOUSE
26. DUTCH MOUNTAINS
SCHITTEREND !!
Op de vraag "wat zullen we nog spelen", gingen ze niet in op 'mijn voorstellen'; "Holiday on Ice" en "Rumspringa", ook niet op een andermans voorstel om "Red Tape" te doen....
Maar wél./... "Soap Bubble Box" en "Eating House" ;-)
Rob, Robert & Henk waren in top form !
Nieuws .. vernomen uit de mond van Henk na het optreden: er komt een mini-tour onder de naam "AVALANCHE PROJECT" rondom het werk van LEONARD COHEN in ZWITSERLAND in o.m. Basel, Bern en Zurich..... met o.a. Arwen Lindeman....
Rob gaat touren met een bevriende drummer.... Over een klein jaar, evt. halfjaar: nieuw album (!!!)....
Het was wel leuk om een gezellige babbel te hebben met Henk, Rob en Robert-Jan na het optreden, RJ & R hebben, ondertussen ook de geneugten van ne "Vedett" leren kennen....
Rob scheen me nog te herinneren van het Simon Ho concert (12.02.05) (nadat ik één en ander uit had gelegd) ... Henk vroeg me om binnenkort de dames van VÄRTTINA, die ik ga bewonderen op 17.11, de groeten te doen..... dat zullen we dan maar doen he ;-)
O ja, dra start er een minitour in Duitsland en Zwitserland: NITS ACOUSTIC in voorprogramma van Uriah Heep.. een op zijn zachts gezegd aparte combinatie ;-)
vrijdag, september 29, 2006
Sjarel, James, Bob, Raymond en andere muzikale helden...
Donderdagavond (28.09)... Klokslag 21 uur. We komen het méér dan gezellige café "SoFa" binnen en Sjarel Van den Bergh zet net Steve Miller's "The Joker" in... Jaja... Mechelen's bard, bezieler van Bizjoe, - weet u nog wel? - , speelde een méér dan interessante akoestische set in café SoFa, vanavond! Een intiem, maar super intens concert, dat kon tellen...
Van den Berghs idolen James Taylor en Bob Dylan maar ook Raymond van het Groenewoud en natuurlijk nummers van zijn eigen geeseskind "Bizjoe" stonden op het enorm boeiende programma....
En wat een programma!
Een overvol terras, al dan niet luisterend, en een meer intiem kleiner - analoog met de beschikbare ruimte - bevolkt interieur - ZEKER luisterend, genoot van de méér dan mooie noten van Sjarel Van den Bergh...
"oude helden, nieuwe snaren" ... Blues, Folk, Rock 'n' Roll, Kleinkunst pur sang... rhythm' n blues... het kwam allemaal aan bod!
Genieten van de prachtige BIZJOE nummers "Misschien", "Ik heb Alles" en het o zo mooie met kippenvel factor 10 (en nog eens maal tien!!!) "Rijden" - ook in de uitvoering van vanavond - en heel erg goed gebrachte covers van ondermeer Bob "bwaab" Dylan en -uiteraard! - James Taylor....
Eén man. Eén gitaar. Eén stem - al dan niet ondersteund door het publiek. Uitpakken met eigen en andermans juwelen: Sjarel Van den Bergh liet zien dat met één simpele akoestische gitaar en een mooie stem enorm véél bereikt kan worden. Zijn vertolkingen doen je spontaan mee neuriën - of zelfs zingen - of 'klappen', maar vooral genieten. Blues, Rock 'n Roll, Reggae, Kleinkunst, met prachtnummers van de "groten" of van zichzelf: "t is voor de Sjarel géén probleem! En dan mag hij nog zo bescheiden blijven.. hij kan er verdorie wat van!!!!
En als er al eens iets niet helemaal volgens plan verliep; Van den Bergh laat zich niet van de wijs brengen...
Een erg mooi moment was wanneer Sjarel JAMES TAYLOR's "Something in the way she moves" opdroeg aan zijn dochter, die net déze avond 18 werd... wat ook beloond werd met een spontaan ingezet "happy birthday to you"... uiteraard nà dat Van den Bergh het nummer van zijn favoriet artiest gebracht had voor ons allen, én in de éérste plaats voor zijn dochter....
Ik - en ik niet alleen - heb weerom énorm genoten van dit optreden van de gouden stem van Bizjoe!
Op de setlijst:
#1:
THE JOKER (Steve Miller Band) - O M'N LIEFJE (Bizjoe) - DE VERVELING (Bizjoe) - NO WOMAN, NO CRY (Bob Marley) - ROLSTOEL (jan de Wilde) - YOU'RE GONNA MAKE ME LONESOME WHEN YOU GO (Bob Dylan) -HE'LL HAVE TO GO (James Taylor) - HET HUIS VAN BEWARING (Jan de Wilde) - I HEAR YOU KNOCKIN' (Dave Edmunds) - SOMETHING IN THE WAY SHE MOVES (James Taylor)
#2
BLEKE LENA (Raymond van het Groenewoud) - DON'T THINK TWICE, IT'S ALLRIGHT (Bob Dylan) - MISSCHIEN (Bizjoe) - IK HEB ALLES (Bizjoe) - LOVE ME TENDER (Elvis Presley) - BAD IS BAD (Dave Edmunds) - HAVE A LITTLE FAITH IN ME (John Hiatt) - GORILLA / COME TOGETHER (James Taylor/ The Beatles) - IRENE GOODNIGHT - STEAMROLLER BLUES (James Taylor) - RIJDEN (Bizjoe) - KNOCKIN' ON HEAVEN'S DOOR (Bob Dylan) - DON'T LET ME BE LONELY TONIGHT - FRAMED ...
Ondergetekende was méér dan onder de indruk van alweer een KIPPENVEL-versie van "Rijden" (Bizjoe), maar kon ook van alle andere Bizjoe-nummers en James Taylor nummers méér dan genieten, al mag gezegd dat het héle optreden méér dan de moeite waard was!!!!!!
ALS u de kans hebt Sjarel Van den Bergh nog eens LIVE aan het werk te zien - ook al heeft ie "alleen maar" zijn ""akoestisch bakske" en zijn unieke STEM.....
NIET TWIJFELEN: gaan kijken !!
.
Van den Berghs idolen James Taylor en Bob Dylan maar ook Raymond van het Groenewoud en natuurlijk nummers van zijn eigen geeseskind "Bizjoe" stonden op het enorm boeiende programma....
En wat een programma!
Een overvol terras, al dan niet luisterend, en een meer intiem kleiner - analoog met de beschikbare ruimte - bevolkt interieur - ZEKER luisterend, genoot van de méér dan mooie noten van Sjarel Van den Bergh...
"oude helden, nieuwe snaren" ... Blues, Folk, Rock 'n' Roll, Kleinkunst pur sang... rhythm' n blues... het kwam allemaal aan bod!
Genieten van de prachtige BIZJOE nummers "Misschien", "Ik heb Alles" en het o zo mooie met kippenvel factor 10 (en nog eens maal tien!!!) "Rijden" - ook in de uitvoering van vanavond - en heel erg goed gebrachte covers van ondermeer Bob "bwaab" Dylan en -uiteraard! - James Taylor....
Eén man. Eén gitaar. Eén stem - al dan niet ondersteund door het publiek. Uitpakken met eigen en andermans juwelen: Sjarel Van den Bergh liet zien dat met één simpele akoestische gitaar en een mooie stem enorm véél bereikt kan worden. Zijn vertolkingen doen je spontaan mee neuriën - of zelfs zingen - of 'klappen', maar vooral genieten. Blues, Rock 'n Roll, Reggae, Kleinkunst, met prachtnummers van de "groten" of van zichzelf: "t is voor de Sjarel géén probleem! En dan mag hij nog zo bescheiden blijven.. hij kan er verdorie wat van!!!!
En als er al eens iets niet helemaal volgens plan verliep; Van den Bergh laat zich niet van de wijs brengen...
Een erg mooi moment was wanneer Sjarel JAMES TAYLOR's "Something in the way she moves" opdroeg aan zijn dochter, die net déze avond 18 werd... wat ook beloond werd met een spontaan ingezet "happy birthday to you"... uiteraard nà dat Van den Bergh het nummer van zijn favoriet artiest gebracht had voor ons allen, én in de éérste plaats voor zijn dochter....
Ik - en ik niet alleen - heb weerom énorm genoten van dit optreden van de gouden stem van Bizjoe!
Op de setlijst:
#1:
THE JOKER (Steve Miller Band) - O M'N LIEFJE (Bizjoe) - DE VERVELING (Bizjoe) - NO WOMAN, NO CRY (Bob Marley) - ROLSTOEL (jan de Wilde) - YOU'RE GONNA MAKE ME LONESOME WHEN YOU GO (Bob Dylan) -HE'LL HAVE TO GO (James Taylor) - HET HUIS VAN BEWARING (Jan de Wilde) - I HEAR YOU KNOCKIN' (Dave Edmunds) - SOMETHING IN THE WAY SHE MOVES (James Taylor)
#2
BLEKE LENA (Raymond van het Groenewoud) - DON'T THINK TWICE, IT'S ALLRIGHT (Bob Dylan) - MISSCHIEN (Bizjoe) - IK HEB ALLES (Bizjoe) - LOVE ME TENDER (Elvis Presley) - BAD IS BAD (Dave Edmunds) - HAVE A LITTLE FAITH IN ME (John Hiatt) - GORILLA / COME TOGETHER (James Taylor/ The Beatles) - IRENE GOODNIGHT - STEAMROLLER BLUES (James Taylor) - RIJDEN (Bizjoe) - KNOCKIN' ON HEAVEN'S DOOR (Bob Dylan) - DON'T LET ME BE LONELY TONIGHT - FRAMED ...
Ondergetekende was méér dan onder de indruk van alweer een KIPPENVEL-versie van "Rijden" (Bizjoe), maar kon ook van alle andere Bizjoe-nummers en James Taylor nummers méér dan genieten, al mag gezegd dat het héle optreden méér dan de moeite waard was!!!!!!
ALS u de kans hebt Sjarel Van den Bergh nog eens LIVE aan het werk te zien - ook al heeft ie "alleen maar" zijn ""akoestisch bakske" en zijn unieke STEM.....
NIET TWIJFELEN: gaan kijken !!
.
woensdag, september 06, 2006
zondag, september 03, 2006
Progrock alive & kicking in Vlaanderen & Wallonië!
Vlaamse en Waalse prog lééft! Méér dan ooit zelfs!
Alleen... het is te weinig geweten, of de muziekpers heeft er voldoende oog voor... en dat is jammer natuurlijk. Daar wilden de organisaties Prog-Nose Vzw, Prog-Résiste asbl, en muzikant Geert FIeuw (Beyond The Labyrinth) wat aan doen....
Voor de hoes kozen ze - hoe kan het ook anders - een van dit land's bekendste 'producten'; Pralines! Dus 'a box of chocolates' en als title 'a TASTE of Belgium'... Een overbekend icoon om een nog veel te vaak ondergewaardeerd en onbekend genre, nochthans levend en supergezond in zowel Vlaanderen als Wallonië, te verkopen...
'A Taste Of Belgium' biedt een mooie staalkaart van Prog in Vlaanderen en Wallonië.... Met bands zoals Panopticum, Madelgaire, Quantum Fantay, Beyond The Labyrinth, AmAnda, Karma Depth, Ghiribizzi en Globalys. Jammer dat M!ndgames niet 'meedoen' want ook zij maken sublieme progmuziek...
De groepen... de nummers?
Er wordt sterk en overtuigend geopend door PANOPTICUM met "Say No More". Ik had al enkee fragmentjes beluisterd op de Panopticum webstek, en wàs eigenlijk al verkocht... Dit is mooie, dromerige, prog, met hier en daar wat invloeden van Liquid Tension Experiment en Dream Theater anno 'Images & Words' en de prachtige stem van Sarah Platteeuw. De band heeft al een album uit; "Reflections", waaruit "Say no More" komt, en een nieuw album staat er aan te komen...
MADELGAIRE brengt een ietwat klassiek maar tegelijkertijd heel erg rijk en gevarieerd proggeluid, en op 'A Taste of Belgium' pakken ze uit met een prachtige 'epic':; "Regrets". De muziek van Madelgaire is dra te bewonderen op hun eerste album (2007). Deze 'Regrets' voedt de verwachtingen, en die liggen wat mij betreft dan ook hoog, als hun andere nummers ook zo sterk en gevarieeerd zijn, dan ga ik me die nog te verschijnen CD zeker blindelings kunnen aanschaffen!
QUANTUM FANTAY dan: de belgische Ozric Tentacles maar dan sterk gekruid met een eigen onnavolgbare kruidenmix... boeiende fijne spacy sfeer... 'Agapanthustera' klonk al erg goed, en de track "Niek Shlut" doet hongerend uitkijken naar opvolger "Ugisiunsi".
BEYOND THE LABYRINTH, geesteskind van mede-samensteller van 'A Taste Of Belgium' en initiatiefnemer Geert Fieuw, kon natuturlijk niet ontbreken op deze compilatie! BTL bracht vorig jaar haar eerste album 'Signs' uit, en daaruit krijgen we het krachtige '(Tearing Down The) Icons'. Erg sterk, en luister alsjblief ook eens naar de tekst!! De muziek van Beyond The Labyrinth laat zich best omschrijven als een mengeling van Classic Rock met progressieve elementen en old school hardrock. Ga deze band zeker ook eens live zien want het loont zeer zeker de moeite...
GHIRIBIZZI heeft sinds kort zijn tweede, uitstekende, album "Pan'ta Rhei" uit en biedt een zeer apart muzikaal spectrum aan stijlen, het valt moeilijk te 'omlijnen'. Er zit natuurlijk een flinke hap Prog in, maar even goed is soms wat jazzy, dan weer heavy... Met "Don't Fear The Unknown" levert de band een mooi visitekaartje af, want geloof me, ook die andere songs klinken zo uitstekend! Meer nog: 'Don't Fear The Unknown' is niet eens het sterkste nummer van het album, er staat nog meer mooi(er)s op! De zang doet soms aan Fish denken, al heb ik me laten vertellen dat Ghiribizzi-zanger Frank Centauri het daar niet zo erg mee eens is...
Uit hun debuut album (2002) "Qui Est AmAndA?" komt van AmAndA de track "Demain". Heel erg theatrale en groteske prog, waarbij overigens sterk gemusiceerd wordt en de keys best ok zijn, maar.... het is toch niet mijn ding, ik heb een (groot) probleem met de zang: de stem irriteert mij mateloos... zanger Thibaut de Halleux lijkt zich in de opera te wanen, alleen: daar hébben ze echt wel GOEIE operazangers... De stem bij AmAndA haalt echt alles naar benden wat mij betreft, echt wel jammer. Ik zag de live een tijdje terug op de Prog Résiste conventie, en ik moest toen de zaal verlaten omdat ik er hypernerveus van werd, maar dat had dus vooral met stem én pose van de zanger te maken... Maar wellicht vindt u AmAndA wél fantastisch! Luister en oordeel...
Net zoals Ghiribizzi, Beyond The Labyrinth, Quantum Fantay en AmAndA, had ik KARMA DEPTH al eens aan het werk mogen zien. KARMA DEPTH brengt een soort jazz & fusion variant van de epische progrock... in hun vaak uitgesponnen en muzikaal erg rijke songs, is de link met de jazz nooit erg ver weg, of zelfs volop aanwezig. Met hun album 'Resilience' bewezen ze dan ook dat de mix van die jazzy elementen en epische prog perfect werkt. En dat doen ze ook met deze "Second Chance", een eerder onuitgebrachte opname...
Dé verrassing van het album is voor mij toch zonder twijfel GLOBALYS. De band zorgt hier voor een prima afsluiter van een toch, al bij al, al sterke verzamelaar. Heel mooie, klassieke symfo is dit, met hier en daar een vleugje good old seventies rock & prog.... lekkere composities met onverwachtte wendingen, alleszins: deze track "Eagle, Eggs & Bacon" laat dat toch blijken... ook een knap en apart stemgeluid heeft zanger Oliver S. Born die ook trouwens keyboards, harpsichord, fluit en gitaar speelt.... "Eagle, .." is een zogenaamde "premix" voor een track op hun nog te verschijnen album dat "Just Let it Come" gaat heten... ben eens (erg!) benieuwd!
A TASTE OF BELGIUM is echt wel een aanradertje. 54 minuten en 18 seconden prog van de bovenste Belgische plank.
Kopen!
Doen!
..... NU !
Alleen... het is te weinig geweten, of de muziekpers heeft er voldoende oog voor... en dat is jammer natuurlijk. Daar wilden de organisaties Prog-Nose Vzw, Prog-Résiste asbl, en muzikant Geert FIeuw (Beyond The Labyrinth) wat aan doen....
Voor de hoes kozen ze - hoe kan het ook anders - een van dit land's bekendste 'producten'; Pralines! Dus 'a box of chocolates' en als title 'a TASTE of Belgium'... Een overbekend icoon om een nog veel te vaak ondergewaardeerd en onbekend genre, nochthans levend en supergezond in zowel Vlaanderen als Wallonië, te verkopen...
'A Taste Of Belgium' biedt een mooie staalkaart van Prog in Vlaanderen en Wallonië.... Met bands zoals Panopticum, Madelgaire, Quantum Fantay, Beyond The Labyrinth, AmAnda, Karma Depth, Ghiribizzi en Globalys. Jammer dat M!ndgames niet 'meedoen' want ook zij maken sublieme progmuziek...
De groepen... de nummers?
Er wordt sterk en overtuigend geopend door PANOPTICUM met "Say No More". Ik had al enkee fragmentjes beluisterd op de Panopticum webstek, en wàs eigenlijk al verkocht... Dit is mooie, dromerige, prog, met hier en daar wat invloeden van Liquid Tension Experiment en Dream Theater anno 'Images & Words' en de prachtige stem van Sarah Platteeuw. De band heeft al een album uit; "Reflections", waaruit "Say no More" komt, en een nieuw album staat er aan te komen...
MADELGAIRE brengt een ietwat klassiek maar tegelijkertijd heel erg rijk en gevarieerd proggeluid, en op 'A Taste of Belgium' pakken ze uit met een prachtige 'epic':; "Regrets". De muziek van Madelgaire is dra te bewonderen op hun eerste album (2007). Deze 'Regrets' voedt de verwachtingen, en die liggen wat mij betreft dan ook hoog, als hun andere nummers ook zo sterk en gevarieeerd zijn, dan ga ik me die nog te verschijnen CD zeker blindelings kunnen aanschaffen!
QUANTUM FANTAY dan: de belgische Ozric Tentacles maar dan sterk gekruid met een eigen onnavolgbare kruidenmix... boeiende fijne spacy sfeer... 'Agapanthustera' klonk al erg goed, en de track "Niek Shlut" doet hongerend uitkijken naar opvolger "Ugisiunsi".
BEYOND THE LABYRINTH, geesteskind van mede-samensteller van 'A Taste Of Belgium' en initiatiefnemer Geert Fieuw, kon natuturlijk niet ontbreken op deze compilatie! BTL bracht vorig jaar haar eerste album 'Signs' uit, en daaruit krijgen we het krachtige '(Tearing Down The) Icons'. Erg sterk, en luister alsjblief ook eens naar de tekst!! De muziek van Beyond The Labyrinth laat zich best omschrijven als een mengeling van Classic Rock met progressieve elementen en old school hardrock. Ga deze band zeker ook eens live zien want het loont zeer zeker de moeite...
GHIRIBIZZI heeft sinds kort zijn tweede, uitstekende, album "Pan'ta Rhei" uit en biedt een zeer apart muzikaal spectrum aan stijlen, het valt moeilijk te 'omlijnen'. Er zit natuurlijk een flinke hap Prog in, maar even goed is soms wat jazzy, dan weer heavy... Met "Don't Fear The Unknown" levert de band een mooi visitekaartje af, want geloof me, ook die andere songs klinken zo uitstekend! Meer nog: 'Don't Fear The Unknown' is niet eens het sterkste nummer van het album, er staat nog meer mooi(er)s op! De zang doet soms aan Fish denken, al heb ik me laten vertellen dat Ghiribizzi-zanger Frank Centauri het daar niet zo erg mee eens is...
Uit hun debuut album (2002) "Qui Est AmAndA?" komt van AmAndA de track "Demain". Heel erg theatrale en groteske prog, waarbij overigens sterk gemusiceerd wordt en de keys best ok zijn, maar.... het is toch niet mijn ding, ik heb een (groot) probleem met de zang: de stem irriteert mij mateloos... zanger Thibaut de Halleux lijkt zich in de opera te wanen, alleen: daar hébben ze echt wel GOEIE operazangers... De stem bij AmAndA haalt echt alles naar benden wat mij betreft, echt wel jammer. Ik zag de live een tijdje terug op de Prog Résiste conventie, en ik moest toen de zaal verlaten omdat ik er hypernerveus van werd, maar dat had dus vooral met stem én pose van de zanger te maken... Maar wellicht vindt u AmAndA wél fantastisch! Luister en oordeel...
Net zoals Ghiribizzi, Beyond The Labyrinth, Quantum Fantay en AmAndA, had ik KARMA DEPTH al eens aan het werk mogen zien. KARMA DEPTH brengt een soort jazz & fusion variant van de epische progrock... in hun vaak uitgesponnen en muzikaal erg rijke songs, is de link met de jazz nooit erg ver weg, of zelfs volop aanwezig. Met hun album 'Resilience' bewezen ze dan ook dat de mix van die jazzy elementen en epische prog perfect werkt. En dat doen ze ook met deze "Second Chance", een eerder onuitgebrachte opname...
Dé verrassing van het album is voor mij toch zonder twijfel GLOBALYS. De band zorgt hier voor een prima afsluiter van een toch, al bij al, al sterke verzamelaar. Heel mooie, klassieke symfo is dit, met hier en daar een vleugje good old seventies rock & prog.... lekkere composities met onverwachtte wendingen, alleszins: deze track "Eagle, Eggs & Bacon" laat dat toch blijken... ook een knap en apart stemgeluid heeft zanger Oliver S. Born die ook trouwens keyboards, harpsichord, fluit en gitaar speelt.... "Eagle, .." is een zogenaamde "premix" voor een track op hun nog te verschijnen album dat "Just Let it Come" gaat heten... ben eens (erg!) benieuwd!
A TASTE OF BELGIUM is echt wel een aanradertje. 54 minuten en 18 seconden prog van de bovenste Belgische plank.
Kopen!
Doen!
..... NU !
maandag, augustus 21, 2006
Red Laurent!
Prins Laurent krijgt 'maar' € 295.000 dotatie per jaar ocharme. Daar komt de arme man niet mee toe! Vogens persagentschap Belga zou zijn financieel adviseur zou hem hierop attent hebben gemaakt en aangemaand om minder uit te geven. Het prinselijk paar zou momenteel een tijdelijke toelage krijgen en prinses Claire zou hun spaarboekje moeten aanspreken. Het paar zou graag een kindermeisje voltijds in dienst nemen voor de tweeling, maar financieel zou dat niet haalbaar zijn. Prins Laurent en prinses Claire wonen met hun drie kinderen in Villa Clémentine, dat eigendom is van de Belgische Staat. Ze zouden graag wat ruimer gaan wonen maar ook dat zou te veel geld kosten.
Wil u deze 'arme man' helpen, surf dan naar de Red Laurent webstek.
Wil u deze 'arme man' helpen, surf dan naar de Red Laurent webstek.
zaterdag, augustus 19, 2006
18.08: MINISTRY @ Pukkelpop: TOTAL IMPACT !
Gisteren, tegen de avond aan naar Pukkelpop vertrokken, eigenlijk vooral, of beter; enkel om industrial/ metal-sensatie MINISTRY te zien. Spijtig genoeg doen ze in onze contreien enkel de festivals aan ... geen zaaloptredens... Dus de enige mogelijkheid ze te kunnen beleven bleek Pukkelpop!!!
Had er enorm naar uitgekeken MINISTRY eens live aan het werk te zien en wist niet of dit live wel mee zou vallen, maar tjongen, wat een concert!!! Fantastisch gewoon.... wat een brok energie....
Industrial-Punk-Speed- Metal hoe je het ook noemen wil....... het werkt ... ook live!!!!!
Genadeloze drumsalvo's, véél gitaargeweld.. de bezwerende Jourgensen aan zijn typische microfoonstandaard die zijn teksten - veelal scheldtirades aan htet adres van ene George W. BUSH.... uitkotst, schreeuwt....
De briljante stevige bass van Paul Raven (Killing Joke), de extreme harde en onvermijdelijke gitaren van Tommy Victor (Prong), méér gitaarvirtuositeit nog van Mike Saccia, keys door John Bechdel (Fear Factory, Killing Joke, Prong) en.. misschien wel de 'best industrial drummer in the world': Joey Jordison...
Aan intensiteit géén gebrek bij Jourgensen & co.
Ministry Kwam zag en overwon..
Setlist was opgebouwd rondom de twee recenste MINISTRY-platen, de eerste twee in het grote 'anti-bush' drieluik: "Houses of the Molé" en "Rio Grande Blood"... Jourgensen's persoonlijke kruistocht tegen Bush en diens waanzinnige politiek, alsook tegen Blair en de
andere schoothondjes van Bush, én het hele Irak- en 'war on terrorism-beleid' natuurlijk....
Maar we kregen ook een tractatie uit "Psalm 69", met "N.W.O" en "Psalm 69" én uit "The Mind is A Terrible Thing To taste": "Thieves"....
Total Impact!!!!
Wat een pletwals.. verantwoorde herrie.. geweldig/ geweldadig n overweldigend was het, fantastisch.. bezwerend een meeslepend.. en vooral heel erg intens, het had iets van een ritueel...
S E T L I S T
1. Fear (Is Big Business)
2. Senor Peligro
3. No W
4. Rio Grande Blood
5. Waiting
6. Lies Lies Lies
7. N.W.O.
8. Just One Fix
9. Thieves
10. Khyber Pass
=
bis:
11. Psalm 69
Zeer knappe, geweldige/geweldadige, harde, genadeloze, maar veel te korte set van Jourgensen/ Victor/ Raven & co....
Had nog gehoopt op "Gangreen" of/en "The Land Of Rape And Honey" en "Jesus Built My Hot Rod".... maar een mens kan niet alles hebben in het leven ;-)
Had er enorm naar uitgekeken MINISTRY eens live aan het werk te zien en wist niet of dit live wel mee zou vallen, maar tjongen, wat een concert!!! Fantastisch gewoon.... wat een brok energie....
Industrial-Punk-Speed- Metal hoe je het ook noemen wil....... het werkt ... ook live!!!!!
Genadeloze drumsalvo's, véél gitaargeweld.. de bezwerende Jourgensen aan zijn typische microfoonstandaard die zijn teksten - veelal scheldtirades aan htet adres van ene George W. BUSH.... uitkotst, schreeuwt....
De briljante stevige bass van Paul Raven (Killing Joke), de extreme harde en onvermijdelijke gitaren van Tommy Victor (Prong), méér gitaarvirtuositeit nog van Mike Saccia, keys door John Bechdel (Fear Factory, Killing Joke, Prong) en.. misschien wel de 'best industrial drummer in the world': Joey Jordison...
Aan intensiteit géén gebrek bij Jourgensen & co.
Ministry Kwam zag en overwon..
Setlist was opgebouwd rondom de twee recenste MINISTRY-platen, de eerste twee in het grote 'anti-bush' drieluik: "Houses of the Molé" en "Rio Grande Blood"... Jourgensen's persoonlijke kruistocht tegen Bush en diens waanzinnige politiek, alsook tegen Blair en de
andere schoothondjes van Bush, én het hele Irak- en 'war on terrorism-beleid' natuurlijk....
Maar we kregen ook een tractatie uit "Psalm 69", met "N.W.O" en "Psalm 69" én uit "The Mind is A Terrible Thing To taste": "Thieves"....
Total Impact!!!!
Wat een pletwals.. verantwoorde herrie.. geweldig/ geweldadig n overweldigend was het, fantastisch.. bezwerend een meeslepend.. en vooral heel erg intens, het had iets van een ritueel...
S E T L I S T
1. Fear (Is Big Business)
2. Senor Peligro
3. No W
4. Rio Grande Blood
5. Waiting
6. Lies Lies Lies
7. N.W.O.
8. Just One Fix
9. Thieves
10. Khyber Pass
=
bis:
11. Psalm 69
Zeer knappe, geweldige/geweldadige, harde, genadeloze, maar veel te korte set van Jourgensen/ Victor/ Raven & co....
Had nog gehoopt op "Gangreen" of/en "The Land Of Rape And Honey" en "Jesus Built My Hot Rod".... maar een mens kan niet alles hebben in het leven ;-)
zondag, augustus 06, 2006
Vakantiekiekjes Saas-Fee!
Eind juli was ik een paar daagjes in de Zwitserse Alpen, meer bepaald in Wallis, en met name Saas-Fee.
Even batterijtjes op laden, maar vooral tot rust komen. Wandelen, genieten van het landschap, de 'Walliser-gastvijheid' ondergaan....
Geniet even mee en bekijk de foto's (Slideshow) op Flickr , waar je trouwens ook andere foto's kan vinden, van onder meer ook mijn reisjes naar Denemarken (2002) en Spanje (2004):
Even batterijtjes op laden, maar vooral tot rust komen. Wandelen, genieten van het landschap, de 'Walliser-gastvijheid' ondergaan....
Geniet even mee en bekijk de foto's (Slideshow) op Flickr , waar je trouwens ook andere foto's kan vinden, van onder meer ook mijn reisjes naar Denemarken (2002) en Spanje (2004):
dinsdag, augustus 01, 2006
't Perfecte Tikkeneike?
Een perfect gekookt ei? Vijf minuten, zes minuten? Eerst gaatje prikken?
Britse wetenschappers hebben het antwoord gevonden: een logo op het ei met hittegevoelige inkt die pas zichtbaar wordt zodra het ei de 'gewenste hardheid' bereikt heeft.
Vanaf nu dus nooit meer te zacht of te hard gekookte eieren! Mooi toch?
De methode werd ontwikkeld op vraag van The British Lion Quality Eggs, een organisatie die waakt over de kwaliteit van de Britse eieren.
Bij dit nieuwe systeem moet je als consument wel al beslissen bij aankoop van je eitjes of je ze hard-, medium- of zachtgekookt wenst.
Vanaf september zouden de eerste eieren met hittegevoelig logo in de winkel moeten liggen.
Tot dan koken we onze eitjes dus best op de 'good old fashioned way'.
Bron:
www.britegg.co.uk en Gazet Van Antwerpen, 01.08.06
Britse wetenschappers hebben het antwoord gevonden: een logo op het ei met hittegevoelige inkt die pas zichtbaar wordt zodra het ei de 'gewenste hardheid' bereikt heeft.
Vanaf nu dus nooit meer te zacht of te hard gekookte eieren! Mooi toch?
De methode werd ontwikkeld op vraag van The British Lion Quality Eggs, een organisatie die waakt over de kwaliteit van de Britse eieren.
Bij dit nieuwe systeem moet je als consument wel al beslissen bij aankoop van je eitjes of je ze hard-, medium- of zachtgekookt wenst.
Vanaf september zouden de eerste eieren met hittegevoelig logo in de winkel moeten liggen.
Tot dan koken we onze eitjes dus best op de 'good old fashioned way'.
Bron:
www.britegg.co.uk en Gazet Van Antwerpen, 01.08.06
donderdag, juli 27, 2006
Doe de Anciaux
Minister van Jeugd en Sport Bert Anciaux (Spirit) komt tot hoogst opmerkelijke voorstellen met dit warme weer. Op zijn weblog biedt Anciaux een 'ingenieuse' (ahum) oplossing voor geluidsoverlast en wil de luchthaven van Zaventem sluiten, de luchthaven te verplaatsen (naar waar meneer Anciaux?) en er één van Europa’s mooiste sportsites bouwen. Hij wil er dan de Olympische Spelen organiseren. Tja...
Gazet van Antwerpen komt nu met een ludieke actie op de proppen: heeft u zelf een waanzinnig voorstel, mail het hen dan door. Eén voorwaarde: het moet wel een bestaand probleem in ons land kunnen oplossen.
GVA engageert zich om alles in het werk te stellen om het meest waanzinnige plan uit te voeren. Doe de Anciaux! Nog gekker, onozeler, kinderachtiger dan Bertje's voorstel? Moet kunnen!
Gazet van Antwerpen komt nu met een ludieke actie op de proppen: heeft u zelf een waanzinnig voorstel, mail het hen dan door. Eén voorwaarde: het moet wel een bestaand probleem in ons land kunnen oplossen.
GVA engageert zich om alles in het werk te stellen om het meest waanzinnige plan uit te voeren. Doe de Anciaux! Nog gekker, onozeler, kinderachtiger dan Bertje's voorstel? Moet kunnen!
dinsdag, juli 25, 2006
De trein is altijd een beetje reizen...
De trein is altijd een beetje reizen. Een al wat oudere slogan van de NMBS. Ik maak er soms van "de trein is altijd een beetje lijden". Nu ja, maakte moet ik zeggen, want vooral vroeger was dat zo. Dat deed ik vooral toen ik nog dagelijks met de trein naar het werk pendelde. Maar er is de laatste jaren wel véél verbeterd aangaande stiptheid en andere problemen op het spoor.
Maar, soms kan het toch nog wel eens tegenvallen. Zo-ook gisteren. 'k Had net enkele zeer ontspannende dagen doorgebracht in de Zwitserse Alpen, en verliet - nu ja, de trein: de IRIS - Basel om 16.20 uur om omstreeks 23.00 in Mechelen te arriveren. Een zeer voorspoedige reis werd het, niet te druk, en gelukkig werkte de airco, want met die hitte... Een voorspoedige reis, dat wil zeggen toch tot in Namen. Wanneer je dat lange stuk tussen Luxemburg en Namen (via Aarlen) voorbij bent, wéét je... bijna in Brussel; de afstand Namen-Brussel is nu niet zo ver meer. Goed. We rijden het station van Namen buiten en opeens, in "the middle of nowhere", rond de klok van 22 uur, stopt de trein. Vijf minuten gingen voorbij. "Vreemd", dacht ik. Vijf minuten werden tien, vijftien minuten. Mensen in de trein begonnen te morren, zich zaken af te vragen. Twintig minuten... Vijfentwintig minuten.... stonden we nu al stil en: radiostilte. Iedereen die rondkeek, naar mekaar, mopperde en allemaal met dezelfde vraag: "wat is er in Godsnaam aan de hand, en mogen we dat misschien ook wéten?"
En ja, dan toch, we stonden al een vol halfuur stil: COMMUNICATIE! De conducteur vertelde ons dat er een technische panne was. De locomotief was stuk! Er moest een 'nieuwe' komen uit Gembloux. Dat zou nog een halfuurtje kunnen duren, en "zodra die locomotief er is kunnen we misschien een kwartier later vertrekken" klonk het. Een aantal mensen begon spontaan (groen) te lachen, en iemand zei "bienvenue en Belgique". Niet eens zo'n rare opmerking, want - zo liet ik me vertellen - het is wel eens eerder voorgevallen dat een Belgische locomotief op dat traject de geest gaf (zoals u weet wordt bij een internationale trein in elk land een andere locomotief eraan gekoppeld).
Het zou dus nog een tijdje wachten worden in een ondertussen toch wel warme trein, de airco werkte niet nu de trein volledig stil stond, wachten, niet op Godot, maar op die "nieuwe" locomoief. Tja. Niet leuk. Maar goed we wisten nu eindelijk waar we aan toe waren. Nu ja, "we": de Franstaligen en Nederlandstaligen toch want hij had het niet in het Duits of Engels omgeroepen. Wel vreemd in een INTERNATIONALE TREIN - tenminste; denk ik dan. De Duitstaligen hadden blijkbaar toch al één en ander uit de context begrepen, en die Amerikaanse reiziger heb ik dan maar even tewoord gestaan. De jongen was meteen een pak geruster...
Goed. De locmotief kwam er inderdaad ongeveer een halfuur later. Maar het zou nog bijna een halfuur duren eer we konden vertrekken. Ondertussen begon menigeen, waaronder uw diennaar, zich zorgen te maken over hun verbindingen vanuit Brussel. Ondertussen was het al 23.40. Als je weet dat de laatste trein naar Mechelen vanuit Brussel om 23.55 gaat... Er werd beloofd aan de reizigers dat men zijn uiterste best ging doen om iedereen 'tijdig' thuis te krijgen. De conducteur kwam ook in de trein aan elkeen vragen naar waar hij/zij nog door moest reizen.
Een weinig later werd omgeroepen dat mensen voor Leuven en Antwerpen een Taxi werd aangeboden aan het station van Brussel Noord. Een trein voor de richting Gent zou nog wachten. En reizigers voor Hamburg en Amsterdam, Rotterdam werden een hotel aangeboden door de Nmbs. En Mechelen? Daar werd niet over gerept.
Dus bij het binnenrijden van Brussel Noord vroeg ik aan de conducteur: en Mechelen?
"Ah meneer, dat is geen probleem he. De trein naar Antwerpen wacht op ons, op hetzelfde perron!". Meteen toch een geruststelling voor mij. Mooi! "Maar", zo repliceerde ik, "dat had u dan best wel ook omgeroepen". "Heeft mijn collega dat dan niet gedaan?. Sorry daarvoor meneer". Nu ja, kan gebeuren. De man deed natuurlijk ook maar zijn best... en wist niet meer waar zijn hoofd stond met al die mensen met vele vragen...
Goed, om 0.14 stopt de trein in Brussel Noord, ik spurt de trein uit - niet handig met die baggage - recht de boemeltrein (van 23.55 dus) in... veel boze gezichten daar; zo van "dat is één van die mensen waardoor wij zolang moesten wachten om te kunnen vertrekken", zo leek het wel.... ;-)
Uiteindelijk heeft het spoorpersoneel correcten adequaat gehandeld. Iedereen geraakte thuis of kreeg een goed alternatief aangeboden. Alleen: die communicatie! Reizigers een halfuur in onwetenheid laten zitten in een warme trein (de airco stond toen ook niet meer aan) dat doe je niet!! Nu ja, dat vind ik.. maar wie ben ik?
De DUVEL daarna op het teras van de Boesj aan het Station in Mechelen maakte véél goed.... en zoals ik toen al zei: eigenlijk had ik ook wel op kosten van de Spoorwegen eens een nachtje in een Brussels hotel willen doorbrengen... alhoewel...
En die vakantie in Zwitserland? Ja, daar kom in nog wel op terug...
Maar, soms kan het toch nog wel eens tegenvallen. Zo-ook gisteren. 'k Had net enkele zeer ontspannende dagen doorgebracht in de Zwitserse Alpen, en verliet - nu ja, de trein: de IRIS - Basel om 16.20 uur om omstreeks 23.00 in Mechelen te arriveren. Een zeer voorspoedige reis werd het, niet te druk, en gelukkig werkte de airco, want met die hitte... Een voorspoedige reis, dat wil zeggen toch tot in Namen. Wanneer je dat lange stuk tussen Luxemburg en Namen (via Aarlen) voorbij bent, wéét je... bijna in Brussel; de afstand Namen-Brussel is nu niet zo ver meer. Goed. We rijden het station van Namen buiten en opeens, in "the middle of nowhere", rond de klok van 22 uur, stopt de trein. Vijf minuten gingen voorbij. "Vreemd", dacht ik. Vijf minuten werden tien, vijftien minuten. Mensen in de trein begonnen te morren, zich zaken af te vragen. Twintig minuten... Vijfentwintig minuten.... stonden we nu al stil en: radiostilte. Iedereen die rondkeek, naar mekaar, mopperde en allemaal met dezelfde vraag: "wat is er in Godsnaam aan de hand, en mogen we dat misschien ook wéten?"
En ja, dan toch, we stonden al een vol halfuur stil: COMMUNICATIE! De conducteur vertelde ons dat er een technische panne was. De locomotief was stuk! Er moest een 'nieuwe' komen uit Gembloux. Dat zou nog een halfuurtje kunnen duren, en "zodra die locomotief er is kunnen we misschien een kwartier later vertrekken" klonk het. Een aantal mensen begon spontaan (groen) te lachen, en iemand zei "bienvenue en Belgique". Niet eens zo'n rare opmerking, want - zo liet ik me vertellen - het is wel eens eerder voorgevallen dat een Belgische locomotief op dat traject de geest gaf (zoals u weet wordt bij een internationale trein in elk land een andere locomotief eraan gekoppeld).
Het zou dus nog een tijdje wachten worden in een ondertussen toch wel warme trein, de airco werkte niet nu de trein volledig stil stond, wachten, niet op Godot, maar op die "nieuwe" locomoief. Tja. Niet leuk. Maar goed we wisten nu eindelijk waar we aan toe waren. Nu ja, "we": de Franstaligen en Nederlandstaligen toch want hij had het niet in het Duits of Engels omgeroepen. Wel vreemd in een INTERNATIONALE TREIN - tenminste; denk ik dan. De Duitstaligen hadden blijkbaar toch al één en ander uit de context begrepen, en die Amerikaanse reiziger heb ik dan maar even tewoord gestaan. De jongen was meteen een pak geruster...
Goed. De locmotief kwam er inderdaad ongeveer een halfuur later. Maar het zou nog bijna een halfuur duren eer we konden vertrekken. Ondertussen begon menigeen, waaronder uw diennaar, zich zorgen te maken over hun verbindingen vanuit Brussel. Ondertussen was het al 23.40. Als je weet dat de laatste trein naar Mechelen vanuit Brussel om 23.55 gaat... Er werd beloofd aan de reizigers dat men zijn uiterste best ging doen om iedereen 'tijdig' thuis te krijgen. De conducteur kwam ook in de trein aan elkeen vragen naar waar hij/zij nog door moest reizen.
Een weinig later werd omgeroepen dat mensen voor Leuven en Antwerpen een Taxi werd aangeboden aan het station van Brussel Noord. Een trein voor de richting Gent zou nog wachten. En reizigers voor Hamburg en Amsterdam, Rotterdam werden een hotel aangeboden door de Nmbs. En Mechelen? Daar werd niet over gerept.
Dus bij het binnenrijden van Brussel Noord vroeg ik aan de conducteur: en Mechelen?
"Ah meneer, dat is geen probleem he. De trein naar Antwerpen wacht op ons, op hetzelfde perron!". Meteen toch een geruststelling voor mij. Mooi! "Maar", zo repliceerde ik, "dat had u dan best wel ook omgeroepen". "Heeft mijn collega dat dan niet gedaan?. Sorry daarvoor meneer". Nu ja, kan gebeuren. De man deed natuurlijk ook maar zijn best... en wist niet meer waar zijn hoofd stond met al die mensen met vele vragen...
Goed, om 0.14 stopt de trein in Brussel Noord, ik spurt de trein uit - niet handig met die baggage - recht de boemeltrein (van 23.55 dus) in... veel boze gezichten daar; zo van "dat is één van die mensen waardoor wij zolang moesten wachten om te kunnen vertrekken", zo leek het wel.... ;-)
Uiteindelijk heeft het spoorpersoneel correcten adequaat gehandeld. Iedereen geraakte thuis of kreeg een goed alternatief aangeboden. Alleen: die communicatie! Reizigers een halfuur in onwetenheid laten zitten in een warme trein (de airco stond toen ook niet meer aan) dat doe je niet!! Nu ja, dat vind ik.. maar wie ben ik?
De DUVEL daarna op het teras van de Boesj aan het Station in Mechelen maakte véél goed.... en zoals ik toen al zei: eigenlijk had ik ook wel op kosten van de Spoorwegen eens een nachtje in een Brussels hotel willen doorbrengen... alhoewel...
En die vakantie in Zwitserland? Ja, daar kom in nog wel op terug...
Abonneren op:
Posts (Atom)